روند بیماری آلزایمر قابلیت این را دارد که به سادگی معکوس شود

یافته‌های این مطالعه که در مجله "Open Biology" منتشر شد نشان داد که مصرف ترکیبات حاوی آنتی اکسیدان ها در دوز بالا در جلوگیری از ابتلا به آلزایمر از هر نوع درمان دیگری که در حال حاضر موجود است سودمندتر است.

آنتی اکسیدان (Antioxidant) یا پاداکسنده شامل تعدادی از مولکول‌ها از جمله ویتامین ث، ویتامین ای، بتاکاروتن، اسید فولیک و بسیاری از رنگدانه های گیاهی   هستند. اگرچه سیستم‌های آنزیمی گوناگونی برای خنثی کردن رادیکال‌های آزاد در بدن وجود دارد، اما آنتی‌اکسیدان‌های اصلی عبارتند از: ویتامین ای، ویتامین ث و بتاکاروتن. سلنیم نیز بعنوان یک ماده معدنی نقش آنتی‌اکسیدانی مهمی دارد. بدن قادر به تولید این ویتامین‌ها و ماده معدنی نیست، بنابراین بایستی از طریق غذا آنها را دریافت کرد.

بیماری‌های دژنراتیو مزمن مانند آلزایمر با آمار مرگ و میر بیش از ۷۰ درصد در سطح جهان و استرس اکسیداتیو، اسیدوز متابولیک مزمن و رادیکالهای آزاد در بدن، نقش اساسی در روند پیری دارند. استرس اکسیداتیو (Oxidative stress‎) بازتاب‌دهنده عدم تعادل میان تظاهرات سیستماتیک "گونه‌های فعال(واکنش‌پذیر) اکسیژن"(ROS) و توانایی یک سیستم زیستی در خنثی سازی و مهار میانجی‌های سمی آن یا ترمیم آسیب‌های وارده است. نتایج نشان داد که آنتی اکسیدان‌ها با رادیکال‌های آزاد در بدن واکنش نشان می‌دهند و آنها را بی ضرر می‌کنند.

دکتر "جرالد ورینک"(Gerald Veurink) این تحقیق را هنگام کار در دانشکده پزشکی دانشگاه استرالیای غربی انجام داد و طیف وسیعی از آنتی اکسیدان‌ها را مورد بررسی قرار داد تا کشف کند که کدام یک از آنها در محافظت از نورون‌ها در سیستم عصبی بدن مؤثر هستند. وی دریافت که کاروتنوئیدها فنولیک پیچیده و همچنین آنتی اکسیدان‌هایی مانند ویتامین C و ویتامین E در غلظت‌های بالا، در کاهش خطر ابتلا به بیماری آلزایمر مؤثر هستند.

وی گفت: در حالی که یک رژیم غذایی سرشار از مواد مغذی به تثبیت سطح pH در بدن که باعث ایجاد استرس اکسیداتیو می‌شود، کمک می‌کند، مکمل‌های ترکیبی آنتی اکسیدانی نیز در پیشگیری و مدیریت بیماری‌های مزمن  مؤثر هستند. ترکیب آنتی اکسیدان‌ها به میزان کافی در دوزهای مناسب و رژیم کم کربوهیدرات غنی از مواد مغذی، بیشترین تأثیر را در بهبودی حال بیماران مبتلا به آلزایمر دارد.