دو قلم داروی پلاویکس و دپاکین که از داروهای مهم هستند، با ارز نیمایی گران تر از مشابه خارجی، برای بیمار تمام می شود.
جی پلاس، داروی «کلوپیدوگرل ۷۵» که با نام تجاری پلاویکس شناخته می شود، برای پیشگیری از لخته شدن خون استفاده می شود.
قیمت یک بسته ۲۸ تایی داروی خارجی در خرداد ۹۸، برای یک عدد ۲۰۶۰۰ ریال بوده است که اسفند ۹۸ و خرداد ۹۹ هم همین قیمت را داشته است و مرداد ۹۹، قیمت آن برای هر عدد دارو ۵۲۳۲۱ ریال بوده است.
در همین حال قیمت هر عدد از این دارو که بسته ۳۰ تایی تولید داخل است، ۹۵۰۰ ریال در این تاریخ ها بوده است.
اما، قیمت داروی «والپروات سدیم ۵۰۰ میلی گرم» با نام تجاری دپاکین، در بسته های ۳۰ عددی برای هر عدد ۱۴۵۰۰ ریال بوده است که مرداد ۹۹ به ۴۵۵۰۰ می رسد.
قیمت مشابه ایرانی همین دارو نیز در تاریخ های یاد شده، ۸۰۰۰ ریال بوده است.
بررسی ها نشان می دهد که قیمت پلاویکس در هندوستان جعبه ۳۰ تایی ١٨٥/٩٣ روپیه قیمت دارد، یعنی با نرخ نیمایی قیمت این دارو ٣٧٦٠٠ تومان می شود. در حالی که در ایران ١٦٠ هزار تومان بیش از ٤ برابر به خاطر نیمایی شدن ارز، قیمت گرفته اند.
در همین حال، برای داروی دپاکین ٥٠٠ میلی گرم در ایران جعبه ٣٠ تایی ١٣٦٥٠٠ تومان قیمت گذاشته اند که در مقایسه با ترکیه بر اساس همان ارز نیمایی ٦٢ درصد گران تر است.
جالب است که قیمت این دارو ژنریک ایرانی با قیمت ٢٤٠٠٠ تومان جعبه ٣٠ تایی( نزدیک به ۱.۶ برابر قیمت داروی لیسانس) قیمت گذاری شده است.
داروی والپروات سدیم ۵۰۰ میلی گرم، برای درمان تشنج و برطرف شدن برخی از علائم بیماری‌های روانی مانند اختلال دوقطبی تجویز می‌شود. در مواردی هم برای پیشگیری از سردردهای میگرنی نیز استفاده می‌شود.
این در حالی است که گفته می شود داروی ایرانی به مراتب ارزان تر از مشابه خارجی است. در حالی که قیمت این قلم دارو نشان داد که این طور نیست.
وزارت بهداشت و سازمان غذا و دارو به عنوان متولیان قیمت گذای دارو در کشور، باید نظارت بیشتری بر قیمت دارو داشته باشند. در شرایطی که مشکلات اقتصادی، هزینه های زندگی را افزایش داده است، انتظار می رود که دارو به عنوان یک کالای حیاتی، بیش از پیش مورد حمایت وزارت بهداشت قرار گیرد.
