پیشگیری از نوعی نابینایی با قطره های چشمی

این آنزیم در حالت عادی در مرگ برنامه‌ریزی شده سلول‌ها نقش دارد. این مکانیزم بسیار دقیق موجب نابودی طبیعی سلول‌های آسیب دیده یا اضافی می‌شود.
برای مقابله با فعالیت بیش از حد کاسپاز ۹، محققان قطره‌هایی را تولید کردند که حاوی مهارکننده‌های آنزیم کاسپاز ۹ است و به صورت قطره چشمی مورد استفاده قرار می‌گیرد. در آزمایش های اولیه، این قطره‌ها موجب بهبود وضعیت شبکیه در موش‌های مبتلا به انسداد ورید شبکیه شدند. همچنین، این شیوه درمانی موجب کاهش تورم، بهبود جریان خون و کاهش آسیب عصبی شبکیه شد.
انسداد ورید شبکیه زمانی رخ می‌دهد که یکی از رگ‌های اصلی شبکیه که خون را از آن خارج می‌کند، معمولا به دلیل لخته شدن خون، مسدود می‌شود. در نتیجه این وضعیت، خون و سایر مایعات به درون شبکیه وارد می‌شود و نورون‌های حساس به نور موسوم به گیرنده‌های نوری را تخریب می‌کند.
در حال حاضر این عارضه با استفاده از داروهایی که موجب تشکیل رگ‌های جدید غیرعادی و کاهش نشت مایعات از رگ‌های خونی می‌شوند، تحت درمان قرار می‌گیرد. این نوع درمان مستلزم تزریق‌های مستمر به درون چشم است و معمولا مانع از بین رفتن بینایی نمی‌شود.
استفاده از قطره‌های چشمی یک شیوه غیرتهاجمی است که در مقایسه با روش‌های فعلی، مزایای بسیاری را دارد. به گفته محققان قرار است به زودی آزمایش های بالینی این قطره روی انسان آغاز شود.
شبکیه داخلی‌ترین لایه چشم و شامل میلیون‌ها سلول‌ گیرنده نور و نورون است. این لایه بسیار نازک ۷۵ درصد مساحت کره چشم را در بر می‌گیرد. شبکیه یک لایه حساس به نور را تشکیل می‌دهد و با تبدیل جریان الکترومغناطیسی نور به پیام عصبی و انتقال آن از طریق عصب بینایی به مغز فرآیند بینایی را امکان‌پذیر می‌کند.
گزارش کامل این تحقیقات در نشریه "Nature Communications" منتشر شده است.