مرصاد؛ مهر باطلی بر فروغ جاویدان

عملیات مرصاد آخرین عملیات رزمی جمهوری اسلامی ایران در جنگ تحمیلی هشت ساله بود، با این تفاوت که این بار نیروهای مهاجم عراقیها نبودند بلکه ایرانیانی بودند که در قالب نیروهای شبه نظامی موسوم به ارتش آزادی بخش ملی تحت رهبری منافقین و با حمایت عراق به مرزهای ایران حمله کردند. نیروهای مجاهدین خلق(منافقین) از پشتیبانی کامل دولت وقت عراق برخوردار بودند و هدفشان فتح تهران طی یک برنامه زمانبندی شده ۳۳ ساعته بود.

سازمان مجاهدین خلق که بعدها به علت خیانتها و جنایتها به سازمان منافقین معروف شد، در سالهای 1344 تا 1346 ه. ش.با هدف مبارزۀ مسلحانه با رژیم شاه تشکیل شد. این سازمان به دلیل برداشت های سطحی رهبران آن از جمله مسعود رجوی، از اسلام به دام التقاط افتادند و علی‌ رغم آنکه خود را تشکیلاتی اسلامی معرفی می ‌کردند، در خفی مطالب مارکسیستی را به ‌عنوان علم اقتصاد و مبارزه به اعضای خویش آموزش می‌ دادند.

 امام خمینی(س) در شرایطی که هنوز انحرافات ایدئولوژیک سازمان برملا نشده بود از تأیید آنها خودداری ورزیدند و در زمانی که نماینده آنها برای جلب حمایت امام به نجف رفته بود، آن حضرت با یادآوری انحرافات فکری آنان مجدداً بر موضع عدم حمایت خویش تأکید کردند.(صحیفه امام؛ ج 21، ص616)

اعضای این سازمان که به برکت قیام مردم و در آستانه پیروزی انقلاب از زندان های رژیم خلاصی یافته بودند، ادعای میراث‌ خواری از انقلاب و گرفتن سهم بیشتر داشتند و از همین روزها بود که صف‌ بندی علیه انقلاب اسلامی را در کنار گروهکهای دیگر مانند طیفی از وابستگان رژیم شاه و ساواکیان و کمونیست ها آغاز کردند و با حمایتهای بنی‌ صدر تشکیلات خود را گسترش دادند و از 30 خرداد 1360 به بعد دست به اقدامات براندازی و فعالیتهای تروریستی علیه انقلاب اسلامی ایران زدند و سران و اعضای این گروه تروریسم، در خانه‌ های تیمی مخفی شدند و دهها تن از نقش ‌آفرینان نهضت امام خمینی را در سرتاسر ایران به شهادت رساندند و علاوه بر چهره‌ های سیاسی و مذهبی و مدیـران نظام اسلامی، افـراد زیادی از مردم کوچـه و بازار را به جرم دفاع و پاسداری از انقلابشان در اقدامات تروریستی و به طور فجیعی ترور کردند؛ مانند انفجار دفتر حزب جمهوری اسلامی و دفتر نخست وزیری، ترور ائمه جمعه، سوزاندن جوانان بسیجی، قتل فجیع دو کشیش مسیحی و انفجار بمب در روز عاشورا و در جوار ضریح حضرت امام رضا(ع) در مشهد.

پس از فاجعـه هفتم تیر سـال 1360 و شهادت دهها تن از یاران امام و مسئولین نظام جمهوری اسلامی، سرکردگان گروهک منافقیـن بـه همراه رئیس جمهـور معـزول با لباس و آرایش زنانه و به ‌وسیله عوامل نفوذی در فرودگاه تهران به پاریس گریختند. از آن پس منافقین فراری در کشورهای دیگر اروپایی و کشور امریکا تحت حمایت دولتهای غربی قرار گرفتند و در جریان جنگ عراق با ایران، آنها پایگاه اصلی خویش را طی معامله‌ ای با صدام به عراق منتقل کردند و در تمام دوران جنگ رسماً به‌ عنوان مزدور و جاسوس، امکانات خویش را در اختیار ارتش بعثی گذاردند. کار اصلی آنها جمع ‌آوری اطلاعات از جبهه ‌های ایران به‌ وسیله عوامل نفوذی و دادن اطلاعات مربوط به موشکهایی که به ‌سوی مناطق مسکونی شهرهای ایران پرتاب می‌ شد و بازجویی از اسرای ایرانی و شرکت در عملیات نظامی عراق بود.  

