اعتراض خواهر بابک خرمدین به رفتار کارگردان و تهیه کننده مستندی در مورد برادرش
خواهر بابک خرمدین گفت: فیلم مورد نظر چگونه می‌تواند نقاط تاریک و مبهم این پرونده را به حقیقت برای تماشاگرانش روشن و آن را ریشه‌یابی کند؟ در حالی که فیلمساز خودش حتی امکان این را ندارد که از ساده‌ترین روابط درون خانواده ما اطلاعاتی داشته باشد؟ فیلمساز بدون داشتن اطلاعاتی درباره واقعه چه چیزی را می‌تواند به داشته‌های موجود و زردرنگ و اطلاعات غلط در فضای مجازی که هر روز دیده می‌شود اضافه کند؟
جی پلاس؛ خواهر بابک خرمدین در پی انتشار خبرهایی درباره تولید مستندی درباره برادرش، از رئیس سازمان سینمایی وزارت ارشاد درخواست کرد پروانه ساخت مستند «پدرکشتگی» باطل شود.
آذر (آزیتا) خرمدین در متنی در این باره نوشته است: «صبح شنبه از طریق اخبار خبرگزاری‌ها مطلع شدم مستندی با موضوع حادثه ناگواری که برای خانواده ام پیش آمده و درباره قتل برادرم بابک خرمدین و ابعاد روانشناختی و جامعه‌شناختی آن از سازمان سینمایی وزارت محترم فرهنگ و ارشاد اسلامی پروانه ساخت دریافت کرده است. این در حالی است که سازندگان حتی به خودشان زحمت نداده‌اند با من یا برادرم تماس بگیرند و اطلاعی بدهند و اجازه یا رضایت‌مان را جویا شوند.
در عوض بدون اینکه خانواده در جریان باشند، پروانه ساخت گرفته و خبرش را هم رسانه‌ای، نام فیلم را انتخاب در موردش گفتگو و اعلام کرده‌اند در گروه سینماهای هنر و تجربه هم اکران خواهد شد. آن را در صفحه شخصی اینستاگرام خودشان هم گذاشته و با سیل تبریک فالوورهایشان هم مواجه شده‌اند. در خبرها نام آقای امیر سیدزاده کنار نام خانم دیگری که تا به حال اسمش را هم در فضای سینما نشنیده‌ام به عنوان تهیه‌کننده قید شده است.
کارگردان گفت موظف به پاسخگویی نیست!
در تماس با آقای سیدزاده ایشان عنوان کردند موظف به پاسخگویی نیستند و از ما خواستند برای اتفاقی که نیفتاده هیاهو نکنیم. در صورتی که به نظرم هیاهو را ایشان با خبر ساخت فیلم و گرفتن پروانه ساخت ایجاد کرده‌اند. حال سوال من اینجاست که اگر اتفاقی نیفتاده پس چرا شما آقای سیدزاده رسانه‌ای و نام فیلم را هم انتخاب کرده‌اید؟ البته فیلم‌های ایشان را در مقام تهیه‌کننده ندیده‌ام و فضای کاری‌شان را نمی‌شناسم اما با استناد به بازی ایشان در سریال‌های طنز تلویزیون می‌دانم قطعا فضای ذهنی و نگاه بابک به مدیوم سینما و رسانه با ایشان بسیار تفاوت دارد.
چون برادرم بابک و خودم همیشه از علاقه‌مندان به سینمای هنری بوده‌ایم و به این آقا و هر شخص دیگری اجازه نخواهم داد در مورد خانواده‌ام در موقعیت فعلی که هنوز زمان زیادی از این اتفاق نگذشته و ناراحتی و فشار این ماجرا بر من و خانواده‌ام کماکان حاکم است فیلمی بسازد. قبل‌تر هم بارها به طور رسمی اعلام کرده‌ام با ساخت هر فیلمی به هر شکلی درباره این پرونده در حال حاضر و با توجه به شرایط خانواده‌ام و روزهای سختی که در حال گذراندنش هستیم مخالف هستم و از مقام محترم قضایی درخواست کرده‌ام که دستور دهند هیچ اطلاعاتی از این پرونده و گفتگو با پدر و مادرم در اختیار هیچ فیلمسازی و به هیچ شکلی قرار نگیرد.
