سه مرحله برای یک انتخاب موفق برای ازدواج وجود دارد، انتخاب اولیه، شناخت و تصمیم گیری؛ هر یک از این سه مرحله که که به درستی طی نشود شانس یک ازدواج موفق را کاهش می دهد.
به گزارش جی پلاس، هنگامی‌که افراد در حال شناخت یکدیگر هستند، خانواده‌ها در تدارک جشن و تهیه جهیزیه و ... هستند. این باعث می‌شود جوان‌ها خود را در معرض یک عمل انجام شده ببینند و دوره شناخت کارکرد واقعی و اصلی خودش را از دست بدهد.
آسان‌گیری نابه‌جا
زن یا مرد جوان از برخی رفتار ناشایست فرد مقابل و یا مشکلات ارتباطی‌اش شک می‌کند، ولی این شک‌ها را نادیده می‌گیرد. نسبت به مواردی مثل گرایش فرد به مواد مخدر، وابستگی بسیار به خانواده، خسّت، عدم‌کنترل خشم، داشتن همنشینان ناشایست و تفاوت‌های عمیق و وسیع فرهنگی و فردی باید حساس بود. دقت کنید که این موارد به‌سادگی قابل چشم پوشی نیست و زیر یک سقف رفتن مشکلی را حل نمی‌کند.
نداشتن توانایی تفکیک مسائل
معاشرت محدود در دوره شناخت، وابستگی و تعلق خاطر ایجاد می‌کند. این وابستگی و تعلق خاطر، زمانی دردسرساز می‌شود که دو نفر متوجه می‌شوند مشکلات جدی در رابطه‌شان دارند، اما به‌دلیل بند‌های احساسی قادر به تصمیم‌گیری عاقلانه نیستند. در این شرایط باید مسائل احساسی و عقلی را از هم تفکیک کرد و یادآور شد که برای تن ندادن به زندگی فرسایشی و قربانی نشدن به‌دلیل ازدواج اشتباه، باید دوره نقاهت روحی و احساسی و رنج دل کندن را تاب آورد.
به تأخیر انداختن آزمایش‌های پزشکی
بهتر است انجام آزمایش‌های پزشکی، پیش از آغاز مرحله شناخت مورد توجه قرار گیرد. گاه غفلت از این امر پیامد‌های رنج‌آور و یا جبران‌ناپذیری را به‌دنبال می‌آورد. مثلا زمانی که زوج جوان پس از اطمینان یافتن از هماهنگی و توافق فکری و فرهنگی و ایجاد وابستگی و باور به یکدیگر، نتیجه منفی آزمایش را مانع ازدواج خود می‌بینند.
