جی پلاس/ به مناسبت سالروز رحلت؛
از زندگی شریف العلمای مازندرانی چه می دانید؟
محمدشریف بن حسن‌علی آملی مازندرانی حائری (درگذشت ۱۲۴۶ق)، مشهور به شریف‌العلمای مازندرانی، از فقهای شیعه در قرن سیزدهم قمری بود. وی در محضر اساتیدی همچون سید محمد مجاهد و صاحب ریاض شاگردی کرد. شیخ مرتضی انصاری، سید شفیع جاپلقی، مولی اسماعیل یزدی و فاضل دربندی از شاگردان او بودند.
به گزارش خبرنگار جی پلاس، در راستای شناساندن بزرگان اندیشه دینی در این صفحه بر آنیم که این شخصیت های ارجمند جهان اسلام و تشیع را به مخاطبان معرفی کنیم و مطالب منتشرشده قطره ای است از دریای زندگی این بزرگواران که به قدر وسعمان است. باشد که مفید فایده افتد. این قسمت به زندگی شریف العلمای مازندرانی اختصاص دارد.
زندگینامه محمد شریف مازندرانی
محمدشریف بن حسن‌علی آملی مازندرانی حائری (درگذشت ۱۲۴۶ق)، مشهور به شریف‌العلماء مازندرانی، از فقهای شیعه در قرن سیزدهم قمری. سید محمد مجاهد و صاحب ریاض از استادان و شیخ مرتضی انصاری، سید شفیع جاپلقی، مولی اسماعیل یزدی و فاضل دربندی از شاگردان اوست. از وی رساله‌ای در مقدمه واجب، باقی مانده است. مزارش در کربلا معروف است.
اطلاعات فردی
شریف‌العلماء
نام کامل محمدشریف بن حسن‌علی
لقب شریف العلمای مازندرانی
زادگاه کربلا
محل زندگی کربلا
تاریخ وفات ۱۲۴۶ ه.ق
محل دفن خانه شخصی‌اش در کربلا
شهر وفات کربلا
اطلاعات علمی
استادان سیدمحمد مجاهد، صاحب ریاض، شیخ محمدحسن یاسین
شاگردان سید ابراهیم قزوینی، شیخ مرتضی انصاری، سید شفیع جاپلقی، مولی اسماعیل یزدی، فاضل دربندی
محل تحصیل حوزه علمیه کربلا
اجازه روایت از شیخ محمدحسن یاسین
تألیفات رساله در مقدمه واجب
سایر تدریس در مدرسه خان
زندگینامه
شریف العلما را به اعتبار اصلیت‌اش مازندرانی و به اعتبار محل زندگی‌اش حائری می‌دانند. پدرش حسن‌علی مازندرانی حائری بود. اصل او از آمل مازندران است. او در کربلا متولد شد و بیشتر عمرش را در آن‌جا گذراند.[۱]
ملا محمدشریف، در طاعون فراگیر ۱۲۴۶ق در کربلا از دنیا رفت و در خانه‌اش دفن شد. قبر او مزار معروفی در کربلاست.[۲]
اطلاعات علمی
تدریس، اساتید و آثار
محمدشریف، از شیخ محمدحسن یاسین روایت کرده و شاگرد او بوده است. در کربلا، ابتدا شاگردی سیدمحمد مجاهد را کرد و سپس به مدت نُه سال از صاحب ریاض آموخت. پس از آن برای به دست آوردن برخی کتاب ها به ایران سفر کرد. در ایران، در هر شهری اکثرا یک تا دو ماه اقامت داشت و به زیارت امام رضا(ع) در مشهد رفت و از آن‌جا به کربلا برگشت. درس شریف العلما، در اواخر حیات صاحب ریاض مورد توجه طلاب قرار گرفت. او دو کلاس درس داشت؛ یکی برای مبتدیان و دیگری برای غیر مبتدیان و در روزهای تعطیل هم برای گروه دیگری از طلاب درس می داد. محمدشریف، تعطیلی در درس نداشت و حتی در ماه رمضان که عادت بر تعطیلی دروس حوزی بود، شب‌ها را تا نیمه‌شب تدریس می کرد. او در مدرسه خان درس می داد و جمعیت هزار نفری در درس او حاضر می شدند.[۳]
شریف العلما تالیفات زیادی ندارد و نوشته های اندک هم اکثرا چاپ نشده است. «رساله در مقدمه واجب» از آثار اوست.[۴]
شاگردان
از جمله مشهورترین شاگردان وی این اشخاصند:
سیدابراهیم قزوینی (صاحب ضوابط)
شیخ مرتضی انصاری (صاحب رسائل)
سید شفیع جاپلقی (صاحب روضه)
مولی اسماعیل یزدی
فاضل دربندی[۵]
پانویس
۱. اعیان الشیعه، ج ۳۶، امین، ص ۳۳۸-۳۳۹.
۲. طبقات اعلام الشیعه، ج ۲، آقابزرگ، ص۶۲۰.
۳. طبقات اعلام الشیعه، ج ۲، آقابزرگ، ص ۶۱۹-۶۲۰؛ اعیان الشیعه، ج ۳۶، امین، ص ۳۳۸-۳۳۹
۴. اعیان الشیعه، ج ۳۶، امین، ص ۳۳۹
۵. طبقات اعلام الشیعه، ج ۲، آقابزرگ، ص ۶۲۰؛ اعیان الشیعه، ج ۳۶، امین، ص۳۳۹
منابع
آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، طبقات اعلام الشیعه: الکرام البررة فی القرن الثالث بعد العشرة، دارالمرتضی، مشهد.
امین، سید محسن، اعیان الشیعه، بی‌نا، بیروت، بی‌تا.
دیدگاه تان را بنویسید