ذهن انسان یکی از شگفت انگیزترین و هیجان انگیزترین پدیده‌های عالم است.میلیون‌ها نفر در سراسر جهان به اختلالات روانی مبتلا هستند که می‌تواند به سال‌ها روان درمانی منجر شود. بررسی این پدیده و بیماری‌های عجیبی که به آن مبتلا می‌شود، یکی از جالب‌ترین شاخه‌های علم پزشکی است.
به گزارش جی پلاس، همه‌ی ما از معروف‌ترین اختلالات روان‌شناختی مانند اسکیزوفرنی و اختلال وسواس فکری شنیده‌ایم. اما اختلالات زیادی وجود دارند که اکثر مردم از آن‌ها خبر ندارند.
یک بیماری روانی به الگویی رفتاری یا ذهنی که منجر به ایجاد ناتوانی‌های مهم در عملکرد فرد می‌شود اطلاق می‌گردد. علائم این بیماری‌ها ممکن است به صورت دوره‌ای ظاهر شده یا دائمی باشند. بسیاری از این بیماری های روانی به سادگی قابل تشخیص نیستند. حتی گاهی روان‌شناسان و روان‌پزشکان نیز در شناسایی عجیب‌ترین اختلالات روانی به مشکل برمی‌خورند. دلایل ابتلای افراد به بیماری های روانی بسیار متنوع است. نظریه‌ها حاکی از آن هستند که معمولا اختلالات روانی، ناشی از عوامل رفتاری، احساسی، ادراکی و ذهنی هستند. از جمله متداول‌ترین بیماری های روانی می‌توان به افسردگی، اختلال دوقطبی، زوال عقل و شیزوفرنی اشاره کرد. در این مقاله سعی می‌کنم 7 مورد از عجیب ترین اختلالات روانی را بررسی کنم.
7 مورد از عجیب ترین بیماری های روانی دنیا
بیماری های روانی تنوع بسیار زیادی داشته و به دلایل مختلفی در افراد ظهور پیدا می‌کنند. در ادامه به 7 مورد از عجیب ترین اختلالات روانی جهان می‌پردازم.
1- سندروم استکهلم
سندروم استکهلم
سندروم استکهلم حالتی است که در آن افراد گروگان گرفته شده، با گروگان‌گیران احساس همذات‌پنداری پیدا می‌کنند. در این شرایط ممکن است روابط احساسی قدرتمندی بین این دو گروه به وجود آید. طبق تحقیقات سازمان بررسی‌های فدرال، بیش از هشت درصد قربانیان گروگان‌‌گیری‌ها به این سندروم مبتلا می‌شوند.
اصطلاح سندروم استکهلم نخستین بار در سال 1973 توسط رسانه‌ها برای توصیف شرایط گروگان‌های گرفتار در یک دزدی در شهر استکهلم سوئد به کار رفت. این گروگان‌ها پس از رهایی، به دفاع از گروگان‌گیران پرداخته و از شکایت علیه آن‌ها خودداری کردند. سندروم استکهلم یکی از بیماری‌های روانی متضاد است؛ دلیل این تضاد این است که افراد به جای احساس ترس و نفرت نسبت به گروگان‌گیران خود، به آن‌ها علاقه پیدا می‌کنند. این اختلال روانی معمولا در قربانیان اذیت و آزارهای جنسی، قاچاق انسان،تروریسم و محدودیت‌های سیاسی و مذهبی خود را نشان می‌دهد.
2- سندورم انفجار ذهنی
سندورم انفجار ذهنی
سندروم انفجار ذهنی حالتی متداول است که در آن فرد بیمار صداهایی انفجاری شنیده و چشمانش سیاهی می‌روند. این بیماری ابتدا با صداهای نه چندان آزاردهنده آغاز می‌شود. این صداها به مرور بلندتر و آزاردهنده‌تر شده و سرانجام به انفجار تبدیل می‌شوند. در این زمان چشمان بیماران که گویی به نوری شدید واکنش می‌دهند، سیاهی می‌روند. سندروم انفجار ذهنی یکی از عجیب ترین بیماری های روانی بوده و عموما در افرادی که به استرس و بی‌خوابی مبتلا هستند ظاهر می‌شود.
دانشمندان دلیل بروز این اختلال روانی را فعالیت نامناسب بخش‌های عصبی مغز که مسئول صدا هستند می‌دانند. این اختلال منجر به احساس قرارگیری در دامنه یک انفجار می‌شود.
3- سندروم اورباخ ویته
سندروم اورباخ ویته
مغز افرادی که از این سندروم روانی رنج می‌برند، فاقد آمیگدال است. آمیگدال یا بادامه قسمتی از مغز انسان است که نقش فراوانی در یادگیری و یادآوری ایفا می‌کند. این بخش در بروز احساسات و درک آن‌ها نیز موثر بوده و مسئولیت کنترل درد را بر عهده دارد. از جمله دیگر نقش‌های آمیگدال می‌توان به کنترل هیجاناتی که نمود خارجی دارند، چون خوشحالی و ترس اشاره کرد.
