آنچه پرندگان می بینند و ما نمی بینیم!

تقریبا همه رنگ‌هایی که ما درک می‌کنیم، با یک طول موج مطابقت دارند. برخی از رنگ‌ها، "رنگ‌های طیفی"(spectral colours) هستند که در محدوده طیف مرئی قرار می‌گیرند و چشم انسان می‌تواند آنها را تشخیص دهد.

"مری کاسول استودارد"(Mary Caswell Stoddard)، از پژوهشگران این پروژه گفت: رنگ بنفش، یک استثنا است که تنها با ترکیب قرمز و آبی به وجود می‌آید نه به وسیله یک طول موج؛ به همین دلیل به عنوان یک رنگ غیرطیفی شناخته می‌شود و رنگی به خصوص است.

چشمان ما سه نوع سلول را شامل می‌شوند که سلول‌های مخروطی نام‌ دارند و می‌توانند نور قرمز، سبز و آبی را تشخیص دهند. ما رنگ بنفش را تنها هنگامی می‌بینیم که دو مخروط قرمز و آبی چشم تحریک شوند.

پرندگان، خزندگان، دوزیستان و ماهی‌ها، یک مخروط ماوراء بنفش در چشمان خود دارند؛ در نتیجه ممکن است پنج رنگ غیرطیفی را ببینند زیرا در چشم آنها پنج راه برای تحریک دو یا سه مخروط وجود دارد. ممکن است که پرندگان به خاطر این توانایی بتوانند هنگام تحریک مخروط‌های ماوراءبنفش، سبز و قرمز، رنگ غیر طیفی "ماوراءبنفش به علاوه زرد" را ببینند.

پژوهشگران برای آزمایش ایده خود، این موضوع را مورد بررسی قرار دادند که مرغ‌های مگس‌خوار چند مرتبه به سراغ غذاهای خود که حاوی آب معمولی و یا آب و شکر است می‌روند. تنها راهی که پرندگان توانستند این دو مورد را تفکیک کنند، بررسی رنگ‌هایی بود که از هر غذا ساطع می‌شد.

نتایج پژوهش نشان داد که مرغ‌های مگس‌خوار می‌توانند پنج رنگ غیرطیفی بنفش، ماوراءبنفش به علاوه سبز، ماوراءبنفش به علاوه قرمز، ماوراءبنفش به علاوه زرد و ماوراءبنفش به علاوه بنفش را درک کنند و هیچ مشکلی در تشخیص این رنگ‌ها ندارند.

بیشتر مهره‌داران می‌توانند رنگ‌های غیرطیفی را درک کنند زیرا بیشتر این موجودات، چهار مخروط در چشم دارند اما پستانداران از این قاعده مستثنی هستند.

این پژوهش، در مجله "PNAS" به چاپ رسید.