از جمله اعمالی که برای روز جمعه بر آن تاکید شده است، فرستادن صلوات بر محمد و آل محمد صلی الله علیه و آله و سلم است.
به گزارش جی پلاس، براى روز جمعه اعمال بسیارى است که در اینجا تنها به بیان چند مورد اکتفا می کنیم:
اول:
در رکعت اوّل نماز صبح سوره «جمعه» و در رکعت دوّم، «توحید» خوانده شود.
دوم:
پس از نماز صبح، پیش از آنکه سخن بگوید این دعا را بخواند تا کفّاره گناهان او از این جمعه تا جمعه‌ی دیگر باشد:
اللّٰهُمَّ مَا قُلْتُ فِی جُمُعَتِی هَذِهِ مِنْ قَوْلٍ، أَوْ حَلَفْتُ فِیها مِنْ حَلْفٍ، أَوْ نَذَرْتُ فِیها مِنْ نَذْرٍ، فَمَشِیْیّتُکَ بَیْنَ یَدَیْ ذٰلِکَ کُلِّهِ، فَمَا شِئْتَ مِنْهُ أَنْ یَکُونَ کَانَ، وَمَا لَمْ تَشَأْ مِنْهُ لَمْ یَکُنْ، اللّٰهُمَّ اغْفِرْ لِی وَتَجاوَزْ عَنِّی، اللّٰهُمَّ مَنْ صَلَّیْتَ عَلَیْهِ فَصَلاَتِی عَلَیْهِ، وَمَنْ لَعَنْتَ فَلَعْنَتی عَلَیْهِ.
خدایا! هر سخنی که در این جمعه ام بر زبان آورم یا هر سوگندی که در آن ادا کنم یا هر نذری که در آن جاری کنم، خواست و اراده تو پیشاپیش همه‌ی این‌هاست، پس در این میان هرچه را تو بخواهی که بشود می شود و هرچه را که نخواهی نشود، بار خدایا! مرا بیامرز و از من درگذر. خدایا! هرکه را تو بر او درود فرستی پس درودم بر او باد و هرکه را تو لعنت کنی، پس لعنتم بر او باد.
و دست‌کم در هر ماه یک‌بار این عمل را به جا آورد.
و نیز روایت شده: هرکس در روز جمعه پس از نماز صبح بنشیند و به تعقیب بپردازد تا آفتاب برآید، هفتاد درجه در بهشت برین برای او بالا رود.
و شیخ طوسى روایت کرده: که سنّت است این دعا را در تعقیب نماز صبح روز جمعه بخواند:
اللّٰهُمَّ إِنِّى تَعَمَّدْتُ إِلَیْکَ بِحَاجَتِى، وَأَنْزَلْتُ إِلَیْکَ الْیَوْمَ فَقْرِى وَفَاقَتِى وَمَسْکَنَتِى، فَأَنَا لِمَغْفِرَتِکَ أَرْجَىٰ مِنِّى لِعَمَلِى، وَلَمَغْفِرَتُکَ وَ رَحْمَتُکَ أَوْسَعُ مِنْ ذُنُوبِى، فَتَوَلَّ قَضاءَ کُلِّ حَاجَةٍ لِى بِقُدْرَتِکَ عَلَیْهَا وَتَیْسِیْرِ ذٰلِکَ عَلَیْکَ، وَ لِفَقْرِى إِلَیْکَ فَإنِّى لَمْ أُصِبْ خَیْراً قَطُّ إِلّا مِنْکَ، وَلَمْ یَصْرِفْ عَنِّى سُوءً قَطُّ أَحَدٌ سِوَاکَ، وَلَسْتُ أَرْجُو لآخِرَتِى وَدُنْیاىَ و لا لِیَوْمِ فَقْرِى یَوْمَ یُفْرِدُنِى النَّاسُ فِى حُفْرَتِى وَأُفْضِى إِلَیْکَ بِذَنْبِى سِوَاکَ.
خدایا! با حاجت خویش آهنگ تو کرده ام و امروز بر تو فرود آورده ام فقر و تنگدستی و درماندگی ام را و به آمرزش تو امیدوارتر از کردار خویشم و بخشایش و رحمت تو دامنه‌دارتر از گناهان من است، پس برآور نیاز مرا با قدرتی که بر آن داری و با سهولتی که نزد تو دارد و نیازی که من به تو دارم؛ چه من به خیری دست نیافته‌ام جز از سوی تو، جز تو هرگز کسی گزندی را از من نرانده است و برای آن جهان و این جهانم و نه برای گاه تهیدستی ام، آنگاه که مردم در قبرم تنها گذارند و گناهم را به نزد تو آورم، جز به مهر تو امید ندارم.
سوم:
روایت شده: هرکس در روز جمعه و دیگر روزها پس از نماز ظهر و نماز صبح بگوید:
اللّٰهُمَّ صَلِّ عَلَىٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَعَجِّلْ فَرَجَهُمْ.
خدایا بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست و طلوع ظهورشان را زود گردان.
نمیرد تا حضرت قائم (عجّل الله تعالی فرجه الشریف) را دریابد.
و اگر «صد مرتبه» این صلوات را بخواند، خدا شصت حاجت، سى حاجت از حاجات دنیا و سى حاجت از حاجات آخرتش را برآورده کند.
چهارم:
پس از نماز صبح سوره «الرَّحْمن» را بخواند و بعد از آیه:﴿ فَبِأَیِّ آلاٰءِ رَبِّکُمٰا تُکَذِّبٰانِ ﴾.کدامین نعمت‌های پروردگارتان را تکذیب می‌کنید.
بگوید: لَابِشَیْءٍ مِنْ آلآئِکَ رَبِّ أُکَذِّبُ. هیچ‌یک از نعمت های تو را ای پروردگارم تکذیب نمی کنم.
پنجم:
شیخ طوسى(رحمه‌الله) فرموده: مستحب است پس از نماز صبح روز جمعه «صد مرتبه» سوره «توحید» را بخواند و «صد مرتبه» بر محمّد و آل محمّد صلوات فرستد و «صد مرتبه» استغفار کند و سوره‌هاى «نساء، هود، کهف، صافات، الرّحمن» را بخواند.
ششم:
سوره هاى «احقاف» و «مؤمنون» را بخواند.
از امام صادق(علیه‌السلام) روایت شده: هرکه در هر شب جمعه یا در هر روز جمعه سوره «احقاف» را بخواند، در دنیا هراسى به دلش راه نیابد و از وحشت بزرگ روز قیامت ایمن شود و نیز آن حضرت فرمود: هرکس جمعه ها بر خواندن سوره «مؤمنون» مداومت کند، خداى تعالى پایان کارش را به نیکبختى و سعادت قرار دهد و جایگاهش در بهشت برین با پیامبران الهى باشد.
هفتم:
پیش از طلوع آفتاب «ده مرتبه» سوره «قُلْ یٰا أَیُّهَا الْکٰافِرُونَ» را بخواند و دعا کند تا خواسته اش اجابت شود.
