پژوهش یک محقق ایرانی و همکارانش نشان می دهد یکپارچه سازی واقعیت مجازی با روش تحریک سیستم عصبی نخاعی درد بیماران را کاهش می دهد.
جی پلاس، درمان دردهای مزمن با استفاده از «تحریک عصبی نخاعی» (SCS) یکپارچه با سیستم‌های واقعیت مجازی که به بیمار اجازه می‌دهد تأثیرات تحریک الکتریکی روی تصاویر مجازی از بدن خود را ببیند، میزان کاهش درد را بیشتر می‌کند.
مهر نوشت؛ طبق تحقیق جدیدی که گروهی از محققان بین المللی از جمله دکتر علی رضایی از انستیتوRNI انجام داده‌اند روش یکپاچه سازی واقعیت مجازی با تحریک عصبی نخاعی ( SCS-VR) قابلیت کنترل درد را افزایش می‌دهد و با تکرار آن میزان و سرعت تأثیرگذاری مذکور افزایش می‌یابد.
در این تحقیق علاوه بر رضایی، اولاف بلانک از EPFL لوزان و ویبورکریشنا از دانشگاه ایالتی اوهایو و همکارانشان شرکت کرده‌اند. آنها درباره پژوهش خود نوشته‌اند: پژوهش ما برای نخستین بار نشان می‌دهد یکپارچه سازی واقعیت مجازی با مدولاسیون عصبی نخاعی می‌تواند میزان درد مزمن را کاهش دهد.
رضایی، بلانک، کریشنا و همکارانشان روش درمان دیجیتال SCS-VR را روی ۱۵ بیمار با درد مزمن در پا آزمایش کردند. تمام بیماران قبلاً ایمپلنت‌های SCS برای درمان این درد را دریافت کرده بودند.
تحریک عصبی نخاعی، پالس های الکتریکی معتدلی ارسال می‌کند تا سیگنال‌های درد را قبل از رسیدن به مغز متوقف کند. هرچند SCS یک روش درمانی مؤثر و فراگیر برای کاهش درد است اما محدودیت‌هایی دارد. به عنوان مثال فقط در نیمی از بیماران تحریک میزان درد را کمتر کرده بود و در مواردی نادر به حذف کامل آن منجر شده بود.
تحقیقات پیشین نشان داده‌اند یکپارچه سازی تصویر بدن بیمار یا آواتار آن با صحنه‌ای سه بعدی در هدست واقعیت مجازی، احتمالاً قابلیت کاهش درد دارد. در روش جدید برای نخستین بار SCS با واقعیت مجازی یکپارچه شد و به بیمار اجازه داد تا تأثیر تحریک عصبی نخاعی را در تصاویر واقعیت مجازی یا آواتار بدن خود ببینند یا حس کنند. به عنوان مثال بخشی از پای بیمار که تحریک عصبی شده به طور مجازی نشان داده می‌شود و هنگام گذر جریان الکتریکی درخشان می‌شود.
نتایج این آزمایش نشان داد هنگام استفاده از روش مذکور، درجه درد کاهش می‌یابد.متوسط درجه درد قبل از به کارگیری روش تحریک عصبی نخاعی- واقعیت مجازی ۶.۲ درجه بود که پس از درمان با این روش به ۲.۷۲ رسید.
این تحقیق در ژورنال «درد» (Pain) منتشر شده است.
