امام خمینی در حکمی سید کاظم نورمفیدی را که در کسوت امامت جمعه گرگان بودند، به نمایندگی خود در این شهر منصوب کردند.
به گزارش خبرنگار جی پلاس، یازدهم آذر ماه سال ۶۱ مطابق با شانزدهم صفر ۱۴۰۳ بود که امام خمینی در حکمی آیت الله سید کاظم نورمفیدی(۱) را که امامت جمعه گرگان را بر عهده داشتند به نمایندگی خود در این شهر منصوب کردند. متن حکم امام در ادامه آمده است:
"بسم الله الرحمن الرحیم
جناب حجت الاسلام آقای حاج سید کاظم نور مفیدی امام جمعۀ محترم گرگان ـ دامت افاضاته
بدین وسیله جناب عالی را به سمت نمایندۀ خود در منطقۀ گرگان منصوب می نمایم که ان شاءالله تعالی در رفع نیازمندی های مذهبی و مشکلات سیاسی و دینی اهالی آن سامان اقدام نموده و در اموری هم که نیاز به اذن ولی فقیه دارد، جناب عالی از طرف اینجانب مجاز در تصدی و تصرف می باشید.
دوام توفیقات آن جناب را از خدای تعالی مسئلت دارم. والسلام علیکم و رحمة الله .
به تاریخ 16 صفرالخیر 1403
روح الله الموسوی الخمینی "
۱. آیت الله سید کاظم نورمفیدی در سال 1319 در خانواده ای متدین و اصیل در گرگان دیده به جهان گشود. اجداد پدری و مادری وی از روحانیون بنام و مورد اعتماد و احترام این شهر بودند. پدرش در کسوت روحانیت نبود ولی به مسائل دینی چنان تقید داشت که برای اشتغال به کار در دستگاه دولتی رژیم طاغوت شخصاً از حضرت آیت الله بروجردی اجازه گرفته بود.
او در سنین کودکی با شور و شوق فراوان در مجالس مذهبی و دینی حضوری فعال داشت. علاقه وافر وی به این امور باعث شد تا در سال1331، یعنی در 12سالگی، به حوزه علمیه گرگان وارد شود. و مقدمات را در گرگان به پایان رساند.
گرگان در آن زمان او را اقناع نمی کرد، پس در سال 1335 عازم مشهد مقدس شد و نزد اساتید بزرگی همچون ادیب نیشابوری دوم به تحصیل علم مشغول شد. در همین ایام دوستی و رفاقت او با حضرت آیت الله خامنه ای و آیت الله شهید سید عبدالکریم هاشمی نژاد آغاز شد. در سال 1337 به حوزه علمیه قم رفت و سطوح عالی را نزد اساتید بزرگی همچون حضرت آیت الله فاضل لنکرانی گذراند. وی از همان اوان ورود به حوزه علمیه قم شیفته شخصیت والای حضرت امام خمینی(س) شد و در مناسبت های مختلف به بیت ایشان رفت و آمد داشت. پس از اتمام سطوح عالیه، مدتی در درس امام رحمت الله علیه حاضر شد. پس از فوت حضرت آیت الله بروجردی، مُبلّغ مرجعیت امام بود و تنها رساله ی ایشان را، با آن که ممنوع بود، پخش می کرد. او با شروع نهضت از فعالان حرکت اسلامی مردم ایران به شمار می رفت و به همراه دوستان و همفکرانش در ترویج نهضت، تلاش وافری داشت.
پس از تبعید امام در درس حضرات آیات محقق داماد، اراکی، گلپایگانی و شیخ مرتضی حائری، میرزا هاشم آملی شرکت کرد و به سرعت مورد توجه اساتید خود قرار گرفت. پس از آن نیز در بین طلاب مازندران به عنوان طلبه ای فاضل و انقلابی و متدین شهرت یافت.
وی ضمن شرکت در درس فقه و اصول، به همراه دوست قدیمی و هم بحثش آقای دکتر سید مصطفی محقق داماد در دروس فلسفه نیز حضور داشت و در جلسات هفتگی آیت الله شهید مطهری که با حضور جمعی از فضلا تشکیل می شد شرکت فعال داشت. در همین جلسات بود که استاد شهید مطهری به هوش سرشار وی پی برد. زمانی که استاد خبر مراجعت ایشان را به گرگان شنید شدیداً اظهار تأسف کرد و از اینکه یکی از شاگردان مبرز خود را از دست داده عمیقاً ناراحت شدند.
در سال 1341 با همفکری حضرت آیت الله شهید مصطفی خمینی و حضرت آیت الله خامنه ای مقدمات ازدواج ایشان فراهم شد و وی با همشیره حضرت آیت الله فاضل لنکرانی ازدواج کرد.
در همان اوایل شروع نهضت یک بار از سوی امام(س) مأموریت یافت تا پیام ایشان را به علمای منطقه برساند و آنها را به مبارزه دعوت کند.
به حق می توان گفت که ایشان پرچمدار مبارزه با رژیم در منطقه مازندران و گرگان بود و در ترویج مرجعیت امام و توزیع رساله و اعلامیه های حضرت امام نقش پیشتاز و مؤثری داشت.
به همین جهت بارها از سوی ساواک قم در گرگان مورد تعقیب قرار گرفت و احضار شد. پس از فوت حضرت حجت الاسلام والمسلمین نبوی در سال 1354 به دعوت جمعی از اهالی گرگان به این شهر بازگشت و به اقامه جماعت و تشکیل جلسات سخنرانی و درس های تفسیر قرآن و نهج البلاغه همت گماشت....
