پیام عباس صالحی به مناسبت بزرگداشت روز خیام

 او که در شهر دانشمندپرور نیشابور پا به عرصه وجود گذاشت، با استفاده از فضای مساعد و مستعد علمی و فرهنگی آن دیار، بالیدن گرفت و فرصت کم‌نظیری یافت تا به اعماق فرهنگ و تمدن ایرانی و اسلامی راه پیدا کند و در عرصۀ دانش به جایگاهی رفیع دست یابد.

 آزاداندیش آزاده‌ای که از یک‌سو قله‌های ریاضیات و نجوم را فتح کرد و از سوی دیگر در ادبیات و عرفان جایگاهی درخور یافت و معنایی دیگر به زندگانی بخشید. شاید در نگاه نخست، دوگانه‌ها و چندگانه‌های ابعاد شخصیتی و روحیات حکیم عمر خیام، ما را به ورطه تردید سوق دهد و در مسیر شناخت ابعاد وجودی این دانشمند کم‌نظیر دچار گمراهی کند، امّا همین ابعاد چندگانه متنوع، به وحدتی می‌انجامد که نشانگر آرامش رازآلود در زندگانی خیام است. از رسالات او در فلسفه، ریاضی، هندسه، حکمت، عرفان و موسیقی و از نوروزنامه تا رباعیات، همه و همه پیام واحدی را بازگو می‌کند. خیام در کنار وجوه علمی و دانش بالای خود در هندسه و ریاضیات که در ظاهر خشک و بی‌رنگ است، در حوزۀ عرفان،  ادبیات و شعر از چنان شور و رنگی برخوردار است که رازهای این دنیای فانی و زودگذر را بر ما آشکار و آشنا می‌سازد.

خیام از «آمد» و «شد» این دنیا، «اکنون» را کشف کرده است و به ما می‌آموزد که «دم» را غنیمت شمریم و قدر فرصت‌های امروز زندگی را بیشتر بدانیم. کشف اکنون، روح شوریده‌ای از خیام ساخته و سفرهای متنوع او از عالم فلسفه به عرفان و از هندسه و ریاضیات به نجوم و عدم توقف در یک منزل را ممکن و میسور ساخته است. تردیدی نیست که پیمودن این مراحل و حالات مختلف تنها از یک جان رسته از تعلقات دنیا ساخته است. آثار خیام، ترجمانی روان و گویا از رها شدن از بندها و قیود دنیای فانی و آیینه‌ای تمام‌نما برای انسان‌های آزاده‌ای است که از بند تن رها شوند و گوهر جان را بیابند و همچون خیام در جهان جان و اندیشه جاودان شوند.

نکوداشت هرساله این دانشمند بزرگ عالم اسلام، فرصت مغتنمی است که از دانش و نگرش خیام که نیاز دنیای امروز است و شرایط اخیر حاکم بر جهان و شیوۀ زیست پساکرونایی اهمیت آن را دوچندان ساخته، بهره جسته و قدر امروز را بیشتر بدانیم.

 فرا رسیدن ۲۸ اردیبهشت سالروز بزرگداشت حکیم عمر خیام نیشابوری را گرامی داشته و از درگاه خداوند منان رسیدن به روزهای روشن و فرداهایی بهتر را برای ایران و ایرانیان آرزومندم. »