روایت شده: حضرت زین‌العابدین(علیه‌السلام) چون صبح روز جمعه می‌شد، تا ظهر «آیت‌الکرسی» [آیه 255 سوره بقره:« اللّهُ لا إلهَ إلّا هُوَ الحَىُّ... و لاَ یؤُودُهُ حِفْظُهُما وَ هُوَ الْعَلِىُّ الْعَظِیمُ »] را می خواند و چون از نمازها فراغت می یافت، به تلاوت سوره‌ی«انّا انزلناه» می پرداخت.
و بدان که برای خواندن «آیت‌الکرسی علی التنزیل» در روز جمعه فضیلت بسیار روایت شده است. [علاّمه مجلسى گوید: آیت‌الکرسی علی التنزیل، بنا بر روایت علی بن ابراهیم و شیخ کلینی عبارت است از: «اللّهُ لا إلهَ إلّا هُوَ الحَىُّ...» تا «هُمْ فِیها خَالِدُون»]
هشتم:
غسل جمعه کند و آن از جمله اعمال مستحبی است که بر آن تأکید بسیار شده.
و در روایت آمده: که حضرت رسول(صلی‌الله‌علیه‌وآله) به حضرت امیرالمؤمنین(علیه‌السلام) فرمود: یا علی! در هر جمعه غسل کن، گرچه به خاطر آن غذای خود را برای به دست آوردن آب جهت غسل کردن بفروشی و گرسنه بمانی؛ زیرا هیچ عمل مستحبّی برتر از غسل روز جمعه نیست.
و از امام صادق(علیه‌السلام) روایت شده: هرکه در روز جمعه غسل کند و این دعا را بخواند:
أَشْهَدُ أَنْ لَاإِلٰهَ إِلّا اللّٰهُ وَحْدَهُ لَاشَرِیکَ لَهُ، وَأَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّداً عَبْدُهُ وَرَسُولُهُ، اللّٰهُمَّ صَلِّ عَلىٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَاجْعَلْنِی مِنَ التَّوَّابِینَ، وَاجْعَلْنِی مِنَ الْمُتَطَهِّرِینَ.
گواهی می دهم که شایسته‌ی پرستشی جز خدا نیست، شریک و انبازی ندارد و گواهی می دهم که محمّد بنده و فرستاده‌ی اوست، بار خدایا، بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست و مرا از بسیار توبه‌کنندگان و پاکان قرار ده.
برای او تا جمعه آینده حالت پاکی و طهارت پیدا شود؛ یعنی از گناهان پاک می شود یا آنکه اعمال او با طهارت معنوی انجام می گیرد و مورد قبول حق واقع می شود؛ و به احتیاط نزدیک‌تر آن است که تا جایی که ممکن است، غسل جمعه را ترک نکنند؛ باید دانست وقت غسل جمعه پس از طلوع فجر تا زمان ظهر است و هرچه نزدیک‌تر به ظهر انجام شود، بهتر است.
نهم:
آنکه سر را با گل خطمی بشوید؛ زیرا که این کار از بیماری پیسی و دیوانگی ایمنی می‌بخشد.
دهم:
ناخن و موی پشت لبش را بزداید زیرا که ثواب بسیار دارد و روزی را افزون می کند و او را از گناه تا جمعه دیگر دور می کند و از بیماری دیوانگی و جذام و پیسی ایمنی می دهد و بهتر است در وقت چیدن ناخن و زدودن موی پشت لب بخواند:
بِسْمِ اللّٰهِ وَبِاللّٰهِ وَعَلَىٰ سُنَّةِ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ.
به نام خدا و به یاد خدا و بر روش محمّد و خاندان محمّد.
و در گرفتن ناخن، از انگشت کوچک دست چپ شروع و به انگشت کوچک دست راست ختم کند و این شیوه را در گرفتن ناخن های پای خود نیز رعایت کند؛ پس از آن ناخن های چیده را دفن کند.
یازدهم:
بوى خوش استعمال کند و جامه‌هاى پاکیزه خود را بپوشد.
دوازدهم:
صدقه دهد چه بر طبق یک روایت: ثواب صدقه دادن در شب و روز جمعه، هزار برابر اوقات دیگر است.
سیزدهم:
برای خانواده‌ی خود خوردنی های خوب و تازه از قبیل میوه و گوشت تهیه کند تا به آمدن جمعه شاد شوند.
چهاردهم:
پیش از خوردن صبحانه انار و پیش از ظهر هفت برگ کاسنی بخورد.
از امام موسی بن جعفر(علیه‌السلام) روایت شده هرکه در روز جمعه وقتی‌که ناشتاست یک انار بخورد تا چهل روز دل او را نورانی کند ؛ و اگر دو انار بخورد تا هشتاد روز و اگر سه انار تا 120روز، وسوسه شیطان را از او دور گرداند؛ و هرکس وسوسه شیطان از او دور شود نافرمانی خدا نکند و هرکه نافرمانی خدا نکند وارد بهشت شود.
شیخ طوسی در کتاب «مصباح» فرموده: در مورد خوردن انار در روز و شب جمعه فضیلت بسیار روایت شده.
پانزدهم:
خود را از کارهای دنیا فارغ کند و به آموختن مسائل دین بپردازد، نه آنکه روز جمعه را به گشت‌وگذار و تفرّج در باغ ها و کشتزارهای مردم و هم‌سخنی با اراذل و مردمان بی‌عار و مسخرگی و عیب‌گویی از مردم و خنده های قهقهه و خواندن اشعار و غوطه‌ور شدن در کارهای باطل و امثال این‌ها صرف کند که مفاسدش بیش از آن است که بیان شود.
از امام صادق(علیه‌السلام) نقل شده است: بدا به حال مسلمانی که روز جمعه را در هفته صرف یادگیری مسائل دینی خود نکند و برای این کار، خود را از کارهای دیگر فارغ نکند.
از حضرت رسول (صلی‌الله علیه و آله) روایت شده: هرگاه در روز جمعه ببینید پیرمردی سرگذشت دوران جاهلیت و کفر را برای مردم بیان می کند، بر سرش سنگریزه بزنید.
شانزدهم:
آنکه «هزار مرتبه» صلوات فرستد، از امام باقر (علیه‌السلام) روایت است: هیچ عبادتی در روز جمعه نزد من محبوب‌تر از صلوات بر محمّد و آل مطهّر او (صَلَّی اللهُ عَلَیهِم اَجمَعین) نیست.
مؤلّف گوید: اگر برای «هزار مرتبه» صلوات فرصت نکرد، دست‌کم «صد مرتبه» را ترک نکند تا در روز قیامت چهره اش نورانی شود؛
و روایت شده: هرکس روز جمعه «صد مرتبه» صلوات فرستد و «صد مرتبه» بگوید:
اَستَغفِرُاللّهَ رَبِّی وَ اَتُوبُ اِلَیهِ .
از خدا، پروردگارم آمرزش می‌جویم و به‌سوی او مى‌پویم.
و «صد مرتبه» سوره «توحید» را بخواند، آمرزیده خواهد شد.
و نیز روایت شده: که ثواب صلوات بر محمّد و آل محمّد، بین نماز ظهر و عصر برابر با ثواب هفتاد حج است.
هفدهم:
حضرت رسول و ائمه طاهرین (علیهم‌السلام) را زیارت کند.
هجدهم:
آنکه به زیارت گذشتگان به‌ویژه پدر و مادر یا یکی از ایشان برود که این عمل ثواب بسیار دارد.
