در فیبرهای گیاهی آنتی اکسیدان هایی وجود دارند، که در فرآیند آب گیری از دست می روند.
مروری مفصل داریم بر این شیوه و تأثیرات خوب و بد آن روی سلامت
آب میوه را نباید جایگزین وعده غذایی کرد زیرا از نظر تغذیه ای متعادل نبوده و حاوی چربی یا پروتئین کافی نیست.
گرفتن آب میوه ها فرآیندی است که عصاره میوه ها و سبزی ها را بیرون می کشد و این کار معمولاً باعث می شود بیشتر مواد جامد آن که شامل هسته ها و پالپ می باشد از این عصاره جدا شود. مایع حاصل حاوی بیشتر ویتامین ها، مواد معدنی و آنتی اکسیدان هاست که به طور طبیعی در خود میوه یا سبزی موجود هستند.
شیوه های آب گیری
شیوه های مختلفی برای آب گیری وجود دارد، از فشردن میوه در دست گرفته تا استفاده از دستگاه های آب میوه گیری.
به طور معمول دو نوع دستگاه آب میوه گیری وجود دارد؛
آب میوه گیری های مرکز گریز: این آب میوه گیری ها میوه و سبزی را خرد کرده و با عملکرد چرخشی سریع، آن ها را به پالپ تبدیل می کنند.
آب میوه گیری های فشاری سرد: به این انواع، خرد کن میوه هم می گویند، این دستگاه ها میوه ها و سبزی ها را بسیار آهسته تر له می کنند تا بیشترین عصاره ممکن را از آن بگیرند.
آب میوه گیری های فشاری سرد، گرمایی تولید نمی کنند بنابراین موجب از بین رفتن آنزیم های مفید و مواد مغذی نمی شوند اما این اتفاق در آب میوه گیری ها گریزنده از مرکز می افتد.
هدف از گرفتن آب میوه ها و سبزی ها
معمولاً دو هدف وجود دارد؛
• برای پاکسازی یا سم زدایی: در این هدف، غذای جامد حذف شده و تنها آب میوه و سبزی مورد استفاده است تا بدن از سموم پاکسازی شود. این شیوه های سم زدایی ممکن است سه روز یا چند هفته طول بکشند.
• برای تکمیل رژیم غذایی عادی: آب میوه تازه را می توان به عنوان مکملی در دسترس در رژیم غذایی روزانه گنجاند، با این کار می توانید دریافت مواد مغذی میوه ها و سبزی ها را که احتمالاً جور دیگری به بدنتان نمی رسد، افزایش دهید.
یکی از اهداف نوشیدن آبمیوه سم زدایی بدن است
مصرف آب میوه راهی است ساده برای دریافت مغذی فراوان
بسیاری از افراد مواد مغذی مورد نیازشان را به تنهایی از تغذیه ای که دارند دریافت نمی کنند. میزان مواد مغذی در غذاهایی که می خوریم بسیار کمتر از آنی است که باید باشد. دلیلش هم متدهای فرآوری و فاصله زمانی طولانی بین تولید تا فروش می باشد. محیط آلوده و میزان بالای استرس هم می تواند نیاز ما به مواد مغذی خاص را افزایش دهد. میوه ها و سبزی ها سرشار از ویتامین، مواد معدنی، آنتی اکسیدان و ترکیبات گیاهی هستند که می توانند از بروز بیماری ها جلوگیری کنند.
ریسک آلزایمر نیز با مصرف آب میوه ها و سبزی ها پایین می آید. دلیلش هم میزان بالای پلی فنول ها در آب میوه است. پلی فنول ها آنتی اکسیدان هایی هستند که در غذاهای گیاهی یافته شده و از سلول های مغزی محافظت می کنند
اگر مصرف مقدار میوه و سبزی توصیه شده برای شما سخت است و نمی توانید در رژیم غذایی روزانه تان این میزان را بگنجانید، آب میوه می تواند راهی مناسب و راحت برای افزایش دریافت ویتامین های تان باشد. تحقیقی نشان داد ترکیب آب میوه ها و سبزیجات و مصرف آن ها به عنوان مکمل طی 14 هفته، میزان بتاکاروتن، ویتامین ث، ویتامین ای، سلنیوم و اسید فولیک را در افراد مورد آزمایش افزایش داده بود. همچنین نوشیدن آب میوه تهیه شده از میوه ها و سبزی های تازه یا پودر کنستانتره مخلوط، باعث افزایش اسیدفولیک، آنتی اکسیدان، بتاکاروتن، ویتامین ث و ویتامین ای می شود.
میوه کامل، محافظی در برابر بیماری هاست اما مطالعات در مورد آب میوه چیز دیگری می گوید!