همچنین خانمی که به عنوان تهیه‌کننده دیگر این فیلم نامشان کنار اسم آقای سیدزاده در خبرها آمده است در پاسخ به پیام نماینده من، معتقد است چون قرار است از نگاه کارشناسی جوانب مختلف موضوع در فیلم مطرح بشود، برای ساختن این فیلم نیازی به اجازه خانواده و مقام قضایی نیست! سوال اینجاست که ایشان چطور می‌توانند درباره این موضوع حساس با نگاه همه‌جانبه و کارشناسی مستند بسازند و به قول خودشان و صحبت‌هایشان علل قتل را دقیق ریشه‌یابی کنند؟ درحالی که امکان گفتگو با پدر و مادر و خانواده را ندارند. همچنین مقام قضایی با ایشان همکاری نخواهند کرد و امکان دسترسی به نشان دادن تصویری از اتاق برادر مرحومم را هم نخواهند داشت و همچنین اجازه داشتن یک عکس از کودکی برادرم بابک در کنار خانواده‌مان هم نخواهند داشت.
با این شرایطی که توضیح داده‌ام فیلم مورد نظر چگونه می‌تواند نقاط تاریک و مبهم این پرونده را به حقیقت برای تماشاگرانش روشن و آن را ریشه‌یابی کند؟ در حالی که فیلمساز خودش حتی امکان این را ندارد که از ساده‌ترین روابط درون خانواده ما اطلاعاتی داشته باشد؟ فیلمساز بدون داشتن اطلاعاتی درباره واقعه چه چیزی را می‌تواند به داشته‌های موجود و زردرنگ و اطلاعات غلط در فضای مجازی که هر روز دیده می‌شود اضافه کند؟ با این توضیحات این فیلم چه کارکردی می‌تواند داشته باشد؟ اصرار سازندگان برای ساختن این فیلم چیست؟ اگر موج‌سواری بر داغ مرگ فیلمساز هنرمند و دغدغه‌مندی است که در زمان حیاتش مثل خیلی دیگر از کارگردان‌ها منتظر فراهم شدن شرایط ساخت فیلمش بوده نیست، پس چیست؟
البته در تماس نماینده‌ام با سازمان محترم سینمایی به ما اعلام شد که اگر رضایت خانواده نباشد، پروانه ساخت را باطل می‌کنیم. اما سوال من اینجاست که چطور موقع صدور پروانه ساخت از ایشان رضایت خانواده را نخواسته‌اند؟ اگر رضایت ما لازم و واجب است چطور بدون رضایت کتبی ما و مقام محترم قضایی پروانه ساخت صادر و بعد خبرش رسانه‌ای شده است که حال ما باید خودمان به صورت اتفاقی متوجه این قضیه شویم و در این روزهای سخت بعد از آن اتفاق، برویم و با پیگیری پروانه ساخت فیلم مستندی درباره برادرم و خانواده‌ام را باطل کنیم؟
دستور ابطال پروانه ساخت این مستند را صادر نمایید
در پایان از ریاست محترم سازمان سینمایی جناب آقای انتظامی و مدیران محترم زیرمجموعه‌شان تقاضا دارم با توجه به ابعاد حقوقی و اخلاقی این ماجرا هر چه سریع‌تر دستور ابطال پروانه ساخت این مستند را صادر نمایند. البته با لغو پروانه صادرشده هم باز رسانه‌ای شدن خبر صدور پروانه ساخت این فیلم از نگاه بنده هنوز تخلف هست. اگر به قول آقای سیدزاده هنوز اتفاقی نیفتاده است!»
چند روز قبل خبری منتشر شد مبنی بر اینکه مستندی به نام «پدرکشتگی» به کارگردانی سیامک میثاقی و تهیه‌کنندگی مشترک سیدامیر سیدزاده و فاطمه پاقلعه‌نژاد تولید خواهد شد. بابک خرمدین کارگردان ۴۷ ساله سینما بود که ۲۷ اردیبهشت خبر کشف جسد مثله‌شده او منتشر و پس از تحقیقات پلیس اعلام شد پدر و مادر این کارگردان به قتل فرزند خود اعتراف کرده‌اند. چند روز بعد هم خبری دیگر منتشر شد مبنی بر اینکه پدر و مادر بابک به قتل دختر و داماد خود در چند سال قبل اقرار کرده‌اند.
دیدگاه تان را بنویسید