دعای بیستم صحیفه سجادیه به بیان امام سجاد علیه السلام درباره مکارم اخلاق و اعمال پسندیده اختصاص دارد که به دعای مکارم اخلاق مشهور است.
به گزارش خبرنگار جی پلاس، صحیفه سجادیه پس از قران و نهج البلاغه مهمترین میراث مکتوب شیعه به حساب می آید که امام سجاد علیه السلام بسیاری از معارف دینی از جمله خداشناسی، جهان‌شناسی، انسان‌شناسی و مباحث عالم غیب، فرشتگان، رسالت انبیا، جایگاه پیامبر(ص) و اهل بیت(ع)، امامت، فضایل و رذایل اخلاقی، گرامیداشت اعیاد، مسائل اجتماعی و اقتصادی، اشارات تاریخی، نعمت‌های مختلف خداوند، آداب دعا، تلاوت، ذکر، نماز و عبادت را در قالب دعا بیان کرده اند. این کتاب گرانقدر به زبور آل محمد (ص) شهرت دارد و از نظر فصاحت و بلاغت مورد توجه قرار گرفته است و شرح های بسیاری بر آن نوشته شده است. متن دعای بیستم صحیفه سجادیه را که امام سجاد علیه السلام در مکارم اخلاق بیان کرده اند در ادامه به همراه ترجمه می توانید بخوانید:
وَ کانَ مِن دعائِه علیه‌السلام فى مَکارِمِ الأخلاقِ وَ مَرْضِىِّ الأفعالِ
« در مکارم اخلاق و اعمال پسندیده»
اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَالِهِ، وَبَلِّغْ بِایمانى اَکْمَلَ الْایمانِ،
بارخدایا بر محمد و آلش درود فرست، و ایمانم را به درجه کامل‌ترین ایمان رسان،
وَاجْعَلْ یَقینى اَفْضَلَ الْیَقینِ، وَانْتَهِ بِنِیَّتى اِلى اَحْسَنِ
و یقینم را برترین یقین گردان، و نیتم را به بهترین نیت‌ها
النِّیَّاتِ، وَ بِعَمَلى اِلى اَحْسَنِ الْاَعْمالِ. اَللَّهُمَّ وَفِّرْ بِلُطْفِکَ
منتهى ساز، و کردارم را به بهترین کردارها تبدیل کن. بارخدایا، نیّتم را به لطف خود
نِیَّتى، وَصَحِّحْ بِما عِنْدَکَ یَقینى، وَاسْتَصْلِحْ بِقُدْرَتِکَ ما
کامل و خالص گردان، و یقینم را بدان گونه که دانى به راه صحت بر، و تباهى کارم را به قدرتت
فَسَدَ مِنّى. اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَالِهِ، وَاکْفِنى ما یَشْغَلُنِى
اصلاح کن. بارخدایا بر محمد و آلش درود فرست، و گره هر کارى که فکرش مرا
الاِْهْتِمامُ بِهِ، وَاسْتَعْمِلْنى بِما تَسْئَلُنى غَداً عَنْهُ، وَاسْتَفْرِغْ
به خود مشغول داشته بگشاى، و مرا در کارى قرار ده که فردا مرا از آن بازپرسى مى‌کنى، و روزگارم
اَیّامى فیما خَلَقْتَنى لَهُ، وَاَغْنِنى وَ اَوْسِعْ عَلَىَّ فى رِزْقِکَ،
را در آنچه از پى آنم آفریده‌اى مصروف دار، و بى‌نیازم گردان و روزیت را بر من وسعت ده،
وَلاتَفْتِنّى بِالنَّظَرِ، وَاَعِزَّنى وَلاتَبْتَلِیَنّى بِالْکِبْرِ، وَعَبِّدْنى
و به چشمداشت مبتلایم مکن، و ارجمندم کن و گرفتار کبرم مفرما، و بر بندگیت
لَکَ، وَلاتُفْسِدْ عِبادَتى بِالْعُجْبِ، وَاَجْرِ لِلنّاسِ عَلى یَدِىَ