شواهد زیادی وجود دارد که مصرف میوه های کامل را به کاهش ریسک بیماری ها مربوط می داند اما شواهدی که همین رابطه را بین آب میوه و کاهش خطر بیماری ها نشان دهد، وجود ندارد. فواید میوه و سبزی برای سلامتی می تواند بیشتر به خاطر آنتی اکسیدان ها باشد تا فیبر، و اگر چنین چیزی درست باشد، پس آب میوه نیز می تواند فوایدی مشابه میوه کامل داشته باشد. اما شواهد ضعیفی وجود دارند که نشان می دهند آب میوه ها و سبزی ها می توانند به مقابله با سرطان کمک نمایند. اطلاعات انسانی در این مورد کم بوده و سایر یافته ها نیز ثبات چندانی ندارند.
یافته های دیگر هم می گویند که مثلاً آب میوه ها می توانند ریسک بیماری های قلبی را کاهش دهند. آب سیب و آب انار نیز در کاهش فشارخون و میزان کلسترول مؤثرند.
ضمناً مصرف آب میوه و سبزی به صورت مایع یا کنستانتره مخلوط می تواند میزان هموسیستئین و نشانگرهای استرس اکسیداتیو را کاهش دهند، هر دو عامل در تقویت سلامت قلب مؤثرند.
ریسک آلزایمر نیز با مصرف آب میوه ها و سبزی ها پایین می آید. دلیلش هم میزان بالای پلی فنول ها در آب میوه است. پلی فنول ها آنتی اکسیدان هایی هستند که در غذاهای گیاهی یافته شده و از سلول های مغزی محافظت می کنند.
طرفداران آب میوه اغلب ادعا می کنند نوشیدن آب میوه بهتر از خوردن خود آن است. آن ها ادعایشان را با این نکته ثابت می کنند که با حذف فیبر، مواد مغذی راحت تر جذب بدن می شوند. با این حال این ادعا پشتوانه علمی ندارد. در واقع ما به فیبر میوه ها و سبزی ها نیاز داریم تا از تمام فواید آن ها بهره مند شویم. مثلاً آنتی اکسیدان های مهمی که به طور طبیعی در فیبرهای گیاهی موجودند، در فرآیند آب گیری از دست می روند. بیشتر از 90 درصد فیبر حین فرآیند آب گیری از بین می رود. برخی از فیبرهای محلول باقی می مانند اما اکثر فیبرهای نامحلول از بین می روند.
ضمناً مطالعات نشان داده افزایش مصرف فیبر محلول می تواند میزان قند خون و کلسترول را بالا ببرد. همچنین معلوم شده فرایند مخلوط کردن بهتر است زیرا در این تکنیک فیبرهای بیشتری باقی می مانند.
آیا باید به آب میوه هایمان فیبر اضافه کنیم؟
میزان فیبر موجود در آب میوه، بستگی دارد به نوع میوه ای که استفاده می کنیم، اما افزودن پالپ به سایر غذاها یا نوشیدنی ها برای افزایش مصرف فیبر توصیه می شود. هر چند این توصیه نشان دهنده این است که مصرف فیبر بهتر از دور ریختن آن است اما شواهد هم نشان می دهد افزودن فیبر به آب میوه باعث نمی شود از فواید مشابه مصرف خودِ میوه و سبزی به طور کامل بهره مند شویم.
مصرف آب میوه با هدف کاهش وزن، ایده خوبی نیست
آنتی اکسیدان های مهمی که به طور طبیعی در فیبرهای گیاهی موجودند، در فرآیند آب گیری از دست می روند. بیشتر از 90 درصد فیبر حین فرآیند آب گیری از بین می رود.
بیشتر رژیم های لاغری شامل محدودیت های سفت و سخت در مورد مصرف کالری هستند، که به طور کلی در درازمدت قابلیت تداوم ندارند و می توانند موجب کاهش میزان کالری سوزی شوند.
آب میوه را نباید جایگزین وعده غذایی کرد زیرا از نظر تغذیه ای متعادل نبوده و حاوی چربی یا پروتئین کافی نیست. افزودن پروتئین و چربی به آب میوه می تواند ایده خوبی باشد.
پاکسازی گوارش با آب میوه ممکن است مضر باشد
شواهد علمی وجود ندارد که نشان دهد پاکسازی گوارش با آب میوه، برای سم زدایی بدن لازم است. این شیوه ممکن است برای افرادی که مشکلات کلیوی دارند یا داروهای خاصی مصرف می کنند مضر باشد.
آب میوه، حاوی قند فراوانی است و در مقایسه با آب سبزیجات، قند و کالری بسیار بیشتری دارد.
