عدم رضایت از زندگی حاصل چشم و هم چشمی ها

یک روانشناس در ارتباط با رضایت زندگی تاکید کرد که فاصله افراد با هویت واقعی هر چه بیشتر باشد، حس عدم رضایت مندی نیز افزایش خواهد یافت.

لینک کوتاه کپی شد

 

به گزارش جی پلاس، فاطمه خادم‌لو جامعه‌شناس درباره بروز چشم و هم چشمی بین افراد جامعه، اظهار کرد: امروزه یکی از دلایلی که افراد جامعه با شتاب هر چه بیشتر به سوی کالا‌های مادی و پیشنهاد‌های دنیای صنعتی و فناورانه‌ می‌روند، ایجاد نیاز کاذب است.

این جامعه شناس بیان کرد: متأسفانه بسیاری از ما انسان‌های امروزی، زندگی‌مان را صرف این کرده‌ایم که فقط کار کنیم تا بتوانیم فلان برند، کالا از جمله موبایل، لوازم خانگی، لباس و یا هر چیز جدیدی را که می‌بینیم، تهیه کنیم.

وی افزود: شاید خیلی از آدم‌ها در جامعه امروزی، در پاسخ به شرایط دنیای شتابنده‌ مد و ماده‌گرایی این پاسخ را می‌دهند که: "خُب، اگه هم‌رنگ جماعت نشیم عقب می‌مونیم و انگ خیلی چیز‌ها مثل: اُمّل، عقب افتاده و ... بهمون می‌زنن"؛ و شاید با همین پاسخ همچنان در چنگال دنیای سرمایه داری گرفتار می‌مانند.  

خادم‌لو با اشاره به اینکه به میزانی که انسان‌ها غرق در اعمال رفتارگونه شوند و از کنش آگاهانه فاصله بگیرند، دچار چالش جدی در شخصیت وجودیشان می‌شوند، ادامه داد: ما انسان‌ها دارای دو نما و ظاهر در بخش شخصیت‌مان هستیم که عبارتند از؛ هویت یا خود واقعی – هویت یا خود صوری. به هر اندازه که انسان از خود یا هویت واقعی‌اش فاصله بگیرد و به خود یا هویت صوری که براساس رقابت در چشم و هم‌چشمی‌ها ساخته می‌شود، نزدیک شود، حس نارضایتی، ناراحتی و عدم رضایت‌مندی از زندگی در او ایجاد می‌شود و همچنین دچار اختلال در شخصیت  خواهد شد.

این جامعه شناس درباره جلوگیری از چشم و هم چشمی، بیان کرد: سعی کنیم در رفتارهایمان که به صورت عادت هستند، بازاندیشی کنیم و دوباره آن‌ها را مورد بازبینی قرار دهیم تا با تغییر آن‌ها، آزاد شویم.

وی با بیان اینکه به عنوان والدین وظایفی بر عهده ماست، ادامه داد: مسئولیت‌پذیر باشیم و فرزندانی که خداوند به عنوان ودیعه در اختیار ما گذاشته را با این شیوه تربیتی آشنا کنیم  و به آن‌ها بیاموزیم که در دنیای مادی‌گرا، با چشمانی باز و کنشگرانه زندگی خود را تنظیم کنیم.

خادم‌لو تصریح کرد: اگر چنین شیوه‌ای را چه در زندگی شخصی و چه در زندگی والدینی انتخاب کنیم، می‌توانیم امیدوار باشیم که نسلی که در جامعه زندگی می‌کنند و نسلی که در آینده به بار می‌نشینند، نسلی بازاندیش‌ هستند که حیات خود را دوباره  بازآفرینی می‌کنند و می‌توانند خود را از چنگال آداب، رسوم، سنت‌ها و به طور کلی عادت‌های نابهنجار رها سازند و آزادانه و از روی اراده و آگاهی، شاد و رضایت‌مندانه زندگی کنند.

دیدگاه تان را بنویسید