رامم ساز، و بندگیم را به آلودگى خودپسندى تباه مکن، و خیر و نیکى را براى تمام مردم به دست من
الْخَیْرَ، وَلاتَمْحَقْهُ بِالْمَنِّ، وَ هَبْ لى مَعالِىَ الْاَخْلاقِ،
جارى ساز، و آن را از کدورت منّت‌گذارى دور دار، و خوى عالى را به من عنایت فرما،
وَاعْصِمْنى مِنَ الْفَخْرِ. اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَالِهِ،
و از فخرفروشى محافظتم کن. بار خدایا بر محمد و آلش درود فرست،
وَلاتَرْفَعْنى فِى‌النّاسِ دَرَجَةً اِلاّ حَطَطْتَنى عِنْدَ نَفْسى‌مِثْلَها،
و درجه و مرتبه مرا نزد مردم بلند مگردان مگر آنکه مرا به همان اندازه نزد خودم پست گردانى،
وَلاتُحْدِثْ لى عِزّاً ظاهِراً اِلاّ اَحْدَثْتَ لى ذِلَّةً باطِنَةً عِنْدَ
و عزتى آشکار برایم ایجاد مکن مگر که به همان اندازه در باطنم
نَفْسى بِقَدَرِها. اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَالِ مُحَمَّدٍ، وَ
خاکسار سازى. بارخدایا بر محمد و آلش درود فرست، و
مَتِّعْنى بِهُدًى صالحٍ لا اَسْتَبْدِلُ بِهِ، وَ طَریقَةِ حَقٍّ لا اَزیغُ
مرا از روشى پسندیده بهره دِه که آن را با برنامه‌اى دیگر عوض نکنم، و مرا به طریق حق رهنمون شو آن‌گونه که از آن
عَنْها، وَنِیَّةِ رُشْدٍ لااَشُکُّ فیها، وَ عَمِّرْنى ما کانَ عُمْرى
روى نتابم، و نیّتى درست و استوار به من مرحمت کن آنسان که در آن به تردید نیفتم، و مرا تا وقتى زنده بدار که عمرم
بِذْلَةً فى طاعَتِکَ، فَاِذا کانَ عُمْرى مَرْتَعاً لِلشَّیْطانِ فَاقْبِضْنى
در طاعت تو به کار رود، و چون بخواهد عمرم چراگاه شیطان شود جانم را بستان
اِلَیْکَ قَبْلَ اَنْ یَسْبِقَ مَقْتُکَ اِلَىَّ، اَوْیَسْتَحْکِمَ غَضَبُکَ عَلَىَّ.
قبل از - آنکه دشمنیت به من رو کند، یا خشمت بر من مستحکم شود.
اَللَّهُمَّ لاتَدَعْ خَصْلَةً تُعابُ مِنّى اِلاّ اَصْلَحْتَها، وَلاعآئِبَةً
الهى در وجود من هیچ خصلت عیبناک مگذار مگر آنکه آن را به دایره اصلاح آورى، و مرا با هیچ عیبى که
اُوَنَّبُ بِها اِلاّ حَسَّنْتَها، وَلا اُکْرُومَةً فِىَّ ناقِصَةً اِلاّ
به خاطر آن سرزنشم کنند رها مکن مگر آنکه آن را نیکو گردانى، و هیچ کرامتى را در من ناقص مگذار مگر آنکه
اَتْمَمْتَها. اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَالِ مُحَمَّدٍ، وَ اَبْدِلْنى
به کمالش رسانى. بار خدایا بر محمد و آلش درود فرست، و شدّت
مِنْ بِغْضَةِ اَهْلِ الشَّنَانِ الْمَحَبَّةَ، وَمِنْ حَسَدِ اَهْلِ الْبَغْىِ
کینه کینه توزان را به محبت، و حسد اهل تجاوز را به
الْمَوَدَّةَ، وَمِنْ ظِنَّةِ اَهْلِ الصَّلاحِ الثِّقَةَ، وَمِنْ عَداوَةِ
مودّت، و بدگمانى اهل صلاح را به اطمینان، و دشمنى
الْاَدْنَیْنَ الْوَلایَةَ، وَمِنْ عُقُوقِ ذَوِى الْاَرْحامِ الْمَبَرَّةَ، وَمِنْ
نزدیکان را به دوستى، و گسستن خویشاوندان را به خوشرفتارى، و