افراد مبتلا به بیماری اورباخ ویته به هیچ عنوان ترس را احساس نمی‌کنند. تنها عاملی که ممکن است تا حدی منجر به احساسی مشابه با ترس در آن‌ها شود، تنفس مقادیر بالایی کربن‌دی‌اکسید است. از جمله علائم این بیماری می‌توان به خشن شدن صدا، زخم‌های پوستی، خشکی و چروکیده شدن پوست و تیرگی زیر چشمان اشاره کرد. بیماری اورباخ ویته معمولا کشنده نبوده و تاثیری در طول عمر افراد ندارد. در حال حاضر درمانی برای این اختلال کشف نشده است. با این حال روان‌پزشکان موفق به کاهش بسیاری از علائم آن شده‌اند.
4- سندروم کاپگراس
سندروم کاپگراس
این بیماری که با نام توهم کاپگراس نیز شناخته می‌شود، یکی از عجیب ترین بیماری های روانی است. فرد مبتلا به این سندروم گمان می‌برد که یکی از نزدیکانش با فردی متقلب جایگزین شده است. این بیماری به افتخار جوزف کاپگراس، روان‌شناس فرانسوی نام‌گذاری شده است.
توهم کاپگراس به اشکال مختلفی در بیماران ظاهر می‌شود. این بیماری می‌تواند کوتاه مدت، پراکنده یا طولانی مدت باشد. در برخی از موارد بیماران درک خود از زمان را نیز از دست می‌دهند. این سندروم معمولا در افرادی که به پارانویا، شیزوفرنی یا فراموشی مبتلا هستند و یا از صدمات مغزی رنج می‌برند دیده می‌شود. سندروم کاپگراس در افراد کهنسال با نابودی اعصاب همراه است. پزشکان گزارش داده‌اند که افراد مبتلا به این اختلال روانی عجیب از دیابت و حملات میگرنی نیز رنج می‌برند.
5- سندروم اکبوم
سندروم اکبوم
این سندروم با نام‌هایی چون توهم انگلی و توهم آلودگی نیز شناخته می‌شود. افرادی که از این بیماری عجیب روانی رنج می‌برند، گمان می‌کنند که بدن آن‌ها توسط انگل‌ها، حشرات یا دیگر موجودات کوچک آلوده شده است. این اختلال روانی همراه با توهمات حسی و تصویری است.
سندروم اکبوم نام خود را از کارل اکسل اکبوم، عصب‌شناس سوئدی می‌گیرد. اکبوم در سال 1937 نخستین مقاله را در مورد این بیماری روانی عجیب منتشر کرد. درمان این اختلال همچون شیزوفرنی از طریق مصرف پیزومید، اولانزپین و ریزپریدون انجام می‌گیرد.
6- سندروم فرگولی
سندروم فرگولی
توهم فرگولی بیماری روانی نادری است که در آن فرد بیمار گمان می‌برد افراد مختلف تنها یک انسان واحد در پوشش‌های گوناگون هستند. این سندروم به دلیل آسیب دیدن مغز در افراد بروز پیدا می‌کند. سندروم فرگولی عموما ریشه‌های پارانویایی دارد. افراد مبتلا به این بیماری عمدتا گمان می‌کنند به دلایلی توسط گروهی تحت تعقیب هستند.
بیماری که از سندروم فرگولی رنج می‌برد ممکن است به صورت تصادفی مکان‌ها، اشیا و رخدادهای مختلف را به یاد آورد. این بیماری روانی عجیب ناشی از بروز اختلال در کارکرد گره‌های همکار مغز است. این گره‌ها وظیفه انتقال اطلاعات دیگر افراد را به ذهن انسان دارند. این بدین معنی است که فرد در صورت شناختن چهره افراد، اطلاعات آن‌ها را نیز به یاد خواهد آورد. روان‌شناسان باور دارند دلیل بروز این اختلال روانی، نابودی توانایی مغز در شناسایی چهره دیگران است.
7- سندروم مرده متحرک
سندروم مرده متحرک
این سندروم با نام‌هایی چون توهم کوتارد نیز شناخته می‌شود. سندروم مرده متحرک یک بیماری روانی نادر است که در آن بیماران گمان می‌برند مرده و خون و جوارح داخلی بدن خود را از دست داده‌اند. متداول‌ترین نشانه بروز این بیماری در افراد، اصرار آن‌ها بر رد وجودی خود است. در برخی از موارد نیز بیماران توهم نامیرا بودن پیدا می‌کنند.
این اختلال روانی عجیب در افراد مختلف با شدت متفاوتی ظاهر می‌شود. نمونه‌های معمول سندروم مرده متحرک با ناامیدی، تنفر از خود و نمونه‌های وخیم با افسردگی شدید همراه هستند. امروزه درمان این بیماری از طریق داروهای شیمیایی صورت می‌گیرد.
