پاتریس اورا، گفت در کودکی از شدت فقر در خیابان های پاریس به تکدی گری می پرداخته است.
به گزارش جی پلاس، او در این باره گفت: صادقانه بگویم کودکی دشواری داشتم زیرا برادر و خواهرهای زیادی در اطراف خودم می‌دیدم. بنابراین زندگی در خیابان چندان آسان نبود. در پاریس حضور داشتم اما در خیابان‌ها زندگی می‌کردم و گاهی اوقات نمی‌توانستم چیزی برای خوردن پیدا کنم.
به یاد دارم برادرم دومینیک در یک شعبه مک دونالد کار می‌کرد. بنابراین من به آنجا می‌رفتم و موقع ناهار، او غذای خودش را به من می‌داد. نمی‌ترسم بگویم جلوی مغازه ها برای پول گدایی می‌کردم. جلوی مغازه‌ها وقتی کسی را می‌دیدم، می‌گفتم می‌توانی یک یورو به من بدهی؟ گاهی اوقات آنها به من پول می‌دادند و گاهی هم نه. فقط می‌خواستم یک ساندویچ بخرم.
او در ادامه افزود: دوران سخت اما شادی بود. همیشه خوشحال به نظر می‌رسیدم و احساس می‌کردم خوش شانس هستم. من تغییری نکردم. آن تجربیات باعث شد آدمی که الان هستم، باشم. وقتی موفق می‌شوید، بعضی‌ها فقط نتیجه آخر را می‌بینند. آنها فقط در تلویزیون سوپراستارها را می‌بینند اما من در واقع در خیابان چیزهای زیادی یاد گرفتم و این کمک کرد تا قوی‌تر شوم.
اورا در پایان اضافه کرد: به ویژه بعد از جام جهانی 2010، وقتی من کاپیتان بودم و خیلی‌ها سرزنشم کردند، همچنان قوی ماندم زیرا از روزهای بودن در خیابان، می‌دانستم روزهای سخت‌تری هم داشتم. قربانی نیستم و احساس ناراحتی نمی‌کنم. نمی‌خواهم به خاطر گفتن این چیزها، کسی علاقه زیادی به من نشان بدهد. فقط یک داستان واقعی را بیان کردم. تنها می‌خواهم به بچه‌ها بیشتری انگیزه بدهم که تسلیم نشوند؛ فارغ از اینکه چه اتفاقی رخ می‌دهد. اگر حرکت کنید و به خودتان باور داشته باشید، به آنچه بخواهید، می‌رسید.