خِذْلانِ الْاَقْرَبینَ النُّصْرَةَ، وَمِنْ حُبِّ الْمُدارینَ تَصْحیحَ
رو بر تافتن نزدیکان را از یارى کردن به یارى، و دوستى ظاهرسازان را به دوستى
الْمِقَةِ، وَمِنْ رَدِّ الْمُلابِسینَ کَرَمَ الْعِشْرَةِ، وَمِنْ مَرارَةِ خَوْفِ
حقیقى، و خوار انگاشتن مصاحبان را به حُسن رفتار، و تلخى ترس از
الظّالِمینَ حَلاوَةَ الْاَمَنَةِ. اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَالِهِ،
ظالمان را به شیرینى ایمنى مبدّل کن. بارخدایا بر محمد و آلش درود فرست،
وَاجْعَلْنى یَداً عَلى مَنْ ظَلَمَنى، وَلِساناً عَلى مَنْ خاصَمَنى،
و مرا بر کسى که به من ستم کند چیرگى ده، و با آن که با من به مجادله برخیزد زبان گویا ساز،
وَظَفَراً بِمَنْ عانَدَنى، وَ هَبْ لى مَکْراً عَلى مَنْ کایَدَنى،
و بر آن که نسبت به من دشمنى ورزد پیروزى عنایت کن، و بر آن که مرا مى‌فریبد چاره‌سازى مرحمت فرما،
وَ قُدْرَةً عَلى مَنِ اضْطَهَدَنى، وَ تَکْذیباً لِمَنْ قَصَبَنى، وَ سَلامَةً
و بر آن که مرا زبون خواهد قدرت ده، و بر آن که مرا عیب مى‌گوید توانى ده که دروغش را آشکار کنم، و از چنگ
مِمَّنْ تَوَعَّدَنى، وَ وَفِّقْنى لِطاعَةِ مَنْ سَدَّدَنى، وَمُتابَعَةِ مَنْ
آن که مرا بیم دهد رهایم کن، و از آن که مرا به راه راست رهنمون شود و استقامت آموزد توفیق فرمانبرى ده، و به پیروى از کسى که
اَرْشَدَنى. اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَالِهِ، وَسَدِّدْنى لِأَنْ
ارشادم کند موفّق دار. خداوندا بر محمد و آلش درود فرست، و مرا بر خیرخواهى
اُعارِضَ مَنْ غَشَّنى بِالنُّصْحِ، وَاَجْزِىَ مَنْ هَجَرَنى بِالْبِّرِ،
کسى که با من نیرنگ کند توفیق ده، و آن را که از من دورى کرده به خوبى پاداش دهم،
وَاُثیبَ مَنْ حَرَمَنى بِالْبَذْلِ، وَاُکافِىَ مَنْ قَطَعَنى بِالصِّلَةِ،
و به آن کس که محرومم ساخته بخشش کنم، و به آن که از من بریده بپیوندم،
وَاُخالِفَ مَنِ اغْتابَنى اِلى حُسْنِ الذِّکْرِ، وَاَنْ اَشْکُرَ الْحَسَنَةَ،
و برخلاف آن که از من غیبت کرده از وى نیکو یاد کنم، و خوبى را سپاس‌گزارم،
وَاُغْضِىَ عَنِ السَّیِّئَةِ. اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَالِهِ، وَحَلِّنى
و از بدى چشم بپوشم. بار خدایا بر محمد و آلش درود فرست، و مرا به زیور
بِحِلْیَةِ الصّالِحینَ، وَاَلْبِسْنى زینَةَ الْمُتَّقینَ: فى بَسْطِ الْعَدْلِ،
شایستگان بیاراى، و زینت اهل تقوا را در این امور بر من بپوشان: در گستردن سفره عدل،
وَکَظْمِ الْغَیْظِ، وَاِطْفآءِ النّآئِرَةِ، وَضَمِّ اَهْلِ الْفُرْقَةِ،
و فرو خوردن خشم، و خاموش کردن آتش فتنه، و جمع کردن پراکندگان،
وَاِصْلاحِ ذاتِ الْبَیْنِ، وَ اِفْشآءِ الْعارِفَةِ، وَسَتْرِ الْعآئِبَةِ،