از امام باقر(علیه‌السلام) روایت شده: مردگان را در روز جمعه زیارت کنید، زیرا می دانند چه کسی به زیارت ایشان رفته است و از این‌رو شاد می‌شوند.
نوزدهم:
دعاى ندبه را که از اعمال عیدهاى چهارگانه است بخواند؛ این دعا بعد از این در جاى خودش خواهد آمد.
بیستم:
بدان که برای روز جمعه جز نافله‌ی آن که «بیست رکعت» است، نمازهای بسیاری ذکر شده است.
کیفیت نافله مذکور بنا بر مشهور آن است که «شش رکعت» آن زمانی که نور آفتاب افق را فراگیرد به جا آورده شود و «شش رکعت» دیگر وقتی‌که خورشید بالا بیاید و «شش رکعت» دیگر نزدیک ظهر و «دو رکعت» پس از ظهر پیش از نماز ظهر یا آنکه «شش رکعت» اوّل را پس از نماز جمعه یا نماز ظهر به جا آورد، به صورتی که در کتب فقها و «مصابیح» ذکر شده است.
البته نمازهای بسیار دیگری نیز نقل شده که ذکر بعضی از آن‌ها در این مقام مناسبت دارد، هرچند بیشتر آن‌ها اختصاصی به روز جمعه ندارد، ولی به جا آوردن آن‌ها در روز جمعه بیشتر فضیلت دارد.
از جمله آن‌ها نماز کامله است که شیخ طوسی و سید ابن طاووس و شهید و علّامه حلّی و دیگران به سندهای بسیار و معتبر از امام صادق(علیه‌السلام) و ایشان از پدران بزرگوارشان(علیهم‌السلام) از حضرت رسول(صلی‌الله علیه و آله) روایت کرده‌اند.
نماز دیگر: حارث همدانی از امیرالمؤمنین(علیه‌السلام) روایت کرده: اگر بتوانی در روز جمعه «ده رکعت» نماز به جای آر و رکوع و سجودش را تمام و کامل ادا کن و پس از هر دو رکعت «صد مرتبه» بگو:
سُبْحانَ اللّٰهِ وَ بِحَمْدِهِ.
پاک و منزه است خدایى که ستایش تنها شایسته اوست. که فضیلت بسیار دارد.
به سند معتبر از امام صادق(علیه السلام) روایت شده است: هرکس سوره «اِبراهیم» و سوره «حجر» را در دو رکعت نماز در روز جمعه بخواند، هرگز دچار پریشانی و دیوانگی یا بلایی دیگر نشود.
و از جمله آن نمازها؛ نماز حضرت رسول صلی الله علیه و آله است.
سید ابن طاووس به سند معتبر از حضرت رضا(علیه‌السلام) روایت کرده: که از آن حضرت درباره نماز حضرت جعفر طیار (رحمة‌الله علیه) پرسیدند؛ حضرت فرمود: چرا از نماز حضرت رسول(صلی‌الله علیه و آله) غافلی؟ شاید رسول خدا (صلی الله علیه و آله) نماز جعفر را به جا نیاورده باشد و شاید جعفر نماز رسول خدا (صلی الله علیه و آله) را نخوانده باشد.
و نیز از جمله‌ی آن نمازها؛ نماز امیرالمومنین (علیه‌السلام) است.
شیخ و سید از امام صادق (علیه‌السلام) روایت کرده‌اند: هر که از شما نماز امیرالمؤمنین(علیه‌السلام) را بخواند، از گناهان پاک شود همچون روزی که از مادر زاده شده و حاجاتش در پیشگاه حق برآورده شود.
[و از جمله آن نمازها]؛ نماز حضرت فاطمه (سلام‌الله‌علیها) [است.]
روایت شده: حضرت فاطمه (سلام‌الله‌علیها) دو رکعت نماز می خواند که جبرئیل به ایشان تعلیم داده بود.
مؤلف گوید: سید ابن طاووس در کتاب «جمال الاسبوع» [زیبایی ایام هفته] برای هر یک از امامان (علیهم‌السلام) نمازی به همراه دعا ذکر کرده که شایسته است در اینجا بیان شود:
«نماز حضرت مجتبى»(علیه‌السلام)
«نماز امام حسین» (علیه‌السلام)
«نماز امام زین العابدین»(علیه‌السلام)
«نماز امام باقر»(علیه‌السلام)
«نماز امام صادق»(علیه‌السلام)
«نماز امام موسی بن جعفر»(علیه‌السلام)
«نماز امام رضا»(علیه‌السلام)
«نماز امام جواد»(علیه‌السلام)
«نماز امام هادی»(علیه‌السلام)
«نماز امام حسن عسکری»(علیه‌السلام)
«نماز حضرت صاحب الزّمان» (عَجَّلَ اللّٰه تعالىٰ فَرَجَه)
[و از جمله آن نمازها]؛ «نماز جناب جعفر طیار» (رحمه‌الله) [است.]
این نماز اکسیر اعظم و کبریت احمر است و به سندهای بسیار معتبر با فضیلت فراوان ـ که مهم‌ترین آن آمرزش گناهان بزرگ است ـ وارد شده است و بهترین زمان برای به جا آوردن آن، آغاز روز جمعه است.
بیست و یکم:
از اعمال روز جمعه این که چون خورشید به گاه ظهر رسد، دعایی را که محمّد بن مسلم از امام صادق(علیه‌السلام) روایت کرده است بخواند و آن دعا آن‌گونه که در «مصباح المتهجّد» شیخ طوسی نقل‌شده، این است:
لا إِلهَ إِلّا اللّهُ، وَ اللّهُ أَکْبَرُ، وَ سُبْحَانَ اللّهِ، وَ الْحَمْدُ لِلّهِ الَّذِی لَمْ یَتَّخِذْ وَلَداً وَ لَمْ یَکُنْ لَهُ شَرِیکٌ فِی الْمُلْکِ، وَ لَمْ یَکُنْ لَهُ وَلِیٌّ مِنَ الذُّلِّ، وَ کَبِّرْهُ تَکْبِیراً.
معبودی جز خدا نیست و خدا بزرگ‌تر از هر وصفی است و پاک و منزّه است خدا و ستایش تنها او را سزاست، هم او که فرزندی نگرفته و در فرمانروایی‌اش شریکی نپذیرفته است و برای او نگاهداری از خواری نبوده است، پس او را بسیار بزرگ شمار.
آنگاه بگو:
یَا سَابِغَ النِّعَمِ، یَا دَافِعَ النِّقَمِ، یَا بَارِئَ النَّسَمِ، یَا عَلِیَّ الْهِمَمِ، یَا مُغْشِیَ الظُّلَمِ، یَا ذَا الْجُودِ وَ الْکَرَمِ، یَا کَاشِفَ الضُّرِّ وَ الْأَلَمِ، یَا مُونِسَ الْمُسْتَوْحِشِینَ فِی الظُّلَمِ، یَا عَالِماً لا یُعَلَّمُ، صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ، وَ افْعَلْ بِی مَا أَنْتَ أَهْلُهُ، یَا مَنِ اسْمُهُ دَوَاءٌ، وَ ذِکْرُهُ شِفَاءٌ، وَ طَاعَتُهُ غَنَاءٌ، إرْحَمْ مَنْ رَأْسُ مَالِهِ الرَّجَاءُ، وَ سِلاحُهُ الْبُکَاءُ، سُبْحَانَکَ لا إِلهَ إِلّا أَنْتَ، یَا حَنَّانُ یَا مَنَّانُ یَا بَدِیعَ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ، یَا ذَا الْجَلالِ وَ الْإِکْرَامِ.
