گلزنترین هافبک تاریخ فوتبال ایران، برگ برنده اسکوچیچ روی نیمکت تیم ملی
حضور کریم باقری در تیم ملی با سوابق درخشانش در فوتبال ملی و تجربهای که سالها در مربیگری پرسپولیس کسب کرده برگ برندهای برای دراگان اسکوچیچ است.
به گزارش جی پلاس، با اعلام باشگاه پرسپولیس کریم باقری، مربی این تیم قرار است همزمان با فعالیت در جمع سرخ پوشان پایتخت در ۲،۳ اردوی آتی تیم ملی فوتبال ایران به عنوان دستیار دراگان اسکوچیچ شرکت کند.
حضور باقری که تمام اهالی فوتبال ایران او را به عنوان فردی منضبط میشناسند، با توجه به سوابق ملی این چهره دوست داشتنی میتواند به برگ برنده بزرگی برای سرمربی کروات و جوان تیم ملی تبدیل شود. بی شک اکنون خیال فوتبالدوستان از بودن فردی مقتدر در کادرفنی که در کنار احترام به بازیکنان، اجازه انجام دادن کوچکترین خطایی را از آنها سلب میکند راحت است.
باقری که پس از آویختن کفش هایش با وجود پیشنهادهای مختلف تاکنون در هیچ تیمی به جز پرسپولیس مربیگری نکرده شانس موفقیت تیم ملی در رقابتهای مرحله دوم انتخابی جام جهانی را افزایش میدهد و بی دلیل نبوده که دراگان اسکوچیچ تمایل به حضور او در جمع دستیارانش داشته است.
از کریم ۴۶ ساله باید به عنوان یکی از تکههای نفیس جعبه جواهرات فوتبال ایران یاد کرد. فردی که با وجود نام و شخصیت بزرگش در این فوتبال هیچگاه دنبال نفر اول بودن نبوده است و همیشه علاقه دارد بدون تفکر به این مسائل تنها به تیم کمک کند.
این چهره کاریزماتیک یکی از اسطورههای بی بدیل تاریخ فوتبال سرزمین آریاییها محسوب میشود که اکنون کادرفنی تیم ملی میتواند از توانمندی هایش هم از لحاظ فنی و هم مدیریتی استفاده کند.
گلزنترین هافبک تاریخ تیم ملی و دومین گلزن این تیم که ۵۰ گل زده را در ۸۷ بازی ملی اش ثبت کرده است، نخستین بازی خود را برای تیم ملی ۲ تیر ۱۳۷۲ و درحالیکه تنها ۱۹ سال داشت، مقابل پاکستان انجام داد که آن بازی با برتری ۵ بر صفر به اتمام رسید و باقری گل سوم ایران را به ثمر رساند.
شاید به ثمر رساندن این تعداد گل برای بازیکنی که تمام دوران بازی اش برای تیم ملی در پست هافبک دفاعی و برخی مواقع مدافع میانی بازی کرده است، اعجاب آور باشد. در حقیقت میانگین گلزنی ۰.۵۷ اثبات میکند باقری در کنار صلابتی که در امور دفاعی داشت، یک سوپرمن در کارهای تهاجمی بوده است.
او از سال ۷۲ تا ۸۰ با تیم ملی در ۳ دوره انتخابی جام جهانی شرکت کرد که ماحصل آن صعود به جام جهانی ۱۹۹۸ فرانسه بود. همچنین با این تیم در جام ملتهای ۱۹۹۶ امارات به مقام سوم رسید. باقری پس از ناکامی تیم ملی در صعود به جام جهانی ۲۰۰۲ کره جنوبی و ژاپن از فوتبال ملی خداحافظی کرد. آن هم در اوج دوران آمادگی و زمانیکه ۲۷ سال بیشتر نداشت. دوره دوم حضور او در تیم ملی از پاییز ۸۷ با دعوت رفیق و هم بازی قدیمی اش یعنی علی دایی که هدایت تیم را عهده داشت آغاز شد و باقری در همان اولین بازی پس از بازگشت دروازه امارات را در مقدماتی جام جهانی ۲۰۱۰ باز کرد. این دوران تا پاییز ۸۹ طول کشید، اما او موفقیت خاصی به دست نیاورد و در نهایت به یکی از معدود بازیکنان تاریخ تیم ملی تبدیل شد که خداحافظی آبرومندانهای برایش برگزار میشود.