و اصلاح بین مردم، و آشکار کردن کارهاى خوب، و پوشاندن عیوب،
وَ لینِ الْعَریکَةِ، وَ خَفْضِ‌الْجَناحِ، وَ حُسْنِ‌السّیرَةِ، وَسُکُونِ
و نرمخویى، و فروتنى، و خوشرفتارى، و
الرّیحِ، وَطیبِ الْمُخالَقَةِ، وَالسَّبْقِ اِلَى الْفَضیلَةِ، وَایثارِ
وقار، و حسن معاشرت، و سبقت‌جویى به فضیلت، و اختیار
التَّفَضُّلِ، وَتَرْکِ التَّعْییرِ، وَالاِْفْضالِ عَلى غَیْرِ الْمُسْتَحِقِّ،
کردن تفضّل بر دیگران، و چشم‌پوشى از سرزنش دیگران، و بخشش رایگان به غیر مستحق،
وَالْقَوْلِ بِالْحَقِّ وَاِنْ عَزَّ، وَاسْتِقْلالِ الْخَیْرِ وَانْ کَثُرَ مِنْ قَوْلى
و گفتن سخن حق هر چند سنگین و گران باشد، و ناچیز دانستن نیکى را در گفتار و رفتارم هر چند
وَ فِعْلى، وَاسْتِکْثارِ الشَّرِّ وَاِنْ قَلَّ مِنْ قَوْلى وَ فِعْلى. وَاَکْمِلْ
زیاد باشد، و بسیار شمردن شرّ را در گفتار و رفتارم هرچند اندک باشد. و همه این
ذلِکَ لى بِدَوامِ الطّاعَةِ، وَلُزُومِ الْجَماعَةِ، وَرَفْضِ اَهْلِ الْبِدَعِ
خصلت‌ها را به وسیله تداوم اطاعت، و همراهى با جماعت مسلمین، و فرو گذاشتن اهل بدعت
وَمُسْتَعْمِلِ الرَّأْىِ الْمُخْتَرَعِ. اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَالِهِ،
و عمل کننده به رأى ساختگى در دین، کامل ساز. بارخدایا بر محمد و آلش درود فرست،
وَاجْعَلْ اَوْسَعَ رِزْقِکَ عَلَىَّ اِذا کَبِرْتُ، وَاَقْوى قُوَّتِکَ
و فراخ‌ترین روزى را به وقت پیرى نصیبم کن، و نیرومندترین قوّت خود را
فِىَّ اِذا نَصِبْتُ، وَلاتَبْتَلِیَنّى بِالْکَسَلِ عَنْ عِبادَتِکَ، وَ
به هنگام درماندگى بهره من فرما، و مرا در راه عبادت دچار سستى منما، و
لَاالْعَمى عَنْ سَبیلِکَ، وَلابِالتَّعَرُّضِ لِخِلافِ مَحَبَّتِکَ، وَلا
از تشخیص راهت نابینایم مساز، و به ارتکاب خلاف محبتت دچار مکن، و
مُجامَعَةِ مَنْ تَفَرَّقَ عَنْکَ، وَلامُفارَقَةِ مَنِ اجْتَمَعَ اِلَیْکَ.
مپسند که به کسى که از تو دور است نزدیک شوم، و از آن که با تو همراه است جدا شوم.
اَللَّهُمَّ اجْعَلْنى اَصُولُ بِکَ عِنْدَ الضَّرُورَةِ، وَاَسْئَلُکَ عِنْدَ
الهى چنان کن که با نیرو و قدرت تو به شداید حمله کنم، و به وقت نیاز به گدایى از تو
الْحاجَةِ، وَاَتَضَرَّعُ اِلَیْکَ عِنْدَ الْمَسْکَنَةِ، وَلاتَفْتِنّى بِالاِْسْتِعانَةِ
برخیزم، و در بیچارگى به پیشگاه تو بنالم، و مرا به کمک خواستن از
بِغَیْرِکَ اِذَا اضْطُرِرْتُ، وَ لا بِالْخُضُوعِ لِسُؤالِ غَیْرِکَ اِذَا
غیر خود چون مضطر شوم، و به فروتنى براى مسئلت از غیر خود چون
افْتَقَرْتُ، وَ لا بِالتَّضَرُّعِ اِلى مَنْ دُونَکَ‌اِذا رَهِبْتُ، فَاَسْتَحِقَّ
ندار شوم، و به زارى کردن به درگاه غیر خود چون بترسم گرفتار مکن، که به آن خاطر
بِذلِکَ خِذْلانَکَ وَ مَنْعَکَ وَ اِعْراضَکَ، یا اَرْحَمَ‌الرّاحِمینَ.
