تهیه‌کننده و کارگردان سینمای ایران از اظهارات اخیر شهاب حسینی در جشنواره فیلم فجر علیه تحریم‌کنندگان این جشنواره از جمله مسعود کیمیایی انتقاد کرد.
به گزارش جی پلاس، شهاب حسینی، بازیگر سینمای ایران در نشست خبری فیلم "شین" عنوان کرده بود:"جشنواره فیلم فجر مثل هر جشنواره دیگری در دنیا یک امکان است. من کاری به فیلمسازان خیلی پرسابقه یا پیشکسوت ندارم. من با فیلمسازان جوانی کار دارم که قرار است پتانسیل و داشته‌های آینده این کشور باشند. من نمی‌توانم ساکت بنشینم که استاد پیشکسوت سینما، که سال‌هاست روند کاریش پیش چشم تماشاگر مشخص است و هر ساله تماشاگر برخورد ناراحت‌کننده‌ای با فیلم‌های ایشان دارد، می‌آید و امسال هم فیلمی را می‌سازد که مطمئن است برخورد بدی با فیلمش اتفاق می‌افتد و بنابراین می‌آید و آن روغن ریخته را اصطلاحاً نذر امامزاده می‌کند و سنگ‌بنایی را می‌گذارد که نتیجه‌اش جز نفاق و تفرقه و نفرت‌پراکنی چیز دیگری نیست و بقیه را در یک آمپاس اخلاقی قرار می‌دهد. کسانی که با یک دنیا عشق و امید و آرزو آمده‌اند فیلمی را ساخته‌اند که قرار است با آن آینده خودشان و سرزمین‌شان را رقم بزنند.این بی‌انصافی است که آدم اینقدر خودخواه باشد که طوری حرف بزند که ملاحظه هیچ کس دیگری را در آن نکند.»
منیژه حکمت، در یادداشتی با عنوان «آقاى شهاب حسینى نیاموختى» که در صفحه توییتر خود در واکنش به حرف های شهاب حسینی، نوشت:
*سئوالى که برایم پیش آمده این است که آیا حرف دل مردم که قرار است شهاب حسینى از تریبون جشنواره فجر فریاد بزند تا آنها در خیابان هزینه ندهند، چیست؟ حمله به یک فیلمساز پیشکسوت و تخریب کارنامه انکارناپذیر او؟
*همه درد مردم در این ایام این بوده است که چرا او [کیمیایی] فیلم خوب نمى‌سازد که شما از آن سر دنیا دویده‌اى و خود را رسانده‌اى تا این موضوع را با خشم و فریاد به گوش همه برسانید؟ رسالت هنریتان همین بود؟ محض اطلاع‌تان بگویم حمله به آقاى کیمیائى براى مردم هزینه‌‌اى ندارد که هیچ، پاداش هم دارد و شما این را بهتر می‌دانید.
* ولى یک نکته در خطابه آتشین شما درست بود و آن اینکه اون طرف دنیا هیچ خبرى نیست و هرچه هست همین جاست، نمونه‌اش اینکه شما به قول خودتان دو سال همه دنیا را گشته‌اى و تجربیات فراوان اندوخته‌اى ولى هنوز حرف زدن نیاموختى، کنترل بر خشم و عصبیت نیاموختى و از همه مهمتر ادب نیاموختى.
*کافى است فیلم پرخاش‌هاى خود را با کلام غم‌آلود ولى آرام و متواضعانه استاد مقایسه کنى تا بفهمى که تکفیر نمی‌کند براى دیگران تکلیف معین نمی‌کند، ادعاى هنر ندارد و احساس نمی‌کند قیم همه مردم است، فقط غمگین است و نمی‌خواهد در جشنواره شرکت کند. یک بار دیگر فیلم را ببین تا بدانى کدام مبلغ نفرت و نفاق است و کدام نشان نجابت است و آرامش و مردم ما به کدام بیشتر نیاز دارند.»
