برادری که به دست برادر کشته شد

سرنخ‌ها و مدارک
بدین ترتیب بلافاصله بازپرس مصطفی واحدی و تیم جنایی به خانه قربانی که در طبقه اول ساختمانی سه طبقه بود، رفتند و با ورود به خانه، تیم تحقیق با آثار لکه‌های خونی روبه‌رو شدند که به‌تازگی از روی وسایل خانه شسته شده بود. همین مسأله حکایت از این داشت که درگیری داخل خانه بوده است.

در تحقیقات میدانی، همسایه‌ها اظهار کردند که همیشه از این خانه صدای درگیری و دعوا می‌شنیدند و شب حادثه نیز صدای درگیری مقتول و ساکنان خانه به‌گوش رسیده است.

طبق اظهارات ساکنان خانه، پرهام ساعت ۱۲ شب خونین و زخمی به خانه آمده بود. اما دوربین‌های مداربسته، واقعیت دیگری را نشان می‌داد. دوربین‌ها تصویر پرهام را گرفته بودند که اوایل شب، سالم و سرحال وارد کوچه شده و به خانه‌اش رفته بود.
سرنخ بعدی خودروی مقتول بود، درحالی که خانواده مدعی بودند که مقتول با خودرواش و در حالی که زخمی بوده به خانه برگشته، اما هیچ آثار خونی داخل خودروی مقتول نبود. همچنین متخصصان پزشکی قانونی پس از معاینه جسد به بازپرس شعبه یازدهم دادسرای امور جنایی پایتخت اعلام کردند که هیچ آثار درگیری روی بدن مقتول نبوده و این نشان می‌داد که وی از سوی قاتل غافلگیر شده بود.

بازداشت برادر مقتول
با قرار گرفتن تکه‌های پازل این جنایت کنار هم فرضیه قتل پرهام از سوی خانواده‌اش پررنگ شد و با این احتمال، نخستین مظنون این جنایت که برادر ۲۸ ساله پرهام بود بازداشت شد. پسر جوان ابتدا منکر جنایت بود، اما کمتر از ۲۴ ساعت پس از دستگیری، زمانی که وی برای تحقیقات در مقابل بازپرس جنایی قرار گرفت، لب به اعتراف گشود و راز قتل برادرش را فاش کرد. پژمان مدعی شد او و خانواده‌اش سعی داشتند با صحنه‌سازی راز این قتل را مخفی نگه دارند.

اعتراف به برادرکشی
پژمان که مکانیک است در حالی که مدام گریه می‌کرد، گفت: برادرم در کار خرید و فروش مشروبات الکلی بود و به‌همین خاطر هم پارسال به زندان افتاد. با شیوع کرونا از زندان مرخصی گرفت و با آزادی موقت بیرون آمد. اما زندان برای او بازدارنده نبود و باز هم کارهای خلافش را ادامه می‌داد. پسر جوان ادامه داد: خانه ما را به پاتوق مشتری‌هایش تبدیل کرده بود و هرچه خانواده‌ام به او اعتراض می‌کردند هیچ فایده‌ای نداشت. خرید و فروش از یک طرف و مست کردن و دعواهایی که در خانه راه می‌انداخت از سوی دیگر، آسایش را از زندگی‌مان برده بود. شب حادثه زمانی که به خانه آمد شروع به داد و فریاد کرد. می‌گفت ما او را لو داده بودیم که به زندان افتاد.

پژمان گفت: آن شب سر همین مسأله با پدرم درگیر شد، ترسیده بودم. آنقدر عصبانی بود که می‌ترسیدم بلایی سر پدرم بیاورد. چاقوی ضامن دار پرهام روی میز آشپزخانه بود. یک دفعه آن را برداشتم و به سمتش پرتاب کردم. نمی‌خواستم به گردن او بزنم، فقط چاقو را پرتاب کردم تا بترسد. اما چاقو به گردنش خورد و ناگهان خون همه جا را گرفت. او را به بیمارستان رساندیم، اما بی‌فایده بود. بلافاصله لکه‌های خون را شستیم و تصمیم گرفتیم بگوییم که پرهام بیرون بوده و این جنایت هم از سوی یکی از دوستانش رخ داده است.

با اعتراف متهم به قتل، به دستور بازپرس مصطفی واحدی، متهم جوان در اختیار کارآگاهان اداره دهم پلیس آگاهی پایتخت قرار داده شد و بررسی‌ها در این خصوص ادامه دارد.