سزاوار خوارى و منع از رحمت و بى‌اعتنایى از جانب تو شوم، اى مهربانترین مهربانان.
اَللَّهُمَّ اجْعَلْ ما یُلْقِى الشَّیْطانُ فى رُوعى مِنَ التَّمَنّى
الهى عنایت کن که به جاى آنچه شیطان در دلم مى‌افکند از آرزوى باطل
وَالتَّظَنّى وَالْحَسَدِ ذِکْراً لِعَظَمَتِکَ، وَ تَفَکُّراً فى قُدْرَتِکَ، وَ
و بدگمانى و حسد، یاد عظمت تو کنم، و در قدرت تو اندیشه نمایم، و
تَدْبیراً عَلى عَدُوِّکَ، وَ ما اَجْرى عَلى لِسانى مِنْ لَفْظَةِ فُحْشٍ
در دفع دشمنان تو چاره‌سازى کنم، و به جاى آنچه شیطان بر زبانم جارى مى‌کند از فحش
اَوْهُجْرٍ اَوْ شَتْمِ عِرْضٍ اَوْ شَهادَةِ باطِلٍ اَوِاغْتِیابِ مُؤْمِنٍ
و بدگویى و ناسزا یا شهادت ناحق، یا غیبت از مؤمن
غآئِبٍ اَوْ سَبِّ حاضِرٍ وَ ما اَشْبَهَ ذلِکَ نُطْقاً بِالْحَمْدِ لَکَ، وَ
غایب یا دشنام به شخص حاضر و مانند اینها، سخن در سپاس تو گویم، و
اِغْراقاً فِى الثَّنآءِ عَلَیْکَ، وَ ذَهاباً فى تَمْجیدِکَ، وَ شُکْراً
و مبالغه در ثناى تو ورزم، و با تمام هستى خود ستایش بزرگى تو کنم، و شکر نعمت
لِنِعْمَتِکَ، وَاعْتِرافاً بِاِحْسانِکَ، وَاِحْصآءً لِمِنَنِکَ. اللَّهُمَّ
تو به جاى آورم، و اعتراف به احسان تو نمایم، و به شمردن نعمت‌هاى تو مشغول شوم. بارخدایا
صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ الِهِ، وَ لااُظْلَمَنَّ وَ اَنْتَ مُطیقٌ لِلدَّفْعِ
بر محمد و آلش درود فرست، و مگذار که من ستم‌زده شوم درحالى‌که تو به دفع آن از من
عَنّى، وَ لااَظْلِمَنَّ وَ اَنْتَ الْقادِرُ عَلَى الْقَبْضِ مِنّى، وَ
توانایى، و اجازه مده که بر دیگرى ستم کنم درحالى که تو در جلوگیرى از من نیرومندى، و
لااَضِلَّنَّ وَ قَدْ اَمْکَنَتْکَ هِدایَتى، وَ لااَفْتَقِرَنَّ وَ مِنْ عِنْدِکَ
مپسند که گمراه شوم در حالى که به حقیقت بر هدایت من توانایى، و نخواه که تهیدست شوم در حالى که فراخى روزى من
وُسْعى، وَ لااَطْغَیَنَّ وَ مِنْ عِنْدِکَ وُجْدى. اَللَّهُمَّ اِلى
نزد توست، و مرا به سرکشى میازماى که توان و دارایى من از توست. الهى به جانب
مَغْفِرَتِکَ وَفَدْتُ، وَ اِلى عَفْوِکَ قَصَدْتُ، وَ اِلى تَجاوُزِکَ
آمرزشت آمده‌ام، و به سوى بخشایشت روى آورده‌ام، و به گذشت تو
اشْتَقْتُ، وَ بِفَضْلِکَ وَثِقْتُ، وَ لَیْسَ عِنْدى ما یُوجِبُ لى
مشتاقم، و به فضلت اعتماد و تکیه دارم، و چیزى نزد من نیست که مرا درخور
مَغْفِرَتَکَ، وَ لا فى عَمَلى ما اَسْتَحِقُّ بِهِ عَفْوَکَ، وَ ما لى بَعْدَ
آمرزش تو کند، و نه کارى که مستحق بخشایش تو شوم و با ستمهایى که
اَنْ حَکَمْتُ عَلى نَفْسى اِلاّ فَضْلُکَ، فَصَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ
