مهاجری: هم خطر سقوط داریم و هم می‌توانیم به رتبه‌های بالای جدول برسیم

محمدرضا مهاجری، سرمربی تیم فوتبال نساجی مازندران اعتقاد دارد تیمش به همان اندازه که شانس صعود به رتبه‌های بالای جدول را دارد، خطر سقوط به دسته پایین‌تر را هم احساس می‌کند.

لینک کوتاه کپی شد

به گزارش جی پلاس،‌ محمدرضا مهاجری پس از برتری یک بر صفر تیمش در خانه پیکان ضمن بیان این مطلب اظهار داشت: جا دارد به دو تیم خسته نباشید بگویم. بعد از 40 روز تعطیلی فوتبال جانداری دیدیم. کیفیت فوتبالی ما در نیمه اول خیلی خوب بود. در نیمه دوم هم مشخص بود پیکان رو به توپ‌های بلند می‌آورد، آنهم با پتانسیلی که دارد. خدا را شکر بچه‌ها در بخش دفاع خوب عمل کردند و به غیر از موقعیتی که در دقیقه 93 به حریف دادیم فرصت چندانی نصیب حریف نشد. با توجه به تغییراتی که تیم‌مان داشت،‌ خوب بودیم و جا دارد از هواداران‌مان هم تشکر کنم که از قائمشهر به ورزشگاه آمده بودند. این برد را به همه آنهایی که عاشق نساجی هستند، تبریک می‌گویم.

سرمربی تیم فوتبال نساجی در مورد شرایط تیمش در ادامه لیگ و جایگاه این تیم در پایان فصل، گفت: زود است در این مورد حرف بزنیم و باید بازی به بازی پیش برویم. الان با یک برد بگویم ما می‌آییم و ششم و هفتم می‌شویم، درست نیست. الان هم خطر سقوط داریم و هم می‌توانیم به رتبه‌های بالا برسیم، همه چیز دست خود ماست. باشگاه راه خوبی برای ما باز کرده و ما باید حافظ این شرایط باشیم. تلاش امروز بچه‌ها قابل تقدیر بود، ولی با یک و دو برد اتفاقی نمی‌افتد. چالش‌های زیادی داریم و باید برای هر بازی آمادگی لازم را داشته باشیم، آن‌وقت می‌توانیم به رتبه‌های بالای جدول فکر کنیم.

وی  در مورد عملکرد حسین ماهینی و روح‌الله باقری بازیکنان جدید تیمش، خاطر نشان کرد: آنها خیلی خوب بودند. این‌ دو بازیکن خیلی کم با ما تمرین کردند، با این حال ماهینی در بخش دفاع و روح‌الله باقری در بخش حمله خوب بودند و قطعاً در به دست آوردن این پیروزی به ما کمک کردند. رحیمی هم یک بازیکن جوان بود که خیلی خوب ظاهر شد. دهقانی نیز با تب و لرز در زمین بازی کرد. اینها آدم را دلگرم می‌کنند، نه این بردها. این‌ اتفاقات خیلی برای من ارزش دارند و نباید در این برد گُم شوند.

مهاجری درباره داوری مسابقه پیکان - نساجی نیز تصریح کرد: به نظرم برخی اتفاقات اجتناب‌ناپذیر است. به داوران خسته نباشید می‌گویم، ولی شاید یک مقدار می‌توانستند مهربان‌تر باشند. البته یک جاهایی هم ما خودمان دم به تله دادیم.

 

دیدگاه تان را بنویسید