دعای سی و سوم صحیفه سجادیه+ ترجمه
دعای سی و سوم صحیفه سجادیه را امام سجاد علیه السلام به هنگام طلب خیر از خداوند می خواندند.
به گزارش خبرنگار جی پلاس، صحیفه سجادیه پس از قران و نهج البلاغه مهمترین میراث مکتوب شیعه به حساب می آید که امام سجاد علیه السلام بسیاری از معارف دینی از جمله خداشناسی، جهان‌شناسی، انسان‌شناسی و مباحث عالم غیب، فرشتگان، رسالت انبیا، جایگاه پیامبر(ص) و اهل بیت(ع)، امامت، فضایل و رذایل اخلاقی، گرامیداشت اعیاد، مسائل اجتماعی و اقتصادی، اشارات تاریخی، نعمت‌های مختلف خداوند، آداب دعا، تلاوت، ذکر، نماز و عبادت را در قالب دعا بیان کرده اند. این کتاب گرانقدر به زبور آل محمد (ص) شهرت دارد و از نظر فصاحت و بلاغت مورد توجه قرار گرفته است و شرح های بسیاری بر آن نوشته شده است.
دعای سی و سوم صحیفه سجادیه را امام سجاد علیه السلام به هنگام طلب خیر از خدا می خواندند. متن این دعا به همراه ترجمه در ادامه آمده است:
وَ کان مِن دعائِه علیه‌السَّلام فِى الْاِسْتِخارَةِ
«دعادر طلب خیر از خداوند»
اَللَّهُمَّ اِنّى اَسْتَخیرُکَ بِعِلْمِکَ، فَصَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ الِهِ،
خداوندا از تو به سبب دانشت (که به همه چیز آگاهى) درخواست خیر دارم، پس بر محمد و آلش درود فرست،
وَاقْضِ لى بِالْخِیَرَةِ، وَاَلْهِمْنا مَعْرِفَةَ الْاِخْتِیارِ، وَاجْعَلْ ذلِکَ
و در حقّم به خیر حکم کن، و شناخت آنچه را که برایمان اختیار کردى به ما الهام فرما، و آن را براى ما
ذَرِیعَةً اِلَى الرِّضا بِما قَضَیْتَ لَنا، وَالتَّسْلیمِ لِما حَکَمْتَ، فَاَزِحْ
سبب خشنودى به قضایت، و تسلیم به حُکمت قرار ده، پس دلهره
عَنَّا رَیْبَ الْاِرْتِیابِ، وَ اَیِّدْنا بِیَقینِ الْمُخْلِصینَ، وَ لاتَسُمْنا
شک را از ما دور کن، - و ما را به یقین مخلصین تأیید فرما، و ما را دچار فروماندگى از معرفت آنچه
عَجْزَ الْمَعْرِفَةِ عَمّا تَخَیَّرْتَ فَنَغْمِطَ قَدْرَکَ، وَ نَکْرَهَ مَوْضِعَ
برایمان اختیار کرده‌اى مکن، که قدر حضرتت را سبک انگاریم، و مورد رضاى تو را ناپسند
رِضاکَ، وَ نَجْنَحَ اِلَى الَّتى هِىَ اَبْعَدُ مِنْ حُسْنِ الْعاقِبَةِ، وَ
داریم، و به چیزى که از حسن عاقبت دورتر، و
اَقْرَبُ اِلى ضِدِّ الْعافِیَةِ. حَبِّبْ اِلَیْنا ما نَکْرَهُ مِنْ قَضآئِکَ،
به خلاف عافیت نزدیک‌تر است میل پیدا کنیم. آنچه را از قضاى خود که ما از آن اکراه داریم محبوب قلبمان کن،
وَ سَهِّلْ عَلَیْنا ما نَسْتَصْعِبُ مِنْ حُکْمِکَ، وَ اَلْهِمْنَا الْاِنْقِیادَ
و آنچه را از حکم تو سخت مى‌پنداریم بر ما آسان ساز، و گردن نهادن به آنچه از مشیّت
لِما اَوْرَدْتَ عَلَیْنا مِنْ مَشِیَّتِکَ، حَتّى لانُحِبَّ تَاْخِیرَ ما عَجَّلْتَ،
و اراده‌ات بر ما وارد آورده‌اى به ما الهام فرما، تا تأخیر آنچه را تعجیل فرمودى،
وَ لاتَعْجیلَ ما اَخَّرْتَ، وَ لا نَکْرَهَ ما اَحْبَبْتَ، وَ لانَتَخَیَّرَ ما
و تعجیل آنچه را به تأخیر انداختى دوست نداریم، و هر آنچه محبوب توست ناپسند ندانیم، و آنچه را تو نمى‌پسندى
کَرِهْتَ. وَ اخْتِمْ لَنا بِالَّتى هِىَ اَحْمَدُ عاقِبَةً، وَ اَکْرَمُ مَصیراً،
انتخاب نکنیم. و کار ما را به آنچه عاقبتش پسندیده‌تر، و مآلش بهتر است پایان بخش،
اِنَّکَ تُفیدُ الْکَریمَةَ، وَ تُعْطِى الْجَسیمَةَ، وَ تَفْعَلُ ما تُریدُ،
که تو عطاى نفیس مرحمت مى‌کنى، و نعمتهاى بزرگ مى‌بخشى، و هر چه مى‌خواهى
وَ اَنْتَ عَلى کُلِّ شَىْ‌ءٍ قَدیرٌ.
آن کنى، و بر هر چیز قدرت دارى.
دیدگاه تان را بنویسید