حکم مهم امام به آیت الله سید حسین موسوی تبریزی

به گزارش خبرنگار جی پلاس، امام خمینی (س) در حکمی در تاریخ نهم مرداد سال ۶۱ مطابق با دهم شوال ۱۴۰۲ خطاب به آیت الله سید حسین موسوی تبریزی حدود اختیارات دادستان کل کشور‌ را مشخص کردند. متن حکم امام به شرح زیر است:

‌‌

"‌‌بسم الله الرحمن الرحیم‌

‌‌دادستان کل انقلاب اسلامی کشور‌

‌‌     جنابعالی موظفید فقط در محدودۀ اختیاراتی که در تاریخ 9 / 6 / 60 از طرف‌‎ ‎‌شورایعالی قضایی به شما داده شده است عمل نمایید. ضمناً به کلیۀ دادسراهای انقلاب‌‎ ‎‌در سطح کشور بخشنامه نمایید که به هیچ وجه در خارج از اموری که در صلاحیت‌‎ ‎‌دادسراها و دادگاه های انقلاب می باشد دخالت نکنند، و بخشنامه های قانونی شورای عالی‌‎ ‎‌قضایی را دقیقاً عمل کنند. و شما نیز به هر مسئله ای که از طریق شورای عالی به شما ارجاع‌‎ ‎‌می شود سریعاً رسیدگی و جواب قانع کننده ای به شورا بدهید. ضمناً شما در مقابل‌‎ ‎‌شورای عالی قضایی مسئول می باشید. و شورای عالی قضایی، بخشنامه های مربوط به‌‎ ‎‌دادگاه ها و دادسراهای انقلاب و کلیۀ امور مربوط به ضد انقلاب اعم از زندان ها و‌‎ ‎‌شکایات از دادسراها و دادگاه ها را از طریق شما انجام خواهند داد.‌‎[1]‎

‌‌9 مرداد 61 / 10 شوال 1402 ـ روح الله الموسوی الخمینی‌

‌‎ ‎

‌‎

صحیفه امام؛ ج ۱۶، ص ۳۹۷

‎

۱ـ آقای سید حسین موسوی تبریزی، دادستان کل انقلاب اسلامی وقت، دربارۀ چگونگی صدور این حکم و حکم مورخ 5 / 5 / 1361، در فاصله ای اندک و علت صدور  آن می نویسد: «این دو دستخط مبارک حضرت امام ـ سلام اللّه تعالی علیه ـ در تاریخ 5 / 5 / 61 و 9 / 5 / 61 مربوط می شود به اختلافی که میان بنده و شورایعالی قضایی آن وقت در رابطه با تفکیک مسئولیت های قضایی پیش آمده بود. حکم شورایعالی قضایی به صورتی که مشاهده می شود، در موقع بسیار حساس ـ که منافقین کاملاً ایجاد رعب و وحشت کرده بودند ـ صادر، و پس از حدود ده ماه، احساس امنیت که کردند، خواستند مسئولیت های حقیر را محدود و در واقع دادستانی کل انقلاب را محدود سازند، ولی با مخالفت حضرت امام مواجه شد و دستخط مبارک 5 / 5 / 61 را نوشتند. سپس بعضی از اعضای شورا خدمت ایشان رسیدند، به اعتقاد اینکه ایشان را قانع کنند که از نوشتۀ خود برگردند، لیکن امام امت، دستخط 9 / 5 / 61 را که محکمتر و با اختیارات بیشتر است نوشتند که متأسفانه با چه برخوردهایی از طرف بعضی ها مواجه شدند، خدا می داند. واللّه علی ما عملوا خبیرٌ و بصیرٌ. والی اللّه الامور و الیه المُشتکی».