منطقه مجنون بود و جاده قمر و سنگرهای فروریخته کاملا مشخص بود اما برای تفحص شهدا باید تصمیم درستی گرفته می شد، با قرآن مشورت شد و آیه ای از سوره طاها راهنمایشان شد.
جی پلاس: در مجله مبلغان درباره تفحص شهدا و استخاره ای که گشایشی برای پیدا کردن پیکرهای مطهر جمعی از شهدا شد، اینگونه آورده شده است:
در پی عقب نشینی رزمندگان اسلام در پایان جنگ از جزیره مجنون(۱)، تنها جاده ارتباطی داخل هور (جاده 13 کیلومتری سید الشهداء علیه السلام ) تخریب شد. این جاده که به طور مستقیم به جزیره مجنون وصل می شد، یک بازوی فرعی به نام جاده قمر داشت. تعداد زیادی از شهدا روی جاده قمر باقی مانده بودند.
در سال 1374 بنده با دو تن از دوستان با قایق به شناسایی آن منطقه پرداختیم. حدود دو و نیم کیلومتر از آن جاده به کُلی قطع شده بود. در آن شناسایی، به نقطه ای در روی جاده قمر رسیدیم که پیکرهای شهدا و سنگرهای فرو ریخته شده بر روی جاده کاملاً مشخّص بود. برای انتقال شهدا حتما می بایست بیل مکانیکی و لودر می بردیم تا سنگرها را زیر و رو کنیم و عملیات انتقال صورت بگیرد و این کار به ترمیم جاده نیاز داشت؛ لذا تصمیم گرفتیم آن را درست کنیم.
البته رفقا تردیدهایی ایجاد کردند.
برای آنکه یک اطمینان و سکینه قلبی ایجاد شود، گفتم: خیلی خوب، ما با خداوند متعال مشورت می کنیم.
با قرآن استخاره کردم که جاده را با وضعیتی که دارد ترمیم کنیم یا نه؟ آیه 77 سوره شریفه طه آمد. «وَ لَقَدْ أَوْحَیْنا إِلی مُوسی أَنْ أَسْرِ بِعِبادی فَاضْرِبْ لَهُمْ طَریقاً فِی الْبَحْرِ یَبَساً لا تَخافُ دَرَکاً وَ لا تَخْشی»؛ «و ما به موسی وحی فرستادیم که بندگانم را با خود ببر و برای آنها راهی خشک در دریا بگشا که نه بیم خواهی داشت و نه خواهی ترسید.»
با این آیه، دغدغه خاطر ما و دوستان بر طرف شد و در پی آن، جاده را ظرف یک ماه ترمیم کردیم. سپس دستگاه های مهندسی را به آنجا بردیم و در همان آغاز کار به پیکر مطهر 90 شهید دست یافتیم.
۱. جزیره مجنون منطقه ای است در استان بصره عراق که در نزدیکی میدان نفتی مجنون و شهر قرنه قرار دارد. دو رود دجله و فرات در نزدیکی این منطقه به هم می پیوندند و سرچشمه اروندرود را پدید می آورند. این منطقه در جنگ ایران و عراق توسط هواپیماهای عراق بمباران شیمیایی شد.
این منطقه جمعاً دویست کیلومتر مربع مساحت دارد و از آن جهت جزیره خوانده می شود که در میان رودخانه ها و کانال های آب محصور است.
این منطقه از آن رو مجنون (دیوانه) نامیده شده است که به گونه ای دیوانه وار حجم عظیمی از منابع نفتی را در یک منطقه محدود جغرافیایی جای داده است. از سال ۲۰۰۹ کنسرسیومی از وزارت نفت عراق، رویال داچ شل و پتروناس استخراج آن را بر عهده گرفته اند.
این منطقه در فاصلهٔ یک کیلومتری مرز دو کشور قرار دارد. در جریان جنگ ایران و عراق در سال ۱۳۶۲ این منطقه در پی عملیات خیبر به دست نیروهای ایرانی افتاد و ایران بر اتوبان العماره مسلط شد. جزایر مجنون تا سال پایانی جنگ در دست نیروهای ایرانی باقی ماند. پس از نبرد دوم فاو که منجر به پس گرفتن جزیره فاو شد، عراق یک ماه پیش از پایان جنگ، در تیرماه ۱۳۶۷ هجری خورشیدی سلسله عملیات توکلنا علی‌الله را برای بازپس‌گیری جزیره مجنون آغاز کرد. صدها تانک بر علیه نیروهای ایرانی به کار گرفته شدند به طوری که نیروهای عراقی با نسبت بیست به یک به ایرانی ها برتری عددی داشتند. حمله با یکی از بزرگ ترین گلوله‌باران‌ها کل تاریخ که با استفاده از گازهای شیمیایی همراه بود آغاز شد که در نتیجه آن بسیاری از مدافعان ایرانی جزیره توان دفاع را از دست دادند و این جزیره به سرعت سقوط کرد.
برشی از مجله مبلغان، شماره ۹۲ ( خرداد و تیر ۸۶)، ص ۱۲۷