بر خود کرده‌ام جز تکیه بر فضل و احسان تو راهى ندارم، پس بر محمد
وَ الِهِ، وَ تَفَضَّلْ عَلَىَّ. اَللَّهُمَّ وَ اَنْطِقْنى بِالْهُدى، وَ اَلْهِمْنِى
و آلش درود فرست، و بر من تفضّل فرما. الهى زبانم را به هدایت گویا ساز، و تقوا را بر قلبم
التَّقْوى، وَ وَفِّقْنى لِلَّتى هِىَ اَزْکى، وَاسْتَعْمِلْنى بِما هُوَ
الهام کن، و به پاکیزه‌ترین روشم توفیق ده، و مرا به کارى وادار که بیش از هر چیز به آن
اَرْضى. اَللَّهُمَّ اسْلُکْ بِىَ الطَّریقَةَ الْمُثْلى، وَاجْعَلْنى عَلى
خشنودى. الهى بهترین راه را پیش پایم گذار، و مرا بر آیین خود دار تا بر آن
مِلَّتِکَ اَمُوتُ وَ اَحْیى. اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ الِهِ،
بمیرم و زنده شوم. الهى بر محمد و آلش درود فرست،
وَ مَتِّعْنى بِالْاِقْتِصادِ، وَاجْعَلْنى مِنْ اَهْلِ السَّدادِ، وَ مِنْ
و مرا از نعمت میانه‌روى بهره‌مند فرما، و از اهل درستى و استقامت، و
اَدِلَّةِ الرَّشادِ، وَ مِنْ صالِحِ الْعِبادِ، وَارْزُقْنى فَوْزَ الْمَعادِ،
راهنمایان به خیر، و بندگان شایسته‌ات قرار ده، و نجات و رستگارى در قیامت،
وَ سَلامَةَ الْمِرْصادِ. اَللَّهُمَّ خُذْ لِنَفْسِکَ مِنْ نَفْسى ما یُخَلِّصُها،
و رهیدن از کمینگاه عذاب نصیبم کن. الهى، از نفس من آنچه که موجب آزادیش باشد براى خود بگیر،
وَ اَبْقِ لِنَفْسى مِنْ نَفْسى مایُصْلِحُها، فَاِنَّ نَفْسى هالِکَةٌ اَوْ
و آنچه را که موجب صلاح آن شود برایم باقى بدار، زیرا که نفس من در معرض هلاکت است مگر اینکه
تَعْصِمَها. اَللَّهُمَّ اَنْتَ عُدَّتى اِنْ حَزِنْتُ، وَ اَنْتَ مُنْتَجَعى
تو او را حفظ کنى. الهى چون اندوهناک شوم تو دلخوشى منى، و چون محروم شوم
اِنْ حُرِمْتُ، وَ بِکَ اسْتِغاثَتى اِنْ کُرِثْتُ، وَ عِنْدَکَ مِمّا فاتَ
تو محل امید منى، و چون غم و غصه و مصیبت بر من هجوم آرد پناهم به توست، و آنچه از دستم رود تدارکش
خَلَفٌ، وَ لِما فَسَدَ صَلاحٌ، وَ فیما اَنْکَرْتَ تَغْییرٌ، فَامْنُنْ
نزد توست، و هر چه تباه شود اصلاحش از جانب توست، و هر چه را ناپسند دارى تغییرش به دست توست، پس قبل از
عَلَىَّ قَبْلَ الْبَلآءِ بِالْعافِیَةِ، وَ قَبْلَ الطَّلَبِ بِالْجِدَةِ، وَ قَبْلَ
بلا عافیت را، و پیش از طلب توانگرى را، و پیش از
الضَّلالِ بِالرَّشادِ، وَ اکِفْنى مَؤُونَةَ مَعَرَّةِ الْعِبادِ، وَهَبْ لى
گمراه شدن هدایت را بر من منّت گذار، و مرا از آزار مردمان کفایت کن، و ایمنى از
اَمْنَ یَوْمِ الْمَعادِ، وَامْنِحْنى حُسْنَ الْاِرْشادِ. اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلى
