به مناسبت سالروز شهادت آیت الله مدنی؛
چه شد که ساواک قرار زندان شهید مدنی را به تبعید تبدیل کرد؟/شهید مدنی بعد از انقلاب در چه مناصبی مشغول به خدمت شد؟/وی چگونه به شهادت رسید؟
شهید سید اسدالله مدنی در سال 1293 در آذرشهر متولد شد و در بیستم شهریورماه سال 60 در سنگر نماز جمعه به شهادت رسید و عنوان یکی دیگر از شهدای محراب را به خود اختصاص داد.
به گزارش جی پلاس، در راستای شناساندن بزرگان اندیشه دینی در این صفحه بر آنیم که این شخصیت های ارجمند جهان اسلام و تشیع را به مخاطبان معرفی کنیم و مطالب منتشرشده قطره ای است از دریای زندگی این بزرگواران که به قدر وسعمان است. باشد که به لطف روح بزرگشان مفید فایده افتد. این قسمت به زندگی مجاهد شهید آیت الله سید اسدالله مدنی، دومین شهید محراب اختصاص دارد. متن زیر برگرفته از سایت ویکی پدیاست.
شهید میر اسدالله مدنی دهخوارقانی (۱۲۹۳ در آذرشهر – ۲۰ شهریور ۱۳۶۰ در تبریز)، نماینده دورهٔ اول مجلس خبرگان و امام جمعهٔ سابق تبریز و نورآباد ممسنی(در دوران تبعید) بود که حین اقامهٔ نماز، مورد سوء قصد قرار گرفته و به شهادت رسید.
آیت الله سید اسد الله مدنی در ۱۲۹۳ هجری خورشیدی در آذرشهر از توابع تبریز به دنیا آمد. در چهار سالگی مادر خود را از دست داد و نزد نامادری و پدرش آقا میرعلی بزرگ شد.
ایشان دروس ابتدایی علوم دینی را در حوزه علمیه یزد فراگرفت و برای ادامهٔ تحصیل عازم قم شد و در آنجا تحصیلات خود را به پایان رساند. وقتی نواب صفوی مصمم به مبارزهٔ مسلحانه شد، در تهیهٔ جنگافزار وی را یاری کرد. سپس چندین سال در حوزهٔ علمیهٔ نجف به تدریس مشغول شد. در حوزهٔ نجف در بین دوستان معروف بود که «اسلحهای که نواب صفوی تهیه کرد با پول کتابهای مدنی بود.»[1] از جمله شاگردان او در این دوره میتوان به عارف حسینی اشاره کرد.
فعالیت سیاسی
در سال ۱۳۴۹ به ایران بازگشت و بر اثر مخالفت با حکومت پهلوی دوم به کنگان تبعید شد.
به دنبال مبارزات شهید مدنی، وی طی دهه ۱۳۴۰ چندین بار توسط ساواک دستگیر و تبعید شد. در چنین شرایطی ایشان به بیماری سل ریوی مبتلا شد. با بررسی پرونده پزشکی اش و قوت گرفتن احتمال درگذشتش در اثر این بیماری، ساواک برای فرار از فشارهای طیف مذهبی جامعه در سال ۱۳۵۱ ایشان را به دره مرادبیک در حوالی همدان تبعید کرد.[2][3]
پس از پیروزی انقلاب اسلامی برای حل مشکلات مردم شهر همدان به صورت موقت، به امامت جمعه آن شهر منصوب شد.[4] در اولین انتخابات مجلس خبرگان به نمایندگی از مردم همدان به مجلس راه یافت. در آبان سال ۱۳۵۸ امام خمینی وی را به عنوان امام جمعه تبریز منصوب کرد.[5]
شهادت
ایشان سرانجام در بیستم شهریورماه ۱۳۶۰ در حال اقامهٔ نماز جمعه ترور شد. مسئولیت ترور او را سازمان منافقین بر عهده گرفت. وی دومین شهید محراب انقلاب اسلامی لقب گرفته است.[6] شهادت توسط مجید نیکو صورت گرفته که در کتاب پایی که جا ماند صفحه ۴۲۰ آمده است.
استادان
- سید محمد حجت کوهکمری
- محمدتقی خوانساری
- سید ابوالحسن اصفهانی
- سید عبدالهادی شیرازی[7]
پاورقی
1. «اندیشه قم». بایگانیشده از اصلی در ۲۶ ژوئیه ۲۰۱۱. دریافتشده در ۷ فوریه ۲۰۱۰.
2. «امدادهای الهی در مسیر پیروزی انقلاب». کانون خبر. بایگانیشده ازاصلی در ۲۲ ژوئیه ۲۰۱۵. دریافتشده در ۲۷ تیر ۱۳۹۴.
3. حسین بهزاد (۱۳۸۹)، مهتاب خین، روایت فرمانده بسیجی حسین همدانی از انقلاب، کردستان و همدان، فاتحان، ص. ۲۷ و ۲۸،شابک ۹۷۸-۶۰۰-۹۱۶۶-۹۰-۹
4. «حکم انتصاب آقای سید اسد اللَّه مدنی به سمت امامت جمعه همدان». سایت جامع امام خمینی.
5. «حکم انتصاب آقای سید اسد اللَّه مدنی به سمت امامت جمعه تبریز».سایت جامع امام خمینی.
6. تبیان
7. شهید مدنی جلوه اخلاص، سعید عباسزاده، ص ۲۵.
دیدگاه تان را بنویسید