ای فرو ریزنده‌ی نعمت‌ها، ای پیش‌گیرنده‌ی بدفرجامی‌ها، ای آفریننده‌ی جانداران، ای بلند همّت، ای روشنی بخش تاریکی‌ها، ای صاحب جود و کرم، ای برطرف‌کننده زیان و درد، ای همدم ترسیدگان در تاریکی‌ها، ای دانای نیاموخته، بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست و با من چنان کن که تو را سزد، ای آنکه نامش دوا و یادش شفا و طاعتش توانگری است، مهرورز بر آنکه سرمایه‌اش امید است و سازوبرگش گریه، پاک و منزهی، معبودی جز تو نیست ای پرمهر، ای بخشایشگر، ای پدیدآورنده آسمان‌ها و زمین، ای بلند بالا و بزرگوار.
بیست و دوّم:
در رکعت اول نماز ظهر جمعه پس از سوره «حمد» سوره «جمعه» و در رکعت دوم آن بعد از سوره «حمد» سوره «منافقین» بخواند؛ و در رکعت اول نماز عصر پس از سوره «حمد» سوره «جمعه» و در رکعت دوم پس از سوره «حمد» سوره «توحید» را بخواند.
شیخ صدوق از امام صادق(علیه‌السلام) روایت کرده: از چیزهایی که بر هر مؤمن شیعه‌ای واجب و لازم است این که در شب جمعه نماز را با سوره «جُمُعَه» و سوره «سَبِّحِ اسْمَ رَبِّکَ الْأَعْلَى» و در روز جمعه نماز را با سوره «جُمُعَه» و «مُنافِقین» بخواند؛ هرگاه این شیوه را رعایت کند، گویا به عمل رسول الله (صلى‌اللّه علیه و آله) رفتار کرده و ثواب و پاداشش از سوی خداوند بهشت خواهد بود.
شیخ کلینی به سند حَسَن، سندی که همچون سند صحیح است از حلبی روایت کرده:
از حضرت صادق(علیه‌السلام) سؤال کردم: هرگاه در روز جمعه به تنهایی نماز بخوانم، یعنی به نماز جمعه موفّق نشوم، آیا چهار رکعت نماز ظهر را با صدای بلند بخوانم؟ فرمود: آری، ولی در روز جمعه در نماز ظهر پس از «حَمد» سوره‌های«جُمُعَه» و «مُنافِقین» بخوان.
بیست و سوم:
شیخ طوسی در کتاب «مصباح المتهجّد» از امام صادق(علیه‌السلام) روایت کرده است:
هر که پس از سلام نماز ظهر روز جمعه سوره‌های «حَمد، ناس، فَلَق، تَوحید» و «کافِرون» را هر کدام «هفت بار» بخواند؛ و نیز آیه «لَقَدْ جٰاءَکُمْ رَسُولٌ مِنْ أَنْفُسِکُمْ» را که در آخر سوره «برائت» [نهمین سوره قرآن] است و آیه «لَوْ أَنْزَلْنٰا هٰذَا الْقُرْآنَ» را که در آخر سوره «حشر» قرار دارد تا پایان سوره و پنج آیه «آل‌عمران» را از «إِنَّ فِی خَلْقِ السَّمٰاوٰاتِ وَ الْأَرْضِ ِ» تا «إِنَّکَ لاٰ تُخْلِفُ الْمِیعٰادَ» [168 ـ 171] بخواند، از این جمعه تا جمعه دیگر، از گزند دشمنان و نیز آسیب بلاها در امان باشد.
بیست و چهارم:
شیخ طوسی از امام صادق(علیه‌السلام) روایت کرده است: هر که پس از نماز صبح یا پس از نماز ظهر بگوید:اَللّهُمَّ اجْعَلْ صَلاتَکَ، وَ صَلاةَ مَلائِکَتِکَ وَ رُسُلِکَ، عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ.
بار خدایا! رحمت بی‌کرانت و درود فرشتگان و فرستادگانت را بر محمّد و خاندان محمّد قرار ده.
تا یک سال بر او گناهى نوشته نشود.
و نیز فرموده: هر که بعد از نماز صبح و نماز ظهر بگوید:
اَللّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ، وَ عَجِّلْ فَرَجَهُمْ.
خدای بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست و طلوع ظهورشان را زود گردان؛ نمیرد تا حضرت قائم (عج) را درک کند.
مؤلف گوید: اگر دعای پیشین را پس از فریضه ظهر جمعه بخواند تا جمعه دیگر از بلاها در امان باشد؛ و نیز روایت شده است: هر که بین دو نماز روز جمعه، بر محمّد و آل محمّد صلوات فرستد، پاداش آن برابر پاداش هفتاد رکعت نماز خواهد بود.
بیست و پنجم:
دعاى «یا مَنْ یَرْحَمُ مَنْ لا تَرْحَمُهُ الْعِبادُ» و دعای «اَللّهُمَّ هذا یَوْمٌ مُبارَکٌ» را که هر دو از دعاهاى «صحیفه کامله» [صحیفه کامله سجّادیه] است بخواند.
بیست و ششم:
شیخ طوسى در کتاب «مصباح المتهجد» فرموده است: از امامان(علیهم‌السلام) روایت شده: هر که در روز جمعه پس از نماز ظهر دو رکعت نماز به‌جای آورد و در هر رکعت بعد از سوره «حمد» «هفت بار» «قل هو اللّه احد» بخواند و پس از نماز بگوید: اَللّهُمَّ اجْعَلْنِی مِنْ أَهْلِ الْجَنَّةِ، الَّتِی حَشْوُهَا الْبَرَکَةُ، وَ عُمَّارُهَا الْمَلائِکَةُ، مَعَ نَبِیِّنَا مُحَمَّدٍ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ، وَ أَبِینَا إِبْرَاهِیمَ عَلَیْهِ السَّلامُ.
خدایا! مرا از اهل بهشت قرار ده، آن بهشتی که انباشته از برکت و نعمت است و آبادکنندگانش فرشتگان هستند، در کنار پیامبر ما، محمّد (درود خدا بر او و خاندانش باد) و پدرمان ابراهیم (بر او درود و سلام باد).
تا جمعه دیگر دچار فتنه‌ای نشود و حق‌تعالی او را در کنار و به همراه محمّد (صلی الله علیه و آله) و اهل بیتش و ابراهیم(علیه‌السلام) بگذارد.
علامه مجلسى (رحمه‌اللّه) فرموده: اگر این دعا را فردى که سیّد نیست بخواند به‌جای «وَ أَبِینا» بگوید «وَ أَبِیهِ».
بیست و هفتم:
روایت شده است: که بهترین زمان برای فرستادن صلوات در روز جمعه، پس از عصر است؛ بنابراین در آن وقت «صد مرتبه» بگو:
اَللّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ عَجِّلْ فَرَجَهُمْ.
