محققان دانشگاه موناش در آستانه تجاری کردن کار آمدترین باتری لیتیوم-گوگرد (Li-S) در جهان هستند که می تواند بیش از چهار برابر پرچمداران فعلی بازار را پشت سر بگذارد.
به گزارش جی پلاس، مهدخت شعیبانی از گروه مهندسی مکانیک و هوافضا دانشگاه موناش رهبری یک تیم تحقیقاتی بینالمللی را برعهده دارد که توانسته یک باتری Li-S با ظرفیت فوقالعاده بالا تولید کند.
برخی از بزرگترین تولیدکنندگان باتریهای لیتیوم در چین و اروپا اعلام کردهاند که این باتری بازار محصولات آنها را تهدید میکند و تصمیم دارند مانع افزایش تولید آن شوند. طبق گفته طراحان این باتری، آزمایش هایبعدی در اوایل سال ۲۰۲۰ در استرالیا انجام میشود.
این باتری قادر است تلفن همراه شما را برای مدت پنج روز مداوم شارژ کند و یا حتی این امکان را برای یک خودروی الکتریکی فراهم میآورد که بدون سوختگیری مسافتی بالغ بر ۱۰۰۰ کیلومتر را طی کند.
پروفسور مایناک مجومدر عضو این گروه تحقیقاتی معتقد است این یک پیشرفت بزرگ برای صنعت استرالیا بوده و میتواند شیوه تولید تلفنها، اتومبیلها، رایانهها و شبکههای خورشیدی را در آینده متحول کند. ساخت و اجرای موفقیت آمیز باتریهای Li-S در اتومبیلها و شبکهها ۲۱۳ میلیارد دلار برای استرالیا ارزش افزوده خواهد داشت. با این باتری بازار خودروهای استرالیا متحول شود و انرژی پاک و مطمئنتری را در اختیار همه استرالیاییها قرار میدهد. این تیم تحقیقاتی بیش از ۲.۵ میلیون دلار بودجه از طرف شرکای دولتی و بینالمللی برای آزمایش این فناوری دریافت کرده است.
محققان با استفاده از همان مواد در باتریهای لیتیوم یونی استاندارد، طراحی کاتدهای گوگرد را دوباره پیکربندی کردند تا بتوانند بارهای استرس بالاتر را بدون افت ظرفیت کلی یا عملکرد کاهش دهند. این تیم با الهام از معماری منحصر به فرد بریج که برای اولین بار در دهه هفتاد میلادی در پردازش پودرهای شوینده ثبت شد، روشی را به کار گرفتند که باعث ایجاد پیوندهایی بین ذرات میشود تا بتواند تنش را در خود جای دهد و سطح پایداری را که تا به امروز در هیچ باتری مشاهده نشده است، ایجاد کند.
عملکرد جالب، به همراه کاهش هزینههای تولید، عرضه فراوان مواد، سهولت پردازش و کاهش آلودگی زیست محیطی، طراحی باتری جدید را برای برنامههای آینده جذابترمی کند.
این روش نه تنها از معیارهای با کارآیی بالا و چرخه طولانی بهره میبرد، بلکه سادگی و هزینه بسیار کم آن برای تولید و همچنین استفاده از فرآیندهای مبتنی بر آب میتواند به کاهش قابل توجهی در زبالههای خطرناک