نتایج یک مطالعه جدید نشان می دهد بیمارانی که از علائم بیماری خشکی چشم رنج می برند در مقایسه با بیماران بدون علائم، کیفیت زندگی پایین تری دارند.
جی پلاس، به نقل از ساینس دیلی، یافته‌های محققان دانشگاه ساوتهمپتون نشان داد در بیماران مبتلا به عارضه خشکی چشم، این عارضه اثرات منفی بر عملکرد بینایی شأن، توانایی آنها در انجام فعالیت‌های روزمره و بهره وری کاری شأن دارد.
مهر نوشت؛ بیماری خشکی چشم یک بیماری شایع است که می‌تواند افراد را در هر سنی تحت تأثیر قرار دهد اما در زنان و افراد مسن شیوع بیشتری دارد. علائم این بیماری شامل خارش و قرمزی چشم، تاری دید و احساس ریزش یا وجود جسم خارجی در چشم است. گزارش شده است که تا یک سوم بزرگسالان بالای ۶۵ سال به این بیماری مبتلا هستند، اگرچه احتمالاً تعداد واقعی بیشتری وجود دارد زیرا آزمایش تشخیصی مشخصی در این مورد نیست و افراد با علائم خفیف، معمولاً به پزشک مراجعه نمی‌کنند.
درمان بیماری غالباً شامل تجویز قطره اشک مصنوعی و روان کننده‌های چشمی است. در این مطالعه جدید به بررسی چگونگی تأثیر بیماری خشکی چشم بر زندگی بزرگسالان در انگلیس از طریق یک بررسی آنلاین بر روی یک هزار بیمار مبتلا به این بیماری و یک هزار بیمار دیگر فاقد این بیماری پرداخته شد. شرکت کنندگان به یک پرسشنامه در مورد عملکرد بینایی خود و یک پرسشنامه در مورد کیفیت زندگی مرتبط با سلامتی پاسخ دادند. کسانی که اعلام کردند دچار بیماری خشکی چشم هستند نیز برای ارزیابی شدت علائم به سوالات بیشتری پاسخ دادند.
نتایج نشان داد تعداد بیشتری از شرکت کنندگان مبتلا به بیماری خشکی چشم دارای مشکلات حرکتی بوده و در فعالیت‌های روزمره خود مشکلات بیشتری را نسبت به بیماران بدون این بیماری تجربه می‌کنند. این نظرسنجی‌ها همچنین نشان داد که این افراد بیشتر از اضطراب و افسردگی رنج می‌برند.
محققان همچنین دریافتند که شرکت کنندگان دارای علائم بیماری خشکی چشم بیشتر از سایر بیماری‌ها رنج می‌برند، و دو برابر بیشتر دچار آرتروز، کاهش شنوایی یا بیماری تحریک روده پذیر هستند.