خدایا! بر محمّد و خاندانش رحمت فرست و ظهورشان را زود گردان.
شیخ طوسى فرموده است: روایت شده: مستحب است «صد مرتبه» بگویى:
صَلَوَاتُ اللّهِ وَ مَلائِکَتِهِ، وَ أَنْبِیَائِهِ وَ رُسُلِهِ، وَ جَمِیعِ خَلْقِهِ، عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ، وَ السَّلامُ عَلَیْهِ وَ عَلَیْهِمْ، وَ عَلَى أَرْوَاحِهِمْ وَ أَجْسَادِهِمْ، وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَکَاتُهُ.
درود خدا و فرشتگان و پیامبران و همه‌ی آفریده‌هایش بر محمّد و خاندان محمّد و سلام بر او و بر ایشان و بر روان‌ها و تن‌هایشان و رحمت خدا و برکاتش بر آنان باد.
شیخ بزرگوار، ابن ادریس در کتاب «سرائر» از جامع «بزنطی» نقل کرده است: که ابو بصیر گفت: از امام صادق(علیه‌السلام) شنیدم می فرمود: صلوات بر محمّد و آل‌محمّد در بین ظهر و عصر، برابر با هفتاد رکعت نماز است و کسی که پس از عصر روز جمعه بگوید:
اَللّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ، الْأَوْصِیَاءِ الْمَرْضِیِّینَ، بِأَفْضَلِ صَلَوَاتِکَ، وَ بَارِکْ عَلَیْهِمْ بِأَفْضَلِ بَرَکَاتِکَ، وَ السَّلامُ عَلَیْهِمْ وَ عَلَى أَرْوَاحِهِمْ وَ أَجْسَادِهِمْ وَ رَحْمَةُ اللّهِ وَ بَرَکَاتُهُ.
خدایا! درود فرست بر محمّد و خاندان محمّد، آن جانشینان پسندیده او، برترین درودهایت را و از بهترین برکاتت به آنان ارزانی کن و سلام بر ایشان و بر جان‌ها و بدن‌هایشان و رحمت و برکات خدا بر آنان باد.
براى او همانند پاداش عمل پریان و آدمیان در آن روز خواهد بود.
مؤلف گوید: این صلوات ارزنده در نوشته های بزرگان حدیث با سندهای بسیار معتبر، با فضیلت‌های فراوان روایت شده؛ و چنانچه «ده بار» و «هفت بار» خوانده شود بهتر است، زیرا از امام صادق(علیه‌السلام) روایت شده:
هرکه پس از نماز عصر روز جمعه، پیش از آنکه از جای خویش برخیزد، این صلوات را «ده بار» بخواند، فرشتگان از این جمعه تا جمعه آینده در همین ساعت بر او صلوات می‌فرستند و نیز از آن حضرت روایت شده: هنگامی‌که نماز عصر روز جمعه را خواندی «هفت بار» این صلوات را بخوان.
و شیخ کلینى در کتاب «کافى» روایت کرده: وقتی‌که در روز جمعه نماز خود را خواندى بگو:
اَللّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ، الْأَوْصِیَاءِ الْمَرْضِیِّینَ، بِأَفْضَلِ صَلَوَاتِکَ، وَ بَارِکْ عَلَیْهِمْ بِأَفْضَلِ بَرَکَاتِکَ، وَ السَّلامُ عَلَیْهِ وَ عَلَیْهِمْ وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَکَاتُهُ.
خدایا! درود فرست بر محمّد و خاندان محمّد که جانشینان پسندیده اویند، بهترین درودهایت را و بهترین برکاتت را بر آنان ارزانی کن و سلام و رحمت و برکات خدا بر او و بر ایشان باد.
به یقین هر که این صلوات را، پس از نماز عصر بخواند حق تعالی برای او صد هزار کار نیک ثبت کند و از او صد هزار گناه را محو کند و صد هزار حاجتش را روا کند و صد هزار بار مقامش را در بهشت بلند گرداند؛
و نیز شیخ کلینی فرموده: روایت شده: هر که این صلوات را «هفت بار» بخواند برای او به تعداد بندگان کار نیک ثبت کنند و عملش در آن روز مورد قبول واقع شود و در روز قیامت حاضر می‌شود در حالی که بین دو چشم او نور پرفروغی می‌درخشد؛
و «صلواتی» در «اعمال روز عرفه» خواهد آمد که هرکس آن را بخواند حضرت محمّد(صلی الله علیه‌و آله) و آل محمّد را خشنود کند.
بیست و هشتم:
بعد از عصر «هفتاد بار» بگوید: أَسْتَغْفِرُ اللّهَ رَبِّى وَ أَتُوبُ إِلَیْهِ؛ از خدا، پروردگارم آمرزش می‌جویم و به‌سوی او مى‌پویم.
تا حق تعالى گناهان او را بیامرزد.
بیست و نهم:
«صد بار» سوره «انّا انزلناه» را بخواند.
از امام موسی بن جعفر(علیه‌السلام) روایت شده است: برای خداوند در روز جمعه هزار نسیم رحمت است که هرچه بنده‌اش بخواهد از آن نسیم مهرآمیز ببخشد، پس هر که بعد از عصر روز جمعه «صدبار» سوره «انّا انزلناه» را بخواند، حق تعالی آن هزار رحمت را چند برابر گرداند و به او عطا فرماید.
سی‌ام:
«دعاى عشرات» را بخواند.
سى و یکم:
شیخ طوسی فرموده است: هنگام اجابت دعا ساعت آخر روز جمعه تا غروب آفتاب است، سزاوار است مؤمن در آن ساعت بسیار دعا کند؛
و روایت شده است: ساعت اجابت دعا، هنگامی است که نیمی از خورشید غروب کرده باشد و نیمه دیگر آن در مغرب دیده شود. حضرت فاطمه(سلام الله علیها) در آن هنگام دعا می کرد، بنابراین دعا در آن ساعت مستحب است؛
و دعایی را که از پیامبر(صلی‌الله‌علیه‌وآله) روایت شده مستحب است در ساعت اجابت دعا بخواند؛ و آن دعا این است:
سُبْحَانَکَ لا إِلهَ إِلّا أَنْتَ، یَا حَنَّانُ یَا مَنَّانُ، یَا بَدِیعَ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ، یَا ذَا الْجَلالِ وَ الْإِکْرَامِ.
پاک و منزّهی، پرستیده‌ای جز تو نیست، ای پرمهر، ای بخشایشگر، ای پدیدآورنده‌ی آسمان‌ها و زمین، ای دارای بزرگی و کرم.
و در ساعت آخر روز جمعه دعاى «سمات» را بخواند.
آگاه باش که روز جمعه از چند جهت اختصاص و تعلّق به امام عصر(عجلّ الله تعالی فرجه الشریف) دارد:
یکی آنکه ولادت با سعادت ایشان در آن روز بوده، دیگر آنکه ظهور پر از سرور آن حضرت در روز جمعه خواهد بود و ازاین‌رو، انتظار فرج در آن روز بیش از روزهای دیگر است و در «زیارت مختص» به آن حضرت در روز جمعه آمده است «هٰذَا یَوْمُ الْجُمُعَةِ وَ هُوَ یَوْمُکَ الْمُتَوَقَّعُ فِیهِ ظُهُورُکَ، وَ الْفَرَجُ فِیهِ لِلْمُؤْمِنِینَ عَلَىٰ یَدِکَ؛ این روز جمعه است، روزی که انتظار می‌رود در آن ظهور کنی و به دست تو برای مومنان گشایش حاصل شود.».
