چگونگی ورزش در دوران بارداری

وی ادامه داد: بنابر افزایش هفته‌های بارداری بالا آمدن رحم در بالا آمدن سطح دیافراگمی اثر گذاشته و باعث می‌شود وضعیت کاری دیافراگم کاهش پیدا کند، از طرفی عضلاتی که بین دنده‌ها هستند چون باید این بار را تحمل کنند، فعالیت آن‌ها افزایش پیدا می‌کند در نتیجه همه موارد روی روند تنفسی مادر باردار تأثیر می‌گذارد و گاهی برخی از مادران ریتم تنفسی‌شان افزایش پیدا کرده و سطحی‌تر تنفس می‌کنند.

متخصص فیزیولوژی ورزشی با اشاره به اینکه ستون فقرات بدن در این ایام منعطف‌تر می‌شود، عنوان کرد: هورمون ریلاکسین و هورمون‌های استروژن و پروژسترون در این ایام ترشح می‌شود، گودی پشت مادر افزایش پیدا می‌کند و برای همین است که مادرانی که عضلات ضعیفی دارند، احساس دردهای کمری، پشتی و حتی ناحیه سینه‌ای می‌کنند، همه این‌ها به دلیل تغییرات ستون فقرات بوده و به همین دلیل است که باندهای عضلانی که اطراف ستون فقرات را پوشش دادند اگر ضعیف باشند، مادر دچار مشکل می‌شود؛ اغلب بانوان ما در مهره‌های ۴ و ۵ کمری دچار مشکل هستند به خاطر آن‌که ضعف عضلانی هم از ناحیه شکمی وجود دارد، هم از طرف پشتی و این باعث بیرون‌زدگی مهره‌ها هم می‌شود و مادران را در آینده دچار مشکل می‌کند.

بردبار آذری افزود: به لحاظ آناتومی لگن بانوان و آقایان تفاوت‌هایی دارد، در این زمان لگن هم تحت تأثیر هورمون‌ها قرار می‌گیرد و برخی مادران احساس درد در ناحیه لگن دارند، در این زمان قوس کف پا هم کاهش پیدا کرده و پا دچار تورم می‌شود چون عروق تحت فشار رحمی قرار می‌گیرد و جریان خون به کندی صورت می‌گیرد و مادر باردار باید کفشی با یک سایز بالاتر انتخاب کند.   

وی درباره فعالیت‌های ورزشی مناسب برای مادر و جنین گفت: همه مادران بارداری که پزشک تأیید می‌کند که جنین و مادر در شرایط ثابتی قرار دارند می‌توانند ورزش کنند، متأسفانه در شرایط فرهنگی ما برخی فکر می‌کنند مادر باردار بیمار است، البته برای برخی مادران ممانعت‌های ورزشی داریم از جمله افرادی که بیماری‌های حاد قلبی یا تنفسی دارند، کسانی که دچار سقط‌های مکرر هستند، کسانی که چند قلویی دارند، مادرانی که در ابتدای بارداری خونریزی داشته‌اند، کسانی که پارگی‌های پرده‌های جنینی، مسمومیت‌های حاملگی یا افزایش فشار خون کنترل‌نشده داشته باشند و یا اینکه جنین تأخیر رشدی داشته باشد.

این پزشک متخصص در ادامه با تأکید بر این‌که در برخی موارد، پزشک تشخیص می‌دهد که مادر می‌تواند با توجه به وضعیت، فعالیت‌های کنترل‌شده‌ای داشته باشد، بیان کرد: این موارد شامل افرادی می‌شود که کم خونی، ضربان‌های قلب نامنظم، برونشیت‌های حاد تنفسی، دیابت‌های کنترل نشده، چاقی‌ها و لاغری‌های مفرط، سابقه بی‌تحرکی، مشکلات ارتوپدی، اختلالات تیروئیدی و یا تشنجی و یا اعتیاد شدید به دخانیات دارند. 

بردبار آذری با اشاره به اینکه باید درصد، شدت، نوع و زمان فعالیت ورزشی در مادران باردار تعیین شود، تصریح کرد: ما ۱۵۰ دقیقه در هفته را توصیه می‌کنیم، همچنین مادران در باشگاه تحت نظارت مربی‌هایی که متخصص ورزش‌های زمان بارداری هستند و نه هر مربی‌ غیرمتخصصی، می‌توانند ورزش کنند؛ مادر با توجه به سه ماهه‌های بارداری تمام فعالیت‌های ورزشی هوازی، استقامتی و کششی را می‌تواند انجام دهد اما شدت آن‌ها تغییر پیدا می‌کند؛ در سه ماهه اول فعالیت هوازی بیشتر از کششی است اما در سه ماهه سوم سعی می‌کنیم فعالیت کششی، آرام‌سازی و استقامتی را بیشتر انجام دهیم. در حال حاضر آنچه برای مادران بیشتر شناخته شده یوگای بارداری است، اما مادران همه فعالیت‌های ورزشی به جز فعالیت‌های سُر خوردنده، برخوردنده و آن‌هایی که احتیاج به جابجایی دارد را می‌توانند انجام دهند.