گلایه اصغر همت از وضعیت معیشتی تئاتری‌ها
اصغر همت با ابراز تاسف از وضعیت اقتصادی و تنگناهای مالی هنرمندان تئاتر در دوران کرونایی گفت: ظاهرا ضرب‌المثلی که می‌گوید «سیر از گرسنه خبر ندارد، سوار از پیاده» این روزها جای خود را در تئاتر پیدا کرده است.
به گزارش جی پلاس؛ این بازیگر با سابقه مشغول بازی در نمایش «تنها خرچنگ خانگی لای ملافه‌ها خانه می‌کند اتللو» بود که با شیوع کرونا و تعطیلی تئاتر از اجرا باز ماند. او از وضعیت معیشتی هنرمندان انتقاد کرد و از دلخوشی‌های بیهوده در تئاتر سخن گفت و عقایدش را در این زمینه مطرح کرد.
همت با اشاره به انرژی و زمانی که برای آماده‌سازی یک اثر نمایشی صرف می‌شود، افزود: نمایش ما در دو نوبت تمرین و وقت زیادی برایش گذاشته شد. حتی کسانی آمدند و به دلیل طولانی شدن تمرین، گروه را ترک کردند. زمانی که کار به آمادگی رسید، به ماه رمضان نزدیک بودیم و از آنجا که موسیقی، عامل مهمی در نمایش‌های ابراهیم پشت‌کوهی است، امکان اجرای نمایش در این ماه نبود چرا که نمی‌توانستیم از موسیقی‌مان صرف نظر کنیم. بنابراین صلاح ندانستیم نمایشی ناقص روی صحنه بیاوریم و در نهایت قرار شد بهمن ماه بعد از جشنواره فجر، اجرای‌مان را آغاز کنیم. از اواخر آبان یا اوایل آذر بار دیگر تمرین را آغاز کردیم و کار آماده اجرا شد. شخصا هیچ خبری نداشتم که نمایش ما در جشنواره تئاتر فجر گنجانده شده چون چنین تصمیمی نداشتیم و بعد از شروع جشنواره، با دیدن جدول، متوجه شدم نمایش ما هم دو اجرا در دو روز پایانی دارد، آن هم در بخش مسابقه. ابتدا کمی دلگیر شدم که چرا این موضوع با من مطرح نشده بود ولی از آنجا که گروه‌های زیادی جشنواره را تحریم کرده بودند، به احترام دوستانم، نادر برهانی مرند، دبیر جشنواره و شهرام کرمی، مدیر اداره کل هنرهای نمایشی و به خاطر همراهی با گروهی که با آنان انس گرفته بودم، در کنارشان ماندم.
او ادامه داد: همان طور که می‌دانید مدتی بعد از تعطیلی تئاتر یکی از هنرمندان از سوی مرکز هنرهای نمایشی به عنوان مسئول رسیدگی به گروه‌هایی که در سراسر کشور از کرونا متضرر شده‌اند، انتخاب شد ولی جالب است که در این مدت هیچ کس سراغی از ما نگرفت. ظاهرا این دوست تئاتری خود اذعان کرده که همه چیز فرمالیته است.
همت گفت: دل خوش کرده بودیم که گروه‌هایی که در حال اجرا یا مشغول آماده‌سازی نمایش‌هایشان بودند، مبلغی از این بودجه را دریافت می‌کنند که این هم عملی نشد و دلخوشی بیهوده‌ای بود. تازه ما جزو خوش شانس‌ها بودیم که به دلیل شرکت در جشنواره، کمک هزینه‌ای دریافت کردیم که بعید است حتی کفاف هزینه پذیرایی از اعضای گروه را بدهد. حال هزینه ساخت دکور سنگین‌مان، بماند.
این مدرس تئاتر با ابراز تاسف از وضعیت دشوار گروه‌های نمایشی افزود: اخیرا هم اعلام کرده‌اند هر گروهی که اجرایش را ادامه بدهد، نیمی از کمک هزینه‌اش را می‌گیرد که به جایی نمی‌رسد و کل مبلغ آن نیمی از دستمزد یکی از اعضای گروه هم نیست!
این بازیگر با سابقه با انتقاد از وضعیت اقتصادی تئاتر افزود: پیش از کرونا هم ۹۵ درصد گروه‌های نمایشی با ضرر رو به رو بودند و تئاتر خصوصی هم به این وضعیت دامن زد. حالا آن سالن‌ها که عموما غیر استاندارد هستند و از همان اول از گروه‌های نمایشی چک می‌گرفتند، آنها هم متضرر شده‌اند. امیدوارم اینکه می‌گویند سالن‌ها چک‌های گروه‌هایی را که در حال اجرا بوده‌اند پس نمی‌دهند، واقعیت نداشته باشد که این هم خود مشکل دیگری است؛ آش نخورده و دهان سوخته!
او با ابراز تاسف از وضعیت معیشتی قشر ضعیف جامعه در شرایط فعلی، خاطرنشان کرد: وضعیت این اقشار را ببینید. شرایط تئاتری‌ها حتی از این قشرها هم بدتر است. مسئولان فقط وعده دادند، بدون پرداخت ریالی کمک. تنها می‌گویند تمام بدهی‌های گذشته را پرداخت کرده‌اند، این چه ارتباطی دارد با مشکلات پیش آمده؟ چه ارتباطی دارد با بودجه جاری تئاتر ؟ در تمام این سال‌ها بسیاری از ما از راه همکاری با تلویزیون، سینما یا تدریس، کمبودهای خود را جبران کرده‌ایم چون تئاتر هرگز ما را تامین نکرده است ولی امروز که با این وضعیت رو به رو شدیم، باید برای هنرمندان تئاتر فکری کرد؛ کاری که تا به امروز به تعویق افتاده است.
دیدگاه تان را بنویسید