برونفلزیا گیاهی بومی برزیل است که به دلیل معطر بودن می تواند عطر خوشی به فضای آپارتمانتان ببخشد.
جی پلاس، برونفلزیا گیاه معطر آپارتمانی و بومی برزیل است که به دلیل معطر بودنش فضای عطر آگینی را به محیط اطراف شما خواهد بخشید.
این گیاه به دلیل گلهای فراوان محبوبیت زیادی دارد و یکی از ویژگیهای جالب گیاه برونفلزیا تغییر رنگ گلهای آن به هنگام رشد است؛ گلها در روز اول شکوفایی ارغوانی تیره، در روز دوم بنفش و در روز سوم سفید رنگ میشوند. اما در کنار زیبایی گلهای آن باید به این نکته توجه کرد که بعضی از قسمتهای این گیاه سمی است.
نکات نگهداری از گیاه برونفلزیا
آبیاری: این گیاه برای زمان گلدهی نیاز به آبیاری منظم دارد، کم آبی سبب قهوهای شدن گلها و ریزش آنها خواهد شد و در صورت ادامه برگهای آن میریزد، همچنین خشکی هوا موجب خشک شدن برگها میشوند بنابراین در فصل تابستان باید به صورت منظم این گیاه را آبیاری کنید.
دما: حداکثر دمای ۲۱ درجه برای این گیاه مناسب است و برای گل دهی مداوم باید دما ۱۶-۱۳ درجه سانتی گراد نگهداری شود. بعد از آنکه گل دهی گیاه تمام شد به گیاه اجازه دهید استراحت کند که این عمل مصادف با ماههای پاییز و بهار است. بدین منظور گیاه را در مکانی با دمای ۱۰ درجه باید نگه داشت، آبیاری آن را کمتر کرد و کوددهی به آن را متوقف ساخت. گرمای هوا در طی زمستان موجب قهوه ای شدن و ریزش برگها میشود. هرگز اجازه ندهید دمای هوا به زیر ۵ درجه سانتی گراد نزول کند.
نور: اگرچه تا حدودی نور مستقیم را تحمل می کند، اما در روزهای گرم آن را در مکانی به دور از نور مستقیم آفتاب نگهدارید. نور شدید موجب پریدگی رنگ برگها و خمیدگی آنان می شود. مکانی نیمه سایه را می پسندد، اما در زمان گلدهی نور بیشتری را طلب می کند.
خاک: این گیاه خاک اسیدی و غنی با زهکش مناسب را ترجیح میدهد. اگر خاک اسیدی نباشد به دلیل کمبود عنصر آهن برگهای آن زرد و رنگ پریده خواهد شد؛ بنابراین در مخلوط خاکی این گیاه حتما از پیت استفاده کنید و از سولفات آهن نیز در برنامههای کوددهی این گیاه استفاده کنید. در فصل رشد، هر ماه یک مرتبه با کودهای استاندارد مخصوص گیاهان زینتی آن را تغذیه کنید.
اگر در کوددهی زیاده روی شود گیاه فقط رشد رویشی خواهد داشت و گل نمی دهد. اگر می خواهید که گلدان را عوض کنید این عمل را بعد از اتمام فصل گلدهی و در فصل پاییز و بعد از انجام عمل هرس انجام دهید.
تکثیر: برونفلزیا را می توان با کمک قلمه چوب نیمه سخت و یا قلمه انتهایی ساقه تکثیر کرد. قلمه را به طول ۱۰-۸ سانتی متر تهیه کنید و آن را در محیط کاشتی حاوی دو حجم مساوی از شن و پیت موس بکارید. برای نگهداری رطوبت بر روی یک کیسه پلاستیکی شفاف چند سوراخ ایجاد کنید و آن را بر روی محیط کاشت بکشید.
آفات و بیماری: شته از جمله آفات این گیاه است که شیره آن را مکیده و موجب ضعف و گل دهی ضعیف آن می شود. برگهای جوان زرد و بدشکل می شوند و به دلیل تولید ماده چسبناک عسلک از شتهها، برگسار چسبناک می شوند. کنه تار عنکبوتی باعث زرد و ریزش برگها و ضعف گیاه و کاهش گل دهی می شود.
هرس: زمانی که شاخسار گیاه انبوه شد شاخسار اضافی موجود در مرکز را حذف کنید. همچنین بعد از اتمام گل دهی باید ارتفاع شاخسار را تا نیمه قطع کرد و به گیاه آب داد تا رشد شاخههای جدیدتحریک شود. اگر این هرس انجام نگیرد در بهار و با شروع فصل رشد شاخسار بیش از اندازه بلند خواهند شد.