سید محمود ده سرخی؛ آیت اللهی که خواندن را از ۱۹ سالگی شروع کرد

آیت الله سید محمود موسوی ده سرخی اصفهانی در سال ۱۳۰۷ در روستای ده سرخ از توابع مبارکه اصفهان به دنیا آمد. وی از محضر اساتیدی همچون آیات سید ابوالقاسم خویى، سید على فانى، سید محسن حکیم و سید عبدالهادى شیرازى استفاده کرد. او کتاب های مختلفی به رشته تحریر درآورد.

به گزارش خبرنگار جی پلاس، در راستای شناساندن بزرگان اندیشه دینی در این صفحه بر آنیم که این شخصیت های ارجمند جهان اسلام و تشیع را به مخاطبان معرفی کنیم و مطالب منتشرشده قطره ای است از دریای زندگی این بزرگواران که به قدر وسعمان است. باشد که مفید فایده افتد. این قسمت به زندگی آیت الله سید محمود موسوی ده سرخی اصفهانی اختصاص دارد.

زندگینامه سید محمود ده سرخی اصفهانی

سید محمود موسوى ده سرخى اصفهانى (۱۳۰۷-۱۳۸۹ ش) فقیه، محدث، مؤلف کتاب مفتاح الکتب الاربعه

اطلاعات فردی

نام موسوی دهسرخی اصفهانی، محمود

نام‌های دیگر اص‍ف‍ه‍ان‍ی‌، م‍ح‍م‍ود

ده‍س‍رخ‍ی‌ اص‍ف‍ه‍ان‍ی‌، م‍ح‍م‍ود

م‍ح‍م‍ود ال‍م‍وس‍وی

م‍وس‍وی‌، م‍ح‍م‍ود

نام پدر سید مهدی

متولد ۱۳۰۷ ش

محل تولد روستاى دهسرخ اصفهان

رحلت 1389 ش یا 1432 ق یا 2011 م

اساتید سید ابوالقاسم خویى، سید على فانى، سید محسن حکیم و سید عبدالهادى شیرازى

برخی آثار آئین تندرستی

هدایة الطالبین فی شرح آداب المتعلمین

ولادت

در سال 1335ق/1307ش در روستاى دهسرخ از توابع شهرستان مبارکه اصفهان در خانواده ای مذهبی دیده به جهان گشودند و در اوایل کودکی پدرشان را از دست دادند و با مادر خود زندگی می کردند و امورات زندگی را مادرشان از راه چرخ ریسی که در آن زمان معمول بود می‌گذراندند.

تحصیلات

ایشان در سن شانزده سالگی ازدواج کرده‌ اند و تا سن نوزده سالگی مشغول کسب بودند و در سن نوزده سالگی بود که به درس خواندن علاقه مند شدند و درس را از الفبای فارسی آغاز کردند. سبب علاقه مند شدن ایشان به علوم دینی آن بود که در روستای محل زندگی ایشان روحانی وجود نداشته و همین امر سبب شده که ایشان از آنجا عزیمت کرده و به دنبال علم حرکت کنند و در ابتدا به اصفهان مدرسه کاسه گران حجره عموزاده شان رفتند و کتاب‌های قدیمی مرحوم سیدحسن موسوی دهسرخی که اخوی حضرت آیت‌الله دهسرخی هستند گرفتند و درس را نزد اخوی خود شروع کردند.

هجرت به قم و نجف اشرف

در این سال (اواخر سال 1365 هجری) مرحوم آیت الله سید ابوالحسن اصفهانی فوت شد واین امر در روحیه ایشان اثر خاصی گذاشت. سپس بعد از اتمام جامع المقدمات و سیوطی به شهر مقدس قم مراجعت کردند و سه ماه با سختی فراوان به حدی که هر دو شب یک بار غذا می‌ خوردند.

در این هنگام بود که به فکر رفتن به نجف افتادند. و با شوهر خواهر خود که مرحوم حاج میرزا آقا افلاطون یزدی که چندین سال ساکن نجف بودند مشورت کرده و مقدار صد تومان پول هم قرض کردند و با ایشان عازم نجف شدند. در آنجا از محضر حاج شیخ احمد زاهد، حاج شیخ محمد على مدرس افغانى و حاج شیخ محمدتقى شریف، بقیه دروس مقدمات را آموخت. دروس سطح را از مرحوم آیت‌ الله شهید سید اسدالله مدنى، حاج شیخ صدرا بادکوبه‌اى، حاج شیخ میرزا على غروى، حاج شیخ مجتبى لنکرانى و دیگران آموخت. همچنین در علم کلام، در درس مرحوم آیت‌ الله فاضل قائینى بهره‌مند شد و در خارج فقه و اصول از محضر آیات عظام سید ابوالقاسم خویى، سید على فانى، سید محسن حکیم و سید عبدالهادى شیرازى استفاده کرد.

وفات

سر انجام این عالم وارسته در سحرگاه ۲۴ بهمن، (نهم ربیع‌الاول سال1432 هجری قمری) وفات کرد و روز دوشنبه ۲۵ بهمن پس از اقامه نماز آیت‌ الله وحید خراسانی بر جنازه ایشان، و در حرم حضرت معصومه(س) در صحن عتیق به خاک سپرده شد.

آثار

ایشان تألیفات بسیارى در حوزه معارف اسلامى- خصوصاً مباحث روایى- به رشته تحریر درآورده است که از جمله آن‌ها مى‌توان به این آثار اشاره کرد:

سراج المبتدئین، روش زندگى اهل علم.

هدایة الطالبین، روش تعلیم و تعلم.

مفاتیح الصحة، دستورات طبى پیامبر اکرم(ص) و ائمه(ع).

رمز الصحة.

الجمان الحسان فی احکام القرآن، کلیه آیات قرآن که درباره احکام است.

ثواب اعمال حج، درباره ثواب‌هاى مناسکى که در حج انجام مى‌دهند.

منتخب المناسک، گزیده‌اى از مسائل حج.

ایضاح الطریقة (2 جلد) بخشى از اسامى کتب شیعه و سنى.

مفتاح الکتب الاربعة (38 جلد)، روایات چهار کتاب معتبر شیعه (کافى، استبصار، تهذیب، فقیه) که به ترتیب حروف جمع‌آورى شده است.

فهرست بحار الانوار، تنظیم فهرست چاپ قدیم و جدید دائرةالمعارف شیعه، علامه مجلسى.