یک کارشناس مسئول پیشگیری از اعتیاد در محیط کار و فضای مجازی سازمان بهزیستی کشور گفت: درمان اعتیادهای دارویی در بسیاری از موارد بسیار سخت‌تر از درمان سایر مواد اعتیادآور است چون راهبردهای پیشگیری از عود آنها، کار را برای درمانگران کمی سخت‌تر می کند.
به گزارش جماران؛ به نقل از ایرنا، کارشناس مسئول پیشگیری از اعتیاد در محیط کار و فضای مجازی سازمان بهزیستی کشور گفت: متاسفانه مشاهده شده که برخی افراد در پی مصرف خودسرانه داروها به طور مثال به مصرف روزانه ۳۰۰ قرص کدئین یا روزانه ۲۰ تا ۳۰ قرص کلونازپام اعتیاد پیدا کرده‌اند.
آزاده اولیایی روز یکشنبه افزود: بدن با مصرف برخی داروها به آن وابستگی جسمی و روانی پیدا می کند که از آن جمله می توان به استامینوفن کدئین که ساده ترین این داروها است، اشاره کرد.
وی اضافه کرد: در ترکیبات بسیاری از داروها مانند دیفونکسیلات، ترکیبات مخدر وجود دارد و به همین دلیل همان وابستگی که مصرف تریاک به وجود می آورد، در مصرف این داروها نیز مشاهده می شود، بنابراین این داروها صرفا باید با تشخیص پزشک مصرف شود.
کارشناس مسئول پیشگیری از اعتیاد در محیط کار و فضای مجازی سازمان بهزیستی کشور با تاکید بر ضرورت تمرکز بر داروهای خواب آور، مسکن و آرامبخش گفت: امروزه در کلینیک‌های درمان اعتیاد افرادی داریم که روزانه به مصرف ۳۰۰ قرص کدئین یا روزانه ۲۰ تا ۳۰ قرص کلونازپام یا داروهای دیگر اعتیاد پیدا کرده‌اند که فروش بسیاری از آنها بدون نسخه ممنوع است اما افراد به هر دلیلی به آن دسترسی پیدا می کنند.
اولیایی افزود: افراد این داروها را از مراکز غیرقانونی یا از برخی داروخانه ها تهیه می کنند؛ داروهایی مانند داروهای خواب آور و داروهای آرامبخش از جمله داروهایی هستند که به شدت وابستگی می‌آورند.
سخت‌تر بودن درمانِ اعتیادهای دارویی از موادمخدر
کارشناس مسئول پیشگیری از اعتیاد در محیط کار و فضای مجازی سازمان بهزیستی کشور گفت: درمان اعتیادهای دارویی در بسیاری از موارد بسیار سخت‌تر از درمان سایر مواد اعتیادآور است چون راهبردهای پیشگیری از عود آنها، کار را برای درمانگران کمی سخت‌تر می کند به طور مثال هنگامیکه فردی برای درمان به کلینیک درمان اعتیاد مراجعه می کند و اعتیاد به شیشه دارد با کیت تشخیصی و تست اعتیاد، متوجه می شویم که آیا شیشه مصرف کرده یا نه.
اولیایی افزود: اما فردی که تجویز آن کلونازپام باشد و چه یک عدد چه ۲۰ عدد از آن را خورده باشد اگر به مرکز درمان مراجعه کند با تست ها قابل تشخیص نیست. یعنی فقط آزمایش او مثبت می شود اما اینکه چه مقدار از این داروی قانونی مصرف کرده، دیگر مشخص نمی شود. از طرفی درمان آن بسیار سخت‌تر است به خاطر اینکه وقتی مقدار مصرف قرص افزایش پیدا کرده و به آن حدی رسیده که بدون آن دارو نمی تواند یا به لحاظ روانی اصلا نمی خواهد ترک کند، این مساله مسلما درمان را سخت‌تر می‌کند.
