لیگ برتر ایران به علت مسائل مختلف که روی وضعیت مالی تیم‌ها سایه انداخته، هر فصل از حیث داشتن ستاره و بازیکنان ملی‌پوش خالی می‌شود که این موضوع در دراز مدت می‌تواند تبعات منفی و مثبتی برای فوتبال ایران به دنبال داشته باشد. در واقع امسال هیچ بمبی توسط 16 تیم لیگ برتری ترکیده نشده و خرید جنجالی خاصی صورت نگرفته است.
گروه ورزشی جی پلاس؛ تا شروع لیگ برتر ایران چیزی نمانده و اگر مشکل خاصی پیش نیاید، رقابت‌ها از شانزدهم آبان شروع می شود و مجددا به علت رقابت های ملی تعطیل خواهد شد. در هر حال فصل جاری با تمام کش مکش های مختلف به زودی شروع می شود و فوتبال بدون حضور هواداران و زیر سایه کرونا جان تازه ای خواهد گرفت.
با شروع مسابقات، تیم ها با ترکیب جدید مربیان و بازیکنان خود وارد رقابت ها خواهند شد تا داشته های خود را رو کنند. مهم ترین اتفاق تماشای بازیکنان نامدار در پیراهن تیم های جدیدشان است که از جذابیت بالایی برخوردار است. مهم تر از همه اینکه برخی از بازیکنان با جنجال و سروصدای نسبتا بیشتری راهی تیم های دیگر شدند که ممکن است این موضوع روی عملکردشان هم تاثیر گذاشته باشد.
امسال به علت شیوع کرونا که روی وضعیت مالی تیم ها هم تاثیر گذاشت و همینطور بدهی انباشته چندین تیم متمول از سال های گذشته و از سوی دیگر اشتیاق فوتبالیست ها به حضور در خارج از کشور و دریافت حقوق و دستمزد دلاری یا یورویی، خیلی بازیکنان شناخته شده و مطرح راهی خارج از کشور و به خصوص لیگ قطر شدند.
در این بین فقط چند بازیکن بودند که توانستند سروصدای نسبتا کمی را ایجاد کنند؛ حتی انتقال محمد نادری از پرسپولیس به استقلال هم برخلاف انتظارات چندان حساسیت برانگیز نبود چرا که پرسپولیسی ها همزمان با این اتفاق شجاع خلیل زاده را هم از دست داده بودند و از طرفی سعید آقایی را به عنوان مدافع چپ حاضر و آماده در اختیار داشتند.
در استقلال هم آن قدری که روی حفظ بازیکنان فعلی وقت گذاشته شد، مدیران این تیم به دنبال بازیکنان بزرگ دیگری نبودند. وضعیت سایر تیم ها هم به همین منوال بود و محمدرضا زنوزی در تراکتور هم دست به ولخرجی و خریدهای بزرگ نزد. البته که ممنوعیت جذب بازیکنان خارجی هم در این اتفاق بی تاثیر نبود.
در نتیجه آن طور که در سال‌های گذشته رونق داشت، امسال بمبی منفجر نشد و تیم ها در نقل و انتقالات نتوانستند از همدیگر پیشی بگیرند؛ در واقع یک موازنه قدرت میان تیم ها در نقل و انتقالات صورت گرفته بود و همه سعی در حفظ ثبات تیمی خود داشتند تا لیگ بیستم به این شکل آغاز شود.
*بمب ها ایرانی در خارج از کشور منفجر می شوند
با وجود اینکه بازار نقل و انتقالات در ایران آرام بود و هیچ تیمی نتوانست با خریدهای خود انرژی و اشتیاق را به هواداران تیمش تزریق کند، جدایی برخی از بازیکنان از فوتبال ایران و انتقال به لیگ های عربی و لیگ های درجه دوم و سوم اروپایی حال هواداران را گرفت.
در واقع باید گفت از این پس قرار نیست بمبی در ایران منفجر شود و فوتبالیست های شناخته شده و نامدار دنبال فرصتی برای انتقال به خارج از کشور هستند. اگر نگاهی به نقل و انتقالات فوتبال ایران به خارج از کشور بیندازیم، می توان به این نتیجه رسید که درصد صادرات فوتبالیست از ایران به سایر لیگ ها افزایش چشم گیری داشته است.
علیرضا بیرانوند، روزبه چشمی، شجاع خلیل زاده، مهدی ترابی، علی علیپور، رضا اسدی، محمدرضا آزادی، شهریار مغانلو، خالد شفیعی، علی قربانی و ... فوتبالیست هایی بودند که از ایران به لیگ های قطر، یونان، پرتغال، آذربایجان، بنگلادش و ... رفتند. حتی برخی از بازیکنان ایرانی حاضر به جدایی از لیگ های درجه سه و چهار اروپا و حضور به ایران هم نشدند تا به این ترتیب مشخص شود که فوتبال ایران جذابیت خود را از دست داده است.
بخش عمده‌ای از این موضوع در کاهش ارزش ریال در مقایسه با ارزهای خارجی است که موجب شده بازیکنانی مانند شهریار مغانلو در ازای دستمزدی های 200 هزار یورویی راهی پرتغال شوند و پیشنهادهای 4 و 5 میلیارد تومانی در ایران را رد کنند.
به همین دلیل در حاضر بمبی در ایران منفجر نمی شود و اگر بازیکن هم حاضر شده فوتبالش را در ایران ادامه دهد، شرایط لازم برای ادامه فوتبالش در خارج از کشور را نداشته است.
*ایران پا جای پای فرانسه می گذارد!
این اتفاق می تواند تبعات مثبتی و منفی مختلف را به دنبال خود داشته باشد. مهم ترین نتیجه این موضوع ضعیف تر شدن تیم‌های ایرانی در رقابت های آسیایی است؛ به طوری که جدایی فوتبالیست های شناخته شده با ممنوعیت جذب بازیکنان خارجی همراه شده و در نتیجه تیم های باشگاهی ایرانی به مرور ضعیف تر خواهند شد و نمی توانند عملکرد گذشته خود را هم تکرار کنند.
در عوض، با رفتن بازیکنان از ایران، فضا برای دیده شدن فوتبالیست های جوان تر فراهم می شود که در گذشته فرصت کمتری برای بازی کردن پیدا می کردند و سود این اتفاق نصیب تیم ملی ایران خواهد شد؛ اتفاقی که در سطح بالاتر برای فرانسه رخ داده که علی رغم داشتن تیم ملی قدرتمند، به علت ضعف مالی تیم های باشگاهی خود، هرگز در رده باشگاهی دستاورد بزرگی نداشته است و معمولا تیم‌های فرانسوی در رقابت با تیم های انگلیسی، آلمانی، اسپانیایی و ایتالیایی حرفی برای گفتن ندارند.
