میرزا حسین فقیه سبزواری در سال ۱۲۷۱ شمسی در سامرا به دنیا آمد. وی در محضر اساتیدی همچون حاج شیخ حسن برسی، میرزا محمد باقر مدرس رضوی، میرزا عبدالجواد ادیب نیشابوری و... شاگردی کرد. او شاگردان بسیاری را پرورش داد.
به گزارش خبرنگار جی پلاس، در راستای شناساندن بزرگان اندیشه دینی در این صفحه بر آنیم که این شخصیت های ارجمند جهان اسلام و تشیع را به مخاطبان معرفی کنیم و مطالب منتشرشده قطره ای است از دریای زندگی این بزرگواران که به قدر وسعمان است. باشد که مفید فایده افتد. این قسمت به زندگی میرزا حسین فقیه سبزواری اختصاص دارد.
اطلاعات فردی
میرزا حسین فقیه سبزواری
نام پدر میرزا موسی
متولد رمضان هزار و سیصد و نه قمری برابر با فروردین 1271 شمسی
محل تولد سامرا
رحلت 1345شمسی
اساتید میرزا حسین نائینی، سید ابوالحسن اصفهانی، آقا ضیاء عراقی
برخی آثار تقریرات اصول میرزای نایینی و تقریرات فقه آیتالله سید ابوالحسن اصفهانی (غیر مطبوع)، هدایة الانام رساله عملیّه و مناسک حج (مطبوع)
زندگینامه میرزا حسین فقیه سبزواری
میرزا حسین فقیه سبزواری (1309-1386ق)، از فقهای نامدار و از مراجع دینی مشهد، میرزا حسن سیادتى سبزوارى پسر عمو و شوهر خواهر ایشان است.
در همین رابطه بخوانید:
حسن احمدی گیوی کیست؟/علت تاخیر ۴۰ ساله چاپ کتابش چه بود؟/او شاگرد کدام اساتید برجسته بود؟
رحیم موذن زاده اردبیلی که بود؟/چرا وی به اذان گویی روی آورد؟/اذان وی در چه دستگاهی گفته شده است؟
ولادت
در سوم رمضان ۱۳۰۹ ه.ق (جمعه، ۱۳ فروردین۱۲۷۱ش) در شهر سامرا به دنیا آمد و در سال ۱۳۱۸ق همراه پدر خود آیت الله میرزا موسی(از شاگردان مبرّز میرزای شیرازی بزرگ) به سبزوار رفت.
تحصیلات
در آنجا به تحصیل علوم دینی پرداخت. وی درسال ۱۳۲۶ ه.ق برای ادامه تحصیل وارد مشهد شد و در مدرسه فاضلخان حجره گرفت و از محضر دانشورانی چون حاج شیخ حسن برسی، میرزا محمد باقر مدرس رضوی، میرزا عبدالجواد ادیب نیشابوری، حاج میرزا حسین از شاگردان میرزای شیرازی و حاج میرزا اسماعیل مجتهد علم آموخت. فقیه در طول تحصیلات خود در حوزه مشهد، شاهد فاجعه به توپ بستن حرم در روز دهم ربیع الثانی ۱۳۳۰ ه.ق بود و این فاجعه را در یادداشت های منتشر نشده خود منعکس کرده است.
وی شعبان سال ۱۳۳۱ ه.ق با دختر میرزا حسین صدرالعلماء (۱۳۲۹-۱۲۹۵ ه.ق) یکی از علمای برجسته سبزوار ازدواج نمود و شش سال در سبزوار اقامت کرد. در این مدت ضمن تدریس، خارج فقه و اصول را از محضر پدر و حکمت را نزد افتخار الحکما شاگرد کم مانند حاج ملاهادی سبزواری، فراگرفت و سال ۱۳۳۸ ه.ق به نجف رفت و فقه و اصول را نزد آیات میرزا حسین نائینی، سید ابوالحسن اصفهانی، آقا ضیاء عراقی و حاج سید محمد فیروز آبادی فراگرفت و از همه اساتید خود اجازه اجتهاد دریافت نمود و به “فقیه سبزواری” اشتهار یافت.
وی علاوه بر درک محضر اساتید یادشده خود در سامرا، در نجف نیز از محضر آخوند خراسانی، سید محمدکاظم یزدی، شیخ حسن مامقانی، آیت الله شربیانی، آیت الله سید محمد بحرالعلوم، شیخ محمد طه نجف، میرزا حسین نوری، حاج آقا رضا همدانی، شیخ علی گنابادی و شیخ علی قوچانی بهره برد.