روز قیامت را نصیبم فرما، و حسن ارشاد را به من مرحمت کن. بارخدایا بر
مُحَمَّدٍ وَ الِهِ، وَادْرَأْ عَنّى بِلُطْفِکَ، وَ اغْذُنى بِنِعْمَتِکَ،
محمد و آلش درود فرست، و به لطفت همه شرور را از من بگردان، و مرا به نعمتت پرورش ده،
وَ اَصْلِحْنى بِکَرَمِکَ، وَ داوِنى بِصُنْعِکَ، وَ اَظِلَّنى فى ذَراکَ،
و به کرمت اصلاح کن، و به احسانت مداوا فرما، و در سایه رحمتت جاى ده،
وَ جَلِّلْنى رِضاکَ، وَ وَفِّقْنى اِذَا اشْتَکَلَتْ عَلَىَّ الْاُمُورُ
و خلعت خشنودیت را به من بپوشان، و چون کارها بر من دَرهم شود مرا به هدایت‌آمیزترین
لِأَهْداها، وَ اِذا تَشابَهَتِ الْأَعْمالُ لِأَزْکاها، وَ اِذا تَناقَضَتِ
آنها، و چون برنامه‌ها در نظرم مشتبه شود مرا به پاکیزه‌ترین آنها، و در اختلاف آیینها
الْمِلَلُ لِأَرْضاها. اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ الِهِ، وَ تَوِّجْنى
مرا به پسندیده‌ترین آنها رهنمون باش. بارخدایا بر محمد و آلش درود فرست، و تارکم را به تاج
بِالْکِفایَةِ، وَ سُمْنى حُسْنَ الْوِلایَةِ، وَ هَبْ لى صِدْقَ الْهِدایَةِ،
کفایت بیاراى، و مرا در امور به نیکى سرپرستى کن، و صدق هدایت به من عنایت فرما،
وَ لاتَفْتِنّى بِالسَّعَةِ، وَامْنِحْنى حُسْنَ الدَّعَةِ، وَ لاتَجْعَلْ
و به وسعت روزى آزمایشم مکن، و از آسایش در زندگى برخوردارم نما، و معیشتم را
عَیْشى کَدّاً کَدّاً، وَ لاتَرُدَّ دُعآئى عَلَىَّ رَدّاً، فَاِنّى
دشوار مکن، و دعایم را به سویم برمگردان، زیرا من
لااَجْعَلُ لَکَ ضِدّاً، وَ لااَدْعُو مَعَکَ نِدّاً. اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلى
برایت همتا قرار نمى‌دهم، و با وجود تو به سویى دست حاجت نمى‌برم. خداوندا بر
مُحَمَّدٍ وَ الِهِ، وَامْنَعْنى مِنَ السَّرَفِ، وَ حَصِّنْ رِزْقى مِنَ
محمد و آلش درود فرست، و مرا از اسراف بازدار، و روزیم را از تلف شدن
التَّلَفِ، وَ وَفِّرْ مَلَکَتى بِالْبَرَکَةِ فیهِ، وَ اَصِبْ بى سَبیلَ
نگاه دار، و دارائیم را به وسیله برکت دادن افزون کن، و مرا در انفاق از آن
الْهِدایَةِ لِلْبِرِّ فیما اُنْفِقُ مِنْهُ. اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ الِهِ،
مال در امور خیر به راه هدایت رهبرى فرما. بارخدایا بر محمد و آلش درود فرست،
وَاکْفِنى مَؤُونَةَ الْاِکْتِسابِ، وَارْزُقْنى مِنْ غَیْرِ احْتِسابٍ،
و مرا از سختى و رنج به دست آوردن روزى کفایت کن، و روزیم را از جایى که گمان نمى‌برم به من عنایت فرما،
فَلااَشْتَغِلَ عَنْ عِبادَتِکَ بِالطَّلَبِ، وَ لااَحْتَمِلَ اِصْرَ تَبِعاتِ
تا در راه به‌دست آوردن روزى از بندگیت بازنمانم، و سنگینى وبال آن را به دوش نکشم.