بلکه عید بودن روز جمعه و آن را یکی از عیدهای چهارگانه شمردن در حقیقت به خاطر زمان ظهور آن حضرت است که در آن هنگام زمین را از وجود شرک و کفر و آلودگی به گناه و هم از وجود ستمکاران و دین‌ستیزان و کافران و منافقان پاک و پاکیزه می کند و با آشکار کردن کلمه حق و برافراشتن پرچم ایمان و احکام دین، چشم و دل خاصان اهل ایمان را در آن روز روشن و مسرور و خرسند می‌کند:
«وأشْرقت الأَرض بنور ربّها؛ زمین به پرتو پروردگارش تابنده شد.».
پس شایسته است که در این روز «صلوات کبیر» را بخوانی و دعایی را که امام رضا(علیه‌السلام) امر به خواندن آن برای صاحب الأمر (عج) فرموده اند قرائت کنی و آغاز آن دعا این است: «اللّٰهُمَّ ادْفَعْ عَنْ وَ لِیِّکَ وَخَلِیفَتِکَ...» که به‌طور کامل در «باب زیارات»، در آخر «اعمال سرداب» خواهد آمد؛ و نیز خوب است که دعایی را که شیخ ابو عَمرو عَمروی(قَدَّسَ اللهُ رُوحَه) به ابو علی بن همّام املا کرده و فرموده است که آن را در زمان غیبت قائم آل محمّد(صلی الله علیه و آله) بخوانند، بخوانی و چون آن صلوات و این دعا طولانی است، به جهت رعایت اختصار آن‌ها را ذکر نکردیم؛ علاقمندان می‌توانند به کتاب‌های «مصباح المتهجّد» و «جمال الاسبوع» مراجعه کنند.
جا دارد در اینجا صلواتی را که به ابوالحسن ضرّاب اصفهانی منسوب است و شیخ طوسی و سید ابن طاووس آن را در اعمال عصر روز جمعه ذکر کرده اند، بیان کنیم.
سید ابن طاووس فرموده است: این صلوات از مولای ما حضرت مهدی (عج) روایت شده است و حتی اگر تعقیب روز جمعه را به جهت عذری نتوانستی بخوانی، هرگز این صلوات را ترک نکن، به جهت امری که خداوند(جَلَّ جَلالُه) ما را به آن آگاه کرده است.
آنگاه سید در ادامه سند آن را با متن صلوات نقل کرده است؛ امّا شیخ در «مصباح المتهجّد» فرموده است: این صلوات از حضرت صاحب الزّمان (عج) روایت شده که در مکه به دست ابوالحسن ضرّاب اصفهانی رسیده است و ما سند آن را به خاطر اختصار نسخه ذکر نکردیم؛ و آن دعا این است:
بِسْمِ اللّٰهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِیمِ اللّٰهُمَّ صَلِّ عَلَىٰ مُحَمَّدٍ سَیِّدِ الْمُرْسَلِینَ، وَخَاتَمِ النَّبِیِّینَ ، وَحُجَّةِ رَبِّ الْعَالَمِینَ، الْمُنْتَجَبِ فِى الْمِیثَاقِ، الْمُصْطَفىٰ فِى الظِّلالِ، الْمُطَهَّرِ مِنْ کُلِّ آفَةٍ، الْبَرِىءِ مِنْ کُلِّ عَیْبٍ، الْمُؤَمَّلِ لِلنَّجَاةِ، الْمُرْتَجَىٰ لِلشَّفاعَةِ، الْمُفَوَّضِ إِلَیْهِ دِینُ اللّٰهِ، اللّٰهُمَّ شَرِّفْ بُنْیَانَهُ، وَعَظِّمْ بُرْهَانَهُ، وَأَفْلِجْ حُجَّتَهُ، وَارْفَعْ دَرَجَتَهُ، وَأَضِئْ نُورَهُ، وَبَیِّضْ وَجْهَهُ، وَأَعْطِهِ الْفَضْلَ وَالْفَضِیلَةَ، وَالْمَنْزِلَةَ وَالْوَسِیلَةَ، وَالدَّرَجَةَ الرَّفِیعَةَ، وَابْعَثْهُ مَقَاماً مَحْمُوداً یَغْبِطُهُ بِهِ الْأَوَّلُونَ وَالْآخِرُونَ، وَصَلِّ عَلَىٰ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ، وَوَارِثِ الْمُرْسَلِینَ، وَقَائِدِ الْغُرِّ الْمُحَجَّلِینَ، وَسَیِّدِ الْوَصِیِّینَ، وَحُجَّةِ رَبِّ الْعَالَمِینَ، وَصَلِّ عَلَى الْحَسَنِ بْنِ عَلِیٍّ إِمَامِ الْمُؤْمِنِینَ، وَوَارِثِ الْمُرْسَلِینَ، وَحُجَّةِ رَبِّ الْعَالَمِینَ، وَصَلِّ عَلَى الْحُسَیْنِ بْنِ عَلِیٍّ إِمَامِ الْمُؤْمِنِینَ، ووَارِثِ الْمُرْسَلِینَ، وَحُجَّةِ رَبِّ الْعالَمِینَ؛
به نام خدا که رحمتش بسیار و مهربانی‌اش همیشگی است، خدایا! بر محمّد درود فرست، آن سرور فرستادگان و پایان‌بخش پیامبران و برهان پروردگار جهانیان، آن برگزیده‌ی خدا در عالم الست، انتخاب‌شده او در ملکوت، پاکیزه از هر آفت، بری از هر عیب، همان‌که از او آرزوی نجات برند و امید شفاعت از او دارند، آنکه دین خدا به او واگذار شده، بار خدایا بنیادش را شرف بخش و برهانش را بزرگ کن و حجّت او را پیروز کن و پایه اش را برافراز و نورش را برافروز و رویش را سپید کن و فضلش عطا کن و به او جایگاه و دست‌آویز و رتبه بلند عنایت کن و او را در جایگاه ستوده‌ای که گذشتگان و آیندگان به آن رشک برند برانگیز و بر علی امیر مؤمنان وارث رسولان و پیشوای نیکان با چهره‌های درخشان و سرور اوصیا و برهان پروردگار جهانیان درود فرست و بر حسن بن علی پیشوای مؤمنان، وارث رسولان و برهان پروردگار جهانیان درود فرست و بر حسین بن علی پیشوای مؤمنان، وارث رسولان و برهان پروردگار جهانیان درود فرست؛
