یادداشت دکتر صدر درباره حذف اتلتیکو و سقوط ضد قهرمان!

جی پلاس، شب گذشته تیم اتلیتکومادرید در دومین بازی مرحله یک‌چهارم نهایی لیگ قهرمانان اروپا به مصاف لایپزیگ رفت و در شرایطی همگان شانس تیم مادریدی را برای صعود بیشتر می‌دانستند، در نهایت این تیم لایپزیگ بود که موفق شد با نتیجه 2 بر یک از سد شاگردان سیمئونه عبور کند و به جمع چهار تیم پایانی راه پیدا کند. حمیدرضا صدر، کارشناس فوتبال به بهانه حذف تیم سیمئونه از لیگ قهرمانان یادداشتی درباره او نوشت:

سقوط ضد قهرمان

احتمالا دیگو سیمونه جذاب ترین ضد قهرمان این عصر بوده. اصراری نداشته از نوع پپ مهربان باشد یا مثل کلوپ با خنده های از ته دل مخاطب را به وجد آورد یا بسان زیدان آرامشی عمیق ببخشد.

در او جنگاوری ذاتی دوران بازی کردنش باقی ماند و صیقل خورد. مرد میانی جان سختی که او را با زمینه سازی اخراج دیوید بکام صاف و ساده به یاد می آوریم.

ال چولو با آن جامه یکپارچه و همیشه سیاه و چهره ای که می خواهد از لبخند فرار کند یادآور ضد قهرمان های آثار گنگستری بوده. پدرخوانده ای کنار میدان که با نگاه تهدید آمیزی حرف زده و فرمان می دهد. با اشاره دست.

ظاهرا باید از سیمونه متنفر باشیم. از آتلتیکو، همان تیم ردا سیاه اروپا که از شمار یک تا یازده آن آماده قربانی کردن هستند و هر چه بیشتر خودشان می شوند تماشایی تر هستند. هنر آنها در خراب کردن شب دیگران است. اصراری برای پیدا کردن دوست نشان نمی دهند و دلپذیر بودن برای شان مفهومی ندارد. در بازی شان از پاسکاری های جادویی بارسا خبری نیست و مثل ریٔال جادوگری از نوع رونالدو نداشته اند. گویی آمده اند تا جلوی آن پاس ها و آن جادوگر را بگیرند. گویی عنوان بهترین دفاع برای شان کافی است.

ولی ضد قهرمان دوست داشتنی هم هست و بسیاری از نبردهای به یاد ماندنی مدیون ضد قهرمان ها بوده. به رویارویی از ته دل با بزرگان. بی ترس. بی واهمه. بی عقده حقارت. خوبی و بدی ضد قهرمان توامان بروز می کند. این است همجوشی خیر و شر. چنان که پیروزی برابر لیورپول بزرگ کنار شکست از لایپزیگ کوچک قرار گرفته. 

تاریخ، ال چولو را فراموش نخواهد کرد. او نامتعارف ترین مربی یک دهه اخیر بوده. در اسپانیا با دو غول جانانه جنگیده و در اروپا بلندی های فتح نشدنی را فتح کرده.ضد قهرمان بارها قهرمان را پشت سر گذاشته. اکنون باید دید ال چولو تا کی کنار گربه سیاه خواهد ماند.