امکان اشتغال برای زنان، طلاق را کاهش می دهد

در قانون اساسی ایران به ایجاد اشتغال برای همه تاکید شده و تفکیک جنسیتی بین اشتغال زنان و مردان قائل نشده است. با این وجود در جامعه توسعه بازار کار زنان و مردان متوازن نیست و تبعیض آشکاری به نفع مردان وجود دارد.

طلاق یکی از مهم‌ترین آسیب‌های اجتماعی در ایران است که امنیت خانواده را به خطر می‌اندازد. مطالعات زیادی در مورد تاثیر توسعه بازار کار زنان و امنیت خانواده انجام نشده است. با توجه به اینکه این موضوع از اهمیت زیادی برخوردار است، محمدعلی فیض‌پور و مرضیه شاکری حسین‌آباد، پژوهشگران دانشکده اقتصاد دانشگاه یزد در مطالعه‌ای به بررسی تاثیر توسعه بازار کار زنان بر میزان طلاق در استان‌های کشور پرداختند.

پژوهشگران برای انجام این مطالعه از داده‌های مرکز آمار ایران استفاده کردند. این گزارش‌ها از سال ۱۳۸۴ با عنوان «نتایج آمارگیری نیروی کار» به صورت گزارش‌های فصلی و سالانه و به تفکیک استان‌ها و به تفکیک جنسیت منتشر می‌شوند. محققان در این مطالعه دوره زمانی ۱۳۸۴ تا ۱۳۹۳ را مورد بررسی قرار دادند.

در این مطالعه چهار شاخص نرخ بیکاری زنان، سهم زنان دارای اشتغال ناقص، سهم شاغلان زن یا ساعات کار ۴۹ ساعت و بیشتر و سهم اشتغال زنان در بخش خصوصی برای سنجش سطح توسعه بازار کار استفاده شد. همچنین نرخ طلاق بر اساس تعداد طلاق در هر ۱۰۰ ازدواج محاسبه شد.

یافته‌های این پژوهش نشان می‌دهد که میزان توسعه بازار کار زنان دارای تاثیری منفی و معنی‌دار بر نرخ طلاق است. به بیان دیگر در استان‌هایی که بازار کار زنان توسعه یافته‌تر است، نرخ طلاق نیز کم‌تر است. این نتایج نشان می‌دهد که با توسعه بازار کار به عنوان یک عامل اقتصادی می‌توان یک معضل اجتماعی را کاهش داد.

محققان این پژوهش می‌گویند: «این یافته توجه دوچندان به بازار کار زنان و بازیابی این جایگاه را در اقتصاد ایران گوشزد کرده و این موضوع به‌ویژه در شرایط فعلی اقتصاد ایران که عمده بیکاران جویای کار زنان را دانش‌آموختگان دانشگاهی تشکیل می‌دهند، از اهمیتی مضاعف برخوردار است».

نتایج این تحقیق به صورت مقاله علمی پژوهشی در مجله تحقیقات اقتصادی دانشگاه تهران منتشر شده است.