امام موسی صدر در کتاب عبادت یا عبودیت به تفسیر دعای "یا من ارجوه لکل خیر" پرداخته است.
جی پلاس: در بخشی از تفسیر دعای ماه رجب در کلام امام موسی صدر آمده است:
یا من ارجوه لکل خیر (۱) ای آن که در هر خیری چشم امید به تو دارم. یعنی پروردگارا ما کار و تلاش می کنیم، به پزشک مراجعه می کنیم، زحمت می کشیم، به سفرهای تجاری می رویم، کشاورزی می کنیم، و در پی کسب روزی می دویم، ولی با این همه تنها از تو امید خیر و نیکی داریم. طبق فرموده ات برای درمان و شفای بیماری هایمان به پزشک مراجعه می کنیم ولی در همان وقت دلمان با توست و می دانیم که تو مسبب هر اسبابی. تویی که راه درست را به پزشک نشان می دهد و طریق مداوای بیماری را به او می آموزی، تویی که خواص شفابخشی را در داروها قرار دادی... پس همه خیر و خوبی ها از پیش توست.
در همین رابطه بخوانید:
سخن امام رضا(ع) درباره اهمیت روزه ماه رجب
برشی از تفسیر امام موسی صدر بر دعای ماه رجب؛ کتاب عبادت یا عبودیت
۱. یَا مَنْ أَرْجُوهُ لِکُلِّ خَیْرٍ، وَآمَنُ سَخَطَهُ عِنْدَ کُلِّ شَرٍّ، یَا مَنْ یُعْطِى الْکَثِیرَ بِالْقَلِیلِ، یَا مَنْ یُعْطِى مَنْ سَأَلَهُ، یَا مَنْ یُعْطِى مَنْ لَمْ یَسْأَلْهُ وَمَنْ لَمْ یَعْرِفْهُ تَحَنُّناً مِنْهُ وَ رَحْمَةً، أَعْطِنِى بِمَسْأَلَتِى إِیَّاکَ جَمِیعَ خَیْرِ الدُّنْیا وَ جَمِیعَ خَیْرِ الْآخِرَةِ، وَاصْرِفْ عَنِّى بِمَسْأَلَتِى إِیَّاکَ جَمِیعَ شَرِّ الدُّنْیا وَ شَرِّ الْآخِرَةِ، فَإِنَّهُ غَیْرُ مَنْقُوصٍ مَا أَعْطَیْتَ، وَ زِدْنِى مِنْ فَضْلِکَ یَا کَرِیمُ.
ای آن که هر خیری را از او امید دارم و از خشمش در هر شرّی ایمنی جویم، ای آن که در برابر عبادت اندک مزد بسیار عطا می کند، ای آن که به هر که از او بخواهد می بخشد، ای آن که به هر که از او نخواهد و او را نشناسد نیز می بخشد، عطایش از روی مهربانی و رحمت است، با درخواستم از تو، همه‌ی خیر دنیا و خیر آخرت را به من عطا کن و با درخواستم از تو همه شر دنیا و شر آخرت را بازگردان، زیرا آنچه را تو عطا کردی کاستی ندارد و از احسانت بر من بیفزای ای مهمان‌نواز. راوی گفت: حضرت مَحاسن (موهای صورت) شریف خود را در پنجه‌ی چپ گرفت و این دعا را با حالت درماندگی و زاری همراه حرکت دادن انگشت اشاره دست راست خواند و پس از این گفت:
یَا ذَا الْجَلالِ وَالْإِکْرامِ، یَا ذَا النَّعْماءِ وَالْجُودِ، یَا ذَا الْمَنِّ وَالطَّوْلِ، حَرِّمْ شَیْبَتِی عَلَى النَّارِ.
ای دارای بزرگی و رأفت و محبت، ای دارای بخشش و جود، ای دارای عطا و کرم، محاسنم را بر آتش دوزخ حرام کن.
