یک روانشناس در خصوص والدین دارای فرزندان معتاد توصیه کرد این حقیقت را بپذیرید و با عشق ورزی و محبت، فرزند خود را برای ترک اعتیاد یاری دهند.
به گزارش جی پلاس، امیرعلی عباسیان با بیان اینکه پدر و مادر به عنوان نخستین مربی و الگوی فرزندان، در برخی اوقات باید بیشتر با فرزندان خود اظهار صمیمیت کنند، افزود: والدین زمانی که متوجه شدند فرزندشان گرفتار مواد مخدر شده وحشت زده نشوند بلکه با متانت نسبت به جلوگیری از این اتفاق ناگوار سریع تر اقدام کنند.
وی ادامه داد: همانطور که اثرات روانی و فیزیکی مواد مخدر به مرور در فرد مصرف کننده نمایان می شود، والدین نیز بتدریج و با پرهیز از اقدامات نابخردانه و در جهت حمایت از فرزند معتاد خود که نیازمند کمک آنان است، با مراجعه به مشاور و متخصص، نه تنها به او کمک می‌کنند تا با این مشکل کنار بیاید، بلکه آینده روشن را در ذهن او ترسیم خواهند کرد.
این مشاور خانواده تصریح کرد: دوره نوجوانی و جوانی که سرشار از جنب و جوش و فعالیت های خاص است را می توان یکی از عوامل خطرزای مصرف و سوءمصرف مواد مخدر برای این قشر برشمرد و برابر آمار نهاهادی مبارزه با مواد مخدر، سنین گرایش به مواد بین ۱۶ تا ۲۰ سالگی اعلام شده که در ادامه سطح پوشش سنی آن حتی تا ۳۰ سالگی می تواند ادامه داشته باشد.
وی با بیان اینکه پدر و مادرها توجه داشته باشند در این دوران ناخواسته ارتباط نزدیکی بین نوجوانان و سوءمصرف مواد وجود دارد، از این رو تاجایی که امکان دارد باید خود را به فرزند نزدیک تر شده و نیازهای او را پاسخگو باشند، اظهار داشت: پسرها نسبت به دختران به احتمال زیاد تمایل زیادی به مواد مخدر دارند و آن را به صورت مکرر مصرف می‌کنند ولی در مقابل بیشتر دختران برای مصرف مواد تمایلی نشان نمی دهند و آن را عملی نادرست عنوان می کنند.
عباسیان گفت: سطح صفات شخصیتی و خانوادگی، ویژگی‌های روانی و آمادگی‌های زیستی فراتر از کنترل در بین قشر جوان و نوجوان برای میل به سمت مصرف مواد مخدر بسیار تاثیرگذار است و از این رو عدم عشق ورزی و اظهار صمیمیت والدین با فرزندان، نه تنها افکار آنان را به سوی مواد افیونی خواهد کشاند بلکه جسم آنان را در برابر آثار فیزیولوژیک مواد مستعد می سازد.
این رواندرمانگر افزود: از دیگر عوامل شخصیتی که موجب می شود فردی نوجوان به سمت مصرف مواد متمایل شود می‌توان به فاصله سنی زیاد با والدین، عزت نفس پایین، اضطراب و تنش، تکانشگری، خلق افسرده، مهارت‌های سازشی ضعیف، مهارت‌های اجتماعی ناکارآمد و مهارت‌های تحصیلی ضعیف اشاره کرد.
وی تصریح کرد: اعتیاد با تاثیر بر ادراک فرد معتاد اعتماد به نفس آن را به شدت کاهش خواهد داد از این رو والدین باید با کنترل رفتارهای خود به هنگام روبرو شدن با این مشکل، به جای برخورد مساله‌مدار و ریشه‌ای، با هدف کمک به فرزند گرفتار شده در دام اعتیاد، نخست با مراجعه به مشاور و رواندرمانگر برای درمان اختلالات روحی و روانی و سپس معالجه و تقویت جسم آن، اقدام کنند.
