دعای سی و چهارم صحیفه سجادیه+ترجمه
دعای سی و چهارم صحیفه سجادیه، دعایی است که امام سجاد علیه السلام به هنگام گرفتاری می خواندند.
به گزارش خبرنگار جی پلاس، صحیفه سجادیه پس از قران و نهج البلاغه مهمترین میراث مکتوب شیعه به حساب می آید که امام سجاد علیه السلام بسیاری از معارف دینی از جمله خداشناسی، جهانشناسی، انسانشناسی و مباحث عالم غیب، فرشتگان، رسالت انبیا، جایگاه پیامبر(ص) و اهل بیت(ع)، امامت، فضایل و رذایل اخلاقی، گرامیداشت اعیاد، مسائل اجتماعی و اقتصادی، اشارات تاریخی، نعمتهای مختلف خداوند، آداب دعا، تلاوت، ذکر، نماز و عبادت را در قالب دعا بیان کرده اند. این کتاب گرانقدر به زبور آل محمد (ص) شهرت دارد و از نظر فصاحت و بلاغت مورد توجه قرار گرفته است و شرح های بسیاری بر آن نوشته شده است.
دعای سی و چهارم صحیفه سجادیه را امام علیه السلام به هنگام گرفتاری می خواندند. متن این دعا به همراه ترجمه در ادامه آمده است:
وَ کان مِن دعائِه علیهالسلام اِذَا ابْتُلِىَ اَوْ رَاى مُبْتَلًى بِفَضیحَةٍ بِذَنْبٍ
«دعا به وقتى که گرفتار مىشد»
اَللَّهُمَّ لَکَ الْحَمْدُ عَلى سِتْرِکَ بَعْدَ عِلْمِکَ، وَ مُعافاتِکَ بَعْدَ
خداوندا سپاس تو را که مىدانى و پرده مىپوشى، و آگاهى و
خُبْرِکَ، فَکُلُّنا قَدِ اقْتَرَفَ الْعائِبَةَ فَلَمْ تَشْهَرْهُ، وَ ارْتَکَبَ
در مىگذرى، زیرا هر کدام از ما به ارتکاب زشتیها برخاسته و رسوایش نکردی، و به اعمال ناروا
الْفاحِشَةَ فَلَمْ تَفْضَحْهُ، وَ تَسَتَّرَ بِالْمَساوى فَلَمْ تَدْلُلْ عَلَیْهِ.
دست زده و او را مفتضح نکردى، و در پنهانى بدىها مرتکب شده و تو سرّش را فاش نکردی.
کَمْ نَهْىٍ لَکَ قَدْ اَتَیْناهُ، وَ اَمْرٍ قَدْ وَقَفْتَنا عَلَیْهِ فَتَعَدَّیْناهُ، وَ
چه بسا بدیها که مرتکب شدیم، و چه فرمانهایى که ما را بر آنها بازداشتى و ما از آنها تجاوز کردیم، و
سَیِّئَةٍ اکْتَسَبْناها، وَ خَطیئَةٍ ارْتَکَبْناها، کُنْتَ الْمُطَّلِعَ عَلَیْها
چه زشتىها که کسب کردیم، و چه گناهان که به انجامش برخاستیم، در حالى که تو از بین
دُونَ النّاظِرینَ، وَالْقادِرَ عَلى اِعْلانِها فَوْقَ الْقادِرینَ، کانَتْ
بینندگان بر آن آگاه بودى، و در افشاى آن بیش از توانداران توان داشتى، اما
عافِیَتُکَ لَنا حِجاباً دُونَ اَبْصارِهِمْ، وَ رَدْماً دُونَ اَسْماعِهِمْ.
عفو و چشمپوشى تو براى ما در برابر دیدگان ایشان پردهاى، و در مقابل گوششان سدّى بود.
فَاجْعَلْ ما سَتَرْتَ مِنَ الْعَوْرَةِ، وَ اَخْفَیْتَ مِنَ الدَّخیلَةِ،
پس این پوشاندن عیبها، و پنهان نگاهداشتن فسادها
واعِظاً لَنا، وَ زاجِراً عَنْ سُوءِ الْخُلْقِ، وَ اقْتِرافِ الْخَطیئَةِ،
را براى ما پنددهنده و باز دارندهاى از بدخویى و ارتکاب معصیت،
وَ سَعْیاً اِلَى التَّوْبَةِ الْماحِیَةِ، وَالطَّریقِ الْمَحْمُودَةِ، وَ قَرِّبِ
و وسیله پیمودن راه توبهاى که گناه را مىزداید، و آن راهى که پسندیده است قرار ده، و زمان
الْوَقْتَ فیهِ، وَ لاتَسُمْنا الْغَفْلَةَ عَنْکَ اِنَّا اِلَیْکَ راغِبُونَ،
پیمودن این راه را نزدیک فرما، و ما را گرفتار غفلت از خود مکن، زیرا که ما به سوى تو مایل،
وَ مِنَ الذُّنُوبِ تآئِبُونَ. وَ صَلِّ عَلى خِیَرَتِکَ اللَّهُمَّ مِنْ
و از معصیت تائبیم. الهى بر انتخاب شده از
خَلْقِکَ: - مُحَمَّدٍ وَ عِتْرَتِهِ الصِّفْوَةِ مِنْ بَرِیَّتِکَ الطّاهِرینَ،
آفریدگانت: محمد و آلش که از سایر بندگان ممتاز و پاکیزهاند درود فرست،
وَ اجْعَلْنا لَهُمْ سامِعینَ وَ مُطیعینَ کَما اَمَرْتَ.
و ما را مطیع و گوش به فرمان آنان همانطور که فرمان دادى قرار ده.
دیدگاه تان را بنویسید