شش روز پس از قبول قطعنامه 598 شورای امنیت توسط ایران، منافقین با همکاری عراق حمله نظامی علیه ایران را با نام فروغ جاویدان از مرزهای غرب آغاز کردند. آنان با هزاران نفر از نیروهایشان که از سراسر دنیا فرا خوانده بودند و هزاران وسیله سبک و سنگین که از طریق عراق و آمریکا در اختیار گرفته بودند و پوشش هوایی، راداری، اطلاعاتی و لجستیگی توسط صدام، وارد خاک ایران شدند. برنامه شان این بود که ظرف یک هفته انقلاب را ساقط کنند. و اسلام آباد غرب و کرمانشاه را بگیرند و با گرفتن کرمانشاه اعلام حکومت رسمی کنند و به همدان بیایند. آنها کار را تمام شده می دانستند و یک طرح براندازانه علیه ایران و انقلاب ایران با حمایت خارجی ها راه انداخته بودند. در کنار آن، یک جریانی هم در درون زندان تحت عنوان تواب ها فعال شده بودند، یک سری از افرادی که احکام بسیار سنگینی داشتند و ترور و جنایت کرده بودند و محکوم به اعدام بودند یا تخفیف گرفته بودند، از طریق خطی که سازمان به آنها داده بود ادعای توبه کرده بودند چرا که سازمان گفته بود هر کاری که لازم است برای حفظ خودتان تحت عنوان تواب انجام دهید، به عکس به پایین دستی ها و افراد عادی ترشان خط مقاومت داده بودند- این خط متناقضی که سازمان به زندانیانش داده بود موجب شده بود که تواب ها اعتماد مسئولین زندان ها و دادسراهای انقلاب را به خود جلب کنند و با این عنوان که توبه کرده ایم- هر صحبتی می کردند و حتی هر مصاحبه ای که می خواستند انجام می دادند و اینها حتی داوطلب می شدند که اگر کسی به اعدام محکوم شد در جوخه هم شرکت کنند، در واقع تشکیلاتی در درون زندان ایجاد کرده بودند و تحت عنوان تواب مسئولیت بند ها را عهده دار شده بودند و اکثر مسئولین بند ها همین تواب ها بودند. در واقع درِ زندان و برج زندان و دفتر زندان در اختیار مسئولین نظام بود ولی داخل زندان که مربوط به نحوه برخورد با زندانی است و آنجاست که زندانی جذب یا دفع می شود در اختیار توابان بود و توابها شدید ترین برخورد تحقیرانه و حتی غیر انسانی را با زندانیان هم کیشی و هم تشکیلاتی خود به نام جمهوری اسلامی انجام می دادند که دو فایده از این کار می بردند یکی اینکه خودشان را به عنوان تواب تثبیت می کردند و حفظ می شدند و دیگر اینکه جذب بقیه را از جمهوری اسلامی می گرفتند و به نام جمهوری اسلامی این کارها انجام می شد. وقتی به امام گزارش رسید که در زندانها، تواب ها را مسئول بندها گذاشته اند؛ فرمودند این ها را بردارید، این ها کلاه گذاشته اند سر مسئولین، کار را به مامورین صالح خود بدهید.

منافقین برنامه ریزی کرده بودند که وقتی به کرمانشاه یا همدان رسیدند و پیروزی قطعی شد، این ها از درون زندان شورش کنند و مامورین را خلع سلاح کنند و زندان ها را بگیرند و از آنجا به درون شهر و مراکز حمله کنند و به نیروهایی که داشتند بپیوندند و از طریق شورش درون شهر و حمله به جایگاههای حساس زمینه را برای لشکری که به اصطلاح خودشان قرار بود از همدان به سمت تهران بیاید آماده کنند.

رزمندگان اسلام و نیروهای مردمی با اجرای عملیات مرصاد در نزدیکی کرمانشاه نیروهای دشمن را منهدم کردند. وقتی عملیات مرصاد انجام شد و عملیات فروغ جاویدان شکست خورد و توطئه این گروهک تروریست برملا شد؛ امام فرمودند اینها رسما وارد جنگ با ما شده اند و شما طبق موازین شرعی با اینها برخورد کنید- خوب موازین شرعی در برخورد با دشمن در میدان نبرد چیست؟روشن است در جبهه جنگ هرگز گفته نمی شود که اگر ارتش آدم کشت می توانید او را بکشید- در جنگ با همه برخورد می شود. البته حتی امام درباره اینها دستور احتیاطی دادند تا سه نفر از مسئولین عالی قضایی مسئول اطلاعات و دادستان و قاضی بررسی کنند که اگر کسانی که از سازمان مجاهدین در زندانند، موضع و عملیات فروغ جاویدان را قبول دارند و اگر این ها می آمدند به آن ها می پیوستند و عضو ارتش آزادی بخش حمله به ایران بوده اند، حکم شان اعدام است و اگر نه، اینگونه نیست.( ر.ک. مصاحبه با حجت الاسلام و المسلمین مجید انصاری، گاهنامه پرتال امام خمینی؛ کد مطلب48617).

«فروغ جاویدان» بشدت سرکوب شد و مهاجمین مزدور با به جا گذاشتن بیش از هزار کشته به داخل خاک عراق فرار کردند. آنچه که در جهان به ‌وسیله سازمانهای وابسته به امریکا تحت نام نقض حقوق بشر علیه جمهوری اسلامی تبلیغ می‌شود عمدتاً بازگویی ادعاهای همین گروهک و توجیهی برای پوشش حمایتهای دول غربی از آنهاست.

منبع: ر.ک. حدیث بیداری: نگاهی به زندگینامۀ آرمانی ـ علمی و سیاسی امام خمینی (س)(از تولد تا رحلت)