بعد از چند روز گشتن های مداوم در طلائیه، آن روز بچه ها پیکر پاک سه شهید را پیدا کردند که یکی شان هیچ نشانی برای شناسایی نداشت... .
جی پلاس - منصوره جاسبی: برای انجام ماموریتی راهی اهواز شدم و بچه ها در طلائیه ماندند تا تفحص شهدا را ادامه دهند.
عصر بود که برگشتم و بچه ها که چند روزی بود هیچ شهیدی روزی شان نشده بود، بسیار خوشحال بودند از اینکه سه شهید پیدا کرده اند اما یکی از آنها هیچ نشانه ای برای شناسایی نداشت و نامش را شهید گمنام گذاشته بودند.
از بچه ها خواستم تا بیشتر بگردند شاید ردی، نشانی پیدا شد اما گشتن بی فایده بود.
از آنها خواستم تا اجازه دهند من هم یک بار بگردم.
به سراغ پیکر مطهرش که لباس فرم سپاه به تن داشت، رفتم. تنها چیزی که پیدا کردم چیزی شبیه دکمه بود که نظرم را جلب کرد.
با دقت نگاه کردم، تکه ای عقیق بود که به گل و خاک آغشته شده بود، گل ها را با انگشتم تراشیدم و خاک هایش را با پیراهنم تمیز کردم دیدم جمله ای بر روی آن حک شده بود: «به یاد شهدای گمنام».
خودش گمنام بودن را انتخاب کرده بود، دیگر نیازی به گشتن نبود.