برخی از شاگردان
محمدتقی شریعتی، دکتر محمدرضا شفیعی کدکنی، علامه شهید بلخی (مؤسس نهضت اسلامی افغانستان)، میرزا مهدی الهی قمشهای، آیتالله حجت هاشمی خراسانی، آیتالله عباس واعظ طبسی، آیتالله سیدحسن صالحی، سیدمحمدتقی مقدم، مرحوم آیتالله محمدرضا احمدی امام جمعه بیارجمند، مرحوم آیتالله سیدعلینقی امین امام جماعت مسجد تهران پارس، آیتالله محمود محقق دامغانی، دکتر محمد ابراهیم آیتی بیرجندی، آیتالله سید عبدالکریم موسوی اردبیلی، آیتالله شیخ عباسعلی شاهرودی، آیتالله عزیزالله امامت، آیتالله فخرالدین افقهی، حجتالاسلام محمدتقی حسینی، آیتالله محمدتقی عندلیبی، حجتالاسلام شیخ ابراهیم غفاری، حجتالاسلام سیدحسن ابطحی، آیتالله سید شهابالدین مرعشی نجفی، آیتالله سید محمدتقی آل هاشم امام جمعه موقت تبریز، آیتالله حاج سید جواد فقیه سبزواری، آیتالله میرزا ابوالفضل فقاهتی، آیتالله مصطفی اشرفی شاهرودی، آیت الله حاج شیخ مرتضی اشرفی شاهرودی، دکتر حسین بهروان، حاج سید شاه موسی رضوی، حاج شیخ عباس خالصی خراسانی، حجتالاسلام رضا تقوی بجنوردی، حجتالاسلام حاج سید محمدرضا رجایی صدرالشریعة، شیخ حسن داوری، شیخ حسین خوشنویس، شیخ حسین شکرانی، شیخ رضا مدرس غروی، شیخ محمد حیدری، دکتر سید مهدی صانعی، آیتالله سیّد محمّدتقی نقوی، سید على اکبر واعظ موسوى مشهدى معروف به (محب الاسلام)، علامه حاج شیخ جعفر زاهدی (جورابچی)، حجتالاسلام حاج سید عباس افتخار واعظ، دکتر محمد حسن میر عظیمیانی، آیتالله حاج شیخ ولیالله اسراری، استاد ذبیحالله صاحبکار، حجتالاسلام محمد باقر سنگانی، حجتالاسلام حاج شیخ ابراهیم سلطانی گلشیخی، حجتالاسلام حاج شیخ محمود انصاری واعظ، استاد محمد علی خاکساری، حجتالاسلام حاج شیخ عباسعلی علیزاده، حجتالاسلام دکتر عبدالعلی صاحبی شاهرودی، آیتالله میرزا حسن احقاقی، حجتالاسلام سید محمد مهدی قدمی دامغانی، دکتر غلامرضا جمشید نژاد و آیتالله محمودی واعظ، برخی از شاگردان فقیه سبزواری هستند.
برخی از علمایی که موفق به دریافت اجازه اجتهاد از مرحوم فقیه سبزواری شدند
آیتالله حجت هاشمی خراسانی، آیتالله حاج سید جواد فقیه سبزواری، آیتالله کاظم مدیر شانه چی، علامه حاج شیخ جعفر زاهدی (جورابچی) و آیتالله سید محمد علی فقیه.
خدمات
از جمله خدمات مرحوم آیتالله حاج میرزا حسین فقیه سبزواری، میتوان به تأسیس حوزه علمیه مشهد، چهل سال کلیدداری ضریح مطهر حضرت رضا علیهالسلام، اقامه نماز جماعت در مسجد گوهر شاد و بالاسر حضرت رضا علیهالسلام، توزیع ماهانه حواله نان بین طلاب، تدریس خارج فقه و اصول، رسیدگی به امور طلاب، واگذاری دوهزار و پانصد قطعه زمین به طلاب (کوی طلاب)، کمک به تکمیل درمانگاه رازی، احداث دهها خانه برای سیلزدگان، احداث مسجد بهار در نخریسی، احداث مسجد احمد آباد، احداث مدرسه علمیه محمدیه در سبزوار، احداث شبستان شرقی مسجد جامع سبزوار، احداث مدرسه علمیه در کویته پاکستان، احداث غسالخانه، احداث باغ رضوان و مدرسه رضوان، کمک به بیمارستان مسلولین، احداث تکیه سیدها و کمکهای شایان به فقرا و مستمندان اشاره کرد.
میرزا حسین فقیه سبزواری، پس از واقعه گوهرشاد در سال 1314 شمسی، حوزه علمیه مشهد را احیا و اقدام به تربیت شاگردان بسیار کرد.
وفات
فقیه سبزواری، 24 شوال 1386 قمری برابر با 15 بهمن 1345 در مشهد درگذشت و در باغ رضوان که اکنون صحن رضوان نامیده میشود، در حرم رضوی علیه السلام به خاک سپرده شد.