باقری ۱۵ مهر ۱۳۸۹ و در دیدار با تیم ملی برزیل که به میزبانی ورزشگاه بن زاید ابوظبی برگزار شد و با نتیجه ۳ بر صفر به سود سلسائو مقابل شاگردان افشین قطبی پایان یافت، برای آخرین بار پیراهن تیم ملی را تن کرد.
باقری روزهای خاطره ساز در تیم ملی کم نداشته است. در جام ملتهای ۱۹۹۶ پس از مدتها توانستیم با هنرنمایی او و ثبت نتیجه ۳ بر صفر عربستان سعودی را مغلوب کنیم. کریم با زدن گل اول ایران، آغازگر برد تاریخی ۶ بر ۲ شاگردان محمد مایلی کهن مقابل کره جنوبی در همان مسابقات لقب گرفت.
۱۲ خرداد ۱۳۷۶ او با هفت گل به مالدیو در ورزشگاه عباسیون دمشق، سهم ویژهای در برتری ۱۷ بر صفر تیم ملی برابر حریف جنوب شرق آسیایی در مقدماتی جام جهانی ۱۹۹۸ دارد. بردی که که دومین برد پرگل تاریخ ملی پوشان کشورمان است.
باقری در مراحل مقدماتی و پلی آف جام جهانی فرانسه برابر حریفانی مثل مالدیو، قرقیزستان، عربستان، کویت، چین و استرالیا ۱۹ بار برای تیم ملی گلزنی کرد. او بود که با گشودن دروازه خالی مارک بوسنیچ روی پاس خداداد عزیزی که البته با حواس پرتی کمک داور برای آفساید نگرفتن آن گل همراه شد، امیدمان را در ورزشگاه رکتانگولار ملبورن برای حماسه سازی زنده کرد.
شاید یکی از دلایلی که هواداران فوتبال برای دادن لقب "باقری کانتونا" به کریم دارند در کنار شباهتهای فنی او به کاپیتان اسبق منچستریونایتد، بالا دادن یقه پیراهنش در بازیهای جام جهانی ۱۹۹۸ مقابل یوگسلاوی، آمریکا و آلمان باشد.
شوت سرکش باقری در فینال بازیهای آسیایی ۹۸ بانکوک کار کویت را تمام کرد تا شاگردان مرحوم منصور پورحیدری با برتری ۲ بر صفر مدال طلای آن بازیها را بگیرند.
از ۲ آبان ۱۳۷۹ بیش از ۱۹ سال میگذرد، اما هنوز هم داغ گل خوردن تیم ملی در دقیقه ۹۰ دیدار یک چهارم نهایی جام ملتهای ۲۰۰۰ با کره جنوبی به میزبانی ورزشگاه المپیک بیروت که البته با چاشنی اشتباه مهلک علی دایی در دفع توپ مقابل مهاجم حریف به ثمر رسید، برای ما ایرانیها زنده است. گلی که سوپرگل کریم به لی وون جائه را پرپر کرد و اجازه پیشروی تیم جلال طالبی برای قهرمانی را گرفت.
باقری عادت دارد در پرگلترین بازیهای تاریخ تیم ملی نقش یک باشد. او در بازی فراموش نشدنی با گوام که به میزبانی شهرش و در ورزشگاه تختی تبریز انجام شد ۶ گل از ۱۹ گل تیم ادمار براگا را به نام خود کرد.
اینها گوشهای از روزهای خوش باقری در تیم ملی است و اکنون همه ما امیدواریم درایت او به کمک تدابیر اسکوچیچ بیاید تا یوزها از گذرگاه بحرانیای که در آن گرفتار هستند به سلامت عبور کنند.
دیدگاه تان را بنویسید