الْمَکْسَبِ. اَللَّهُمَّ فَاَطْلِبْنى بِقُدْرَتِکَ مااَطْلُبُ، وَ اَجِرْنى
الهى آنچه را که در راه به‌دست آوردن آنم به قدرتت برایم فراهم نما، و از آنچه بیم دارم
بِعِزَّتِکَ مِمّا اَرْهَبُ. اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ الِهِ، وَ صُنْ
به عزتت پناهم ده. بارخدایا بر محمد و آلش درود فرست، و آبرویم را
وَجْهى بِالْیَسارِ، وَ لاتَبْتَذِلْ جاهى بِالْاِقْتارِ، فَاَسْتَرْزِقَ
به توانگرى حفظ کن، و قدر و منزلتم را به تنگدستى پست مفرما، که از روزى‌خوارانت
اَهْلَ رِزْقِکَ، وَاَسْتَعْطِىَ شِرارَ خَلْقِکَ، فَاَفْتَتِنَ بِحَمْدِ
روزى طلبم، و از اشرار خلقت عطایى خواهم، تا به تعریف آن که به من عطا کند
مَنْ اَعْطانى، وَاُبْتَلى بِذَمِّ مَنْ مَنَعَنى، وَ اَنْتَ مِنْ دُونِهِمْ
مایل شوم، و به سرزنش آن که از من منع نماید مبتلا گردم، درحالى که بخشش و منع عطا وقف حریم
وَلِىُّ الْاِعْطآءِ وَالْمَنْعِ. اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ الِهِ،
مقدس توست (و دیگران کارهاى نسیتند). بارخدایا بر محمد و آلش درود فرست،
وَارْزُقْنى صِحَّةً فى عِبادَةٍ، وَ فَراغاً فى زَهادَةٍ، وَ عِلْماً فِى
و مرا سلامتى‌اى که در عبادت، و فراغتى که در زهد مصرف شود، و دانشى که
اسْتِعْمالٍ، وَ وَرَعاً فى اِجْمالٍ. اَللَّهُمَّ اخْتِمْ بِعَفْوِکَ اَجَلى،
به کار بندم، و خصلت پارسایى توأم با میانه‌روى روزى کن. الهى حیاتم را با عفو خود پایان ده،
وَ حَقِّقْ فى رَجآءِ رَحْمَتِکَ اَمَلى، وَ سَهِّلْ اِلى بُلُوغِ رِضاکَ
و آرزویم را به رحمتت صورت تحقق ده، و راههاى رسیدن به خشنودیت را بر من هموار
سُبُلى، وَ حَسِّنْ فى جَمیعِ اَحْوالى عَمَلى. اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلى
ساز، و در همه حال اعمالم را نیکو گردان. بارخدایا بر
مُحَمَّدٍ وَ الِهِ، وَ نَبِّهْنى لِذِکْرِکَ فى اَوْقاتِ الْغَفْلَةِ، وَاسْتَعْمِلْنى
محمد و آلش درود فرست، و مرا در اوقات بى‌خبرى و غفلت براى یادت بیدار کن، و در روزگار مهلت
بِطاعَتِکَ فى اَیّامِ الْمُهْلَةِ، وَانْهَجْ لى اِلى مَحَبَّتِکَ سَبیلاً
به طاعتم وادار، و راهى هموار به سوى عشقت برایم
سَهْلَةً، اَکْمِلْ لى بِها خَیْرَ الدُّنْیا وَالْاخِرَةِ. اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلى
باز کن، و به سبب آن خیر دنیا و آخرتم را کامل کن. بارخدایا بر
مُحَمَّدٍ وَ الِهِ، کَاَفْضَلِ ما صَلَّیْتَ عَلى اَحَدٍ مِنْ خَلْقِکَ
محمد و آلش درود فرست، مانند بهترین درودى که قبل از او بر هر یک از بندگانت نثار
قَبْلَهُ، وَ اَنْتَ مُصَلٍّ عَلى اَحَدٍ بَعْدَهُ، وَ اتِنا فى الدُّنْیا حَسَنَةً،
فرموده‌اى، و پس از او نثار کسى خواهى فرمود، و ما را در این جهان و آن جهان خیر
وَ فِى الْاخِرَةِ حَسَنَةً، وَ قِنى بِرَحْمَتِکَ عَذابَ النَّارِ.
و خوبى نصیب فرما، و به رحمتت مرا از عذاب آتش جهنم حفظ فرما
کپی شد
