این علائم یعنی برای حفظ علاقه به همسرتان فرصت زیادی باقی نمانده

عصبانیت نسبت به دیگران| این نشانه در قالب از پا افتادن عاطفی جای می‌گیرد. نارضایتی از زندگی‌مشترک بر دیگر جنبه‌های زندگی از جمله ارتباط با اطرافیان تاثیرگذار خواهد بود. گاهی پیش می‌آید زوج ها احساس خشم موجود در رابطه بین خودشان را به ارتباط با دیگران انتقال می‌دهند. از این انتقال می‌توان به عنوان مکانیسم دفاعی جابه جایی یاد کرد؛ زمانی که فرد نمی‌تواند خشم خود را به عامل اصلی ایجاد کننده خشم ابراز کند، ابراز این خشم را بر فردی به غیر از آن عامل اصلی جا به جا می‌کند. این فرد اغلب اوقات فرزند است.
 

انتقاد کردن از خود به علت تحمل درخواست‌های دیگران| در شرایط دلزدگی، یکی از دلایل ناراحتی همسران انجام درخواست‌های دیگران به ویژه همسر، در شرایطی که مایل به انجام آن نیستند، است. از آن‌جا که اجتناب از انجام درخواست‌های همسر در نظرشان غیر ممکن است، شروع به انتقاد از خود می‌کنند. این نشانه از جمله نشانه‌های از پا افتادگی عاطفی است.

احساس تحت فشار بودن| همان‌طور که گفته شد از آن‌جا که یکی از عوامل ایجاد دلزدگی زوج ها در زندگی مشترک، ناهمخوانی بین انتظارات و خواسته‌های اوایل ازدواج و قبل از آن با واقعیت‌های زندگی مشترک است، این امر باعث خواهد شد زوج ها از بودن در چنین زندگی‌ احساس کنند که تحت فشار هستند. این نشانه هم از نشانه‌های از پا افتادن عاطفی است.

عیب‌جویی، منفی‌گرایی و تحریک‌پذیری| به دلیل تعارضات زوج ها در زندگی مشترک، گاهی دیده می‌شود زن یا شوهر با نگاه کردن به هر پدیده‌ای جنبه‌های منفی آن‌را بیرون می‌کشند، این منفی‌گرایی، آن‌ها را به شخصیت‌هایی عیب‌جو تبدیل می‌کند و آستانه تحریک‌پذیری‌شان را پایین می‌آورد. این نشانه از علایم از پا افتادگی روانی است.

خستگی مزمن، دردهای شکمی و ... | ناراحتی معده، سردردهای مزمن، کمردرد، کاهش میل جنسی، پرخوری یا بی‌اشتهایی، خستگی مزمن و ... ، این نشانه‌ها از نشانه‌های از پا افتادن جسمی هستند.
دلزدگی زوج ها در زندگی مشترک از یکدیگر در صورتی که طولانی شده و برای درمان آن اقدامی نشود، می‌تواند به علایم جسمانی منجر شود. البته باید توجه داشت وجود این علایم لزوما نشانه‌ ناراحتی‌های روان شناختی مانند دلزدگی زناشویی نیست و ابتدا باید دلایل فیزیولوژیک بروز این علایم توسط پزشک بررسی شوند. در صورت اطمینان از سلامت جسمی، بررسی‌های روان شناختی ضرورت می‌یابد.

نداشتن اطمینان و اعتماد درباره آینده و در کنار یکدیگر بودن| این احساسات از عوامل متعددی نشئت می‌گیرد. مهم‌ترین آن می‌تواند نارضایتی زوج ها از شرایط فعلی‌شان باشد. این نارضایتی باعث خواهد شد هر یک از زوج ها گوشه گیری کنند و خود را به فعالیت‌های تنهایی مشغول کنند. به تنهایی لذت ببرند، با دوستان خود وقت بگذرانند و برنامه‎‌های خود را داشته باشند.

تلاش نکردن برای بهبودی روابط| اغلب دیده می‌شود زوج هایی که دلزدگی را تجربه می‌کنند، دست از تلاش برای بهبود زندگی بر می دارند و هر گونه تلاشی را بیهوده می‌انگارند. زندگی معنایش را برای آن‌ها از دست داده و تهی شده است. این نشانه که از مجموعه نشانه‌های از پا افتادگی روانی است، می‌تواند به اختلالات جدی‌تر روانی برای شخص یا اطرافیان او منجر شود. از این رو باید زوج ها در پیشگیری از بروز آن اهتمام بورزند.

نکته مهم
همه علایم گفته شده در بالا می‌تواند برای زوج ها و زندگی مشترک‌شان، پیامدهای خطرناک‌تری به دنبال داشته باشد. موارد شدید چنین پیامدهایی خیانت زناشویی یا طلاق است. ما به شما توصیه می‌کنیم، در صورتی که این علایم را حتی به صورت خفیف در رابطه خودتان مشاهده می‌کنید، برای رفع آن و غنی‌سازی رابطه اقدام کنید.