وَصَلِّ عَلَىٰ عَلِیِّ بْنِ الْحُسَیْنِ إِمَامِ الْمُؤْمِنِینَ، وَوَارِثِ الْمُرْسَلِینَ، وَحُجَّةِ رَبِّ الْعالَمِینَ، وَصَلِّ عَلَىٰ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِیٍّ إِمَامِ الْمُؤْمِنِینَ، وَوَارِثِ الْمُرْسَلِینَ، وَحُجَّةِ رَبِّ الْعالَمِینَ، وَصَلِّ عَلىٰ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ إِمَامِ الْمُؤْمِنِینَ، وَوَارِثِ الْمُرْسَلِینَ، وَحُجَّةِ رَبِّ الْعالَمِینَ، وَصَلِّ عَلَىٰ مُوسَى بْنِ جَعْفَرٍ إِمَامِ الْمُؤْمِنِینَ، وَوَارِثِ الْمُرْسَلِینَ، وَحُجَّةِ رَبِّ الْعالَمِینَ، وَصَلِّ عَلَىٰ عَلِیِّ بْنِ مُوسىٰ إِمَامِ الْمُؤْمِنِینَ، وَوَارِثِ الْمُرْسَلِینَ، وَحُجَّةِ رَبِّ الْعالَمِینَ، وَصَلِّ عَلىٰ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِیٍّ إِمَامِ الْمُؤْمِنِینَ، وَوَارِثِ الْمُرْسَلِینَ، وَحُجَّةِ رَبِّ الْعالَمِینَ، وَصَلِّ عَلَىٰ عَلِیِّ بْنِ مُحَمَّدٍ إِمَامِ الْمُؤْمِنِینَ، وَوَارِثِ الْمُرْسَلِینَ، وَحُجَّةِ رَبِّ الْعالَمِینَ، وَصَلِّ عَلَى الْحَسَنِ بْنِ عَلِیٍّ إِمَامِ الْمُؤْمِنِینَ، وَوَارِثِ الْمُرْسَلِینَ، وَحُجَّةِ رَبِّ الْعالَمِینَ، وَصَلِّ عَلَى الْخَلَفِ الْهادِى الْمَهْدِیِّ إِمَامِ الْمُؤْمِنِینَ، وَوَارِثِ الْمُرْسَلِینَ، وَحُجَّةِ رَبِّ الْعالَمِینَ؛
و بر علی بن الحسین پیشوای مؤمنان، وارث رسولان و برهان پروردگار جهانیان درود فرست و بر محمّد بن علی پیشوای مؤمنان، وارث رسولان و برهان پروردگار جهانیان درود فرست و بر جعفر بن محمّد پیشوای مؤمنان، وارث رسولان و برهان پروردگار جهانیان درود فرست و بر موسی بن جعفر پیشوای مؤمنان، وارث رسولان و برهان پروردگار جهانیان درود فرست و بر علی بن موسی پیشوای مؤمنان، وارث رسولان و برهان پروردگار جهانیان درود فرست و بر محمّد بن علی پیشوای مؤمنان، وارث رسولان و برهان پروردگار جهانیان درود فرست و بر علی بن محمّد پیشوای مؤمنان، وارث رسولان و برهان پروردگار جهانیان درود فرست و بر حسن بن علی پیشوای مؤمنان، وارث رسولان و برهان پروردگار جهانیان درود فرست و بر یادگار پیامبران و امامان و هدایتگر هدایت یافته، پیشوای مؤمنان، وارث رسولان و برهان پروردگار جهانیان درود فرست؛
اللّٰهُمَّ صَلِّ عَلىٰ مُحَمَّدٍ وَأَهْلِ بَیْتِهِ الْأَئِمَّةِ الْهَادِینَ، الْعُلَماءِ الصَّادِقِینَ، الْأَبْرَارِ الْمُتَّقِینَ، دَعَائِمِ دِینِکَ، وَأَرْکَانِ تَوْحِیدِکَ، وَتَراجِمَةِ وَحْیِکَ، وَحُجَجِکَ عَلَىٰ خَلْقِکَ، وَخُلَفَائِکَ فِى أَرْضِکَ، الَّذِینَ اخْتَرْتَهُمْ لِنَفْسِکَ، وَاصْطَفَیْتَهُمْ عَلَىٰ عِبَادِکَ، وَارْتَضَیْتَهُمْ لِدِینِکَ، وَخَصَصْتَهُمْ بِمَعْرِفَتِکَ، وَجَلَّلْتَهُمْ بِکَرَامَتِکَ، وَغَشَّیْتَهُمْ بِرَحْمَتِکَ، وَرَبَّیْتَهُمْ بِنِعْمَتِکَ، وَغَذَّیْتَهُمْ بِحِکْمَتِکَ، وَأَلْبَسْتَهُمْ نُورَکَ، وَرَفَعْتَهُمْ فِى مَلَکُوتِکَ، وَحَفَفْتَهُمْ بِملائِکَتِکَ، وَشَرَّفْتَهُمْ بِنَبِیِّکَ، صَلَوَاتُکَ عَلَیْهِ وَ آلِهِ؛
بار خدایا! بر محمّد و خاندانش درود فرست، آن پیشوایان رهنما و عالمان راست‌گو، نیکان پرهیزگار، آنان که ستون های دین تو پایه های توحیدت و ترجمان وحی‌ات و حجّت‌های تو بر آفریده‌هایت و جانشینان تو در زمینت هستند، هم آنان که برای خود اختیار کردی و بر بندگانت برگزیدی و برای دینت پسندیدی و به شناخت خویش اختصاص دادی و به کرامت خود بزرگی‌شان بخشیدی و به رحمتت فروگرفتی و به نعمتت پروراندی و به حکمتت به ایشان غذا دادی و لباس نور بر اندامشان پوشاندی و مقامشان را در ملکوتت بلند گردانیدی و در پوشش و حمایت فرشتگانت درآوردی و به پیامبرت که درود تو بر او و خاندانش باد، شرافتشان بخشیدی؛
اللّٰهُمَّ صَلِّ عَلىٰ مُحَمَّدٍ وَعَلَیْهِمْ صَلَاةً زَاکِیَةً نَامِیَةً، کَثِیرَةً دَائِمَةً طَیِّبَةً، لَایُحِیطُ بِهَا إِلّا أَنْتَ، وَلَا یَسَعُهَا إِلّا عِلْمُکَ، وَلَا یُحْصِیهَا أَحَدٌ غَیْرُکَ. اللّٰهُمَّ وَصَلِّ عَلَىٰ وَلِیِّکَ الُْمحْیِى سُنَّتَکَ، الْقَائِمِ بِأَمْرِکَ، الدَّاعِى إِلَیْکَ، الدَّلِیلِ عَلَیْکَ، حُجَّتِکَ عَلَىٰ خَلْقِکَ، وَخَلِیفَتِکَ فِى أَرْضِکَ، وَشَاهِدِکَ عَلَىٰ عِبَادِکَ. اللّٰهُمَّ أَعِزَّ نَصْرَهُ، وَمُدَّ فِى عُمْرِهِ، وَزَیِّنِ الْأَرْضَ بِطُولِ بَقائِهِ . اللّٰهُمَّ أَکْفِهِ بَغْىَ الْحَاسِدِینَ، وَأَعِذْهُ مِنْ شَرِّ الْکَائِدِینَ، وَازْجُرْ عَنْهُ إِرَادَةَ الظَّالِمِینَ، وَخَلِّصْهُ مِنْ أَیْدِى الْجَبَّارِینَ؛
خدایا! بر محمّد و خاندانش درود فرست، درودی پاکیزه، فزاینده، فراوان، پیوسته و خوشایند که جز تو به آن احاطه نیابد و جز دانش تو آن را فرا نگیرد و کسی جز تو شمارشش را نداند. خدایا! درود فرست بر ولی‌ات که حیات‌بخش راه و روشت و بپادارنده فرمانت و دعوت‌کننده به سویت و رهنمای به هستی‌ات و حجّت بر آفریدگان و جانشینت در زمین و گواه تو بر بندگانت است؛ بار خدایا! یاری‌اش را اقتدار بخش و عمرش را طولانی ساز و زمین را به طول بقایش بیارای. بار خدایا! او را از ستم حسودان کفایت کن و از گزند مکاران پناه ده و اراده‌ی بیدادگران را از او بازدار و از دست گردنکشانش رهایی‌بخش؛
اللّٰهُمَّ أَعْطِهِ فِى نَفْسِهِ وَذُرِّیَّتِهِ وَشِیعَتِهِ وَرَعِیَّتِهِ وَخَاصَّتِهِ وَعَامَّتِهِ وَعَدُوِّهِ وَجَمِیعِ أَهْلِ الدُّنْیا مَا تُقِرُّ بِهِ عَیْنَهُ، وَتَسُرُّ بِهِ نَفْسَهُ، وَبَلِّغْهُ أَفْضَلَ مَا أَمَّلَهُ فِى الدُّنْیَا وَالْآخِرَةِ، إِنَّکَ عَلَىٰ کُلِّ شَىْءٍ قَدِیرٌ . اللّٰهُمَّ جَدِّدْ بِهِ مَا امْتَحىٰ مِنْ دِینِکَ، وَأَحْىِ بِهِ مَا بُدِّلَ مِنْ کِتَابِکَ، وَأَظْهِرْ بِهِ مَا غُیِّرَ مِنْ حُکْمِکَ، حَتَّىٰ یَعُودَ دِینُکَ بِهِ وَعَلَىٰ یَدَیْهِ غَضّاً جَدِیداً خَالِصاً مُخْلَصاً، لَاشَکَّ فِیهِ، وَلَا شُبْهَةَ مَعَهُ، وَلَا بَاطِلَ عِنْدَهُ، وَلَا بِدْعَةَ لَدَیْهِ . اللّٰهُمَّ نَوِّرْ بِنُورِهِ کُلَّ ظُلْمَةٍ، وَهُدَّ بِرُکْنِهِ کُلَّ بِدْعَةٍ، وَاهْدِمْ بِعِزِّهِ کُلَّ ضَلالَةٍ، وَاقْصِمْ بِهِ کُلَّ جَبَّارٍ، وَأَخْمِدْ بِسَیْفِهِ کُلَّ نارٍ، وَأَهْلِکْ بِعَدْلِهِ جَوْرَ کُلِّ جَائِرٍ، وَأَجْرِ حُکْمَهُ عَلَىٰ کُلِّ حُکْمٍ، وَأَذِلَّ بِسُلْطانِهِ کُلَّ سُلْطَانٍ؛
بار خدایا! به او عطا کن برای خودش و فرزندانش و پیروانش و رعیتش و خاصانش و همه آنان که فرمانش برند و دشمنانش و همه اهل دنیا آنچه دیدگانش را به آن روشن کنی و دلش را به آن شاد کنی و او را در دنیا و آخرت به برترین آرزوهایش برسان، به یقین تو بر هر چیز توانایی. بار خدایا! به دست او آنچه از دینت فراموش شده را تازه گردان و آنچه از معانی کتابت تغییر یافته را زنده کن و آنچه از احکامت دگرگون شده را آشکار کن تا دینت به وسیله او و به دست او شاداب، نوین، ناب و بی‌آلایش شود آن‌چنان که شکی در آن نبوده و شبهه ای با آن نباشد و باطل و بدعتی همراه آن نماند. بار خدایا! هر ظلمتی را با نورش روشنی بخش، با استواری اش هر بدعتی را ویران کن و با پایداریش هر گمراهی را برطرف کن و به دست او پشت هر گردنکشی را با پایداریش بشکن و آتش هر آشوبی را با شمشیر او خاموش کن و ستم هر ستمگری را با عدل او نابود ساز و فرمانش را بر هر فرمانی چیره گردان و هر سلطنتی را به سلطنتش خوار کن؛
اللّٰهُمَّ أَذِلَّ کُلَّ مَنْ نَاوَاهُ، وَأَهْلِکْ کُلَّ مَنْ عَادَاهُ، وَامْکُرْ بِمَنْ کَادَهُ، وَاسْتَأْصِلْ مَنْ جَحَدَهُ حَقَّهُ، وَاسْتَهَانَ بِأَمْرِهِ، وَسَعَىٰ فِى إِطْفَاءِ نُورِهِ، وَأَرَادَ إِخْمَادَ ذِکْرِهِ . اللّٰهُمَّ صَلِّ عَلَىٰ مُحَمَّدٍ الْمُصْطَفىٰ، وَعَلِیٍّ الْمُرْتَضىٰ، وَفاطِمَةَ الزَّهْراءِ، وَالْحَسَنِ الرِّضا، وَالْحُسَیْنِ الْمُصَفَّىٰ، وَجَمِیعِ الْأَوْصِیَاءِ مَصَابِیحِ الدُّجَىٰ، وَأَعْلامِ الْهُدَىٰ، وَمَنَارِ التُّقَىٰ، وَالْعُرْوَةِ الْوُثْقَىٰ، وَالْحَبْلِ الْمَتِینِ، والصِّراطِ الْمُسْتَقِیمِ، وَصَلِّ عَلَىٰ وَلِیِّکَ وَوُلَاةِ عَهْدِکَ، وَالْأَئِمَّةِ مِنْ وُلْدِهِ، وَمُدَّ فِى أَعْمارِهِمْ، وَزِدْ فِى آجالِهِمْ، وَبَلِّغْهُمْ أَقْصَىٰ آمالِهِمْ دِیناً وَدُنْیا وَآخِرَةً، إِنَّکَ عَلىٰ کُلِّ شَىْءٍ قَدِْیرٌ.
بار خدایا! هرکه را که آهنگ او کند به ذلّت نشان و هر که را با او دشمنی ورزد هلاک کن و مکر کن با هر که با او نیرنگ بازد و هرکه حقش را انکار کند و فرمانش را سبک شمارد و در خاموش کردن نورش بکوشد و فرونشاندن یادش را اراده کند از بن برکن، خدایا! درود فرست بر محمّد مصطفی و علی مرتضی و فاطمه زهرا و حسن خشنود از قضا و حسین پاک گشته و همه اوصیایی که چراغ‌های تاریکی و نشانه‌های هدایت و مشعل های فروزان تقوی و دستاویز و رشته استوار و راه راست‌اند و بر ولیت و زمامداران پایبند به عهدت که امامان از فرزندانش هستند درود فرست و بر عمرشان بیفزا و به طول حیاتشان فزونی بخش و به نهایت آرزوهای دینی و دنیوی و اخروی‌شان برسان که به یقین تو بر هر چیز توانایی.
بدان که موافق روایتی، شب شنبه هم حکم شب جمعه را دارد و سزاوار است آنچه در شب جمعه خوانده می‌شود در آن شب هم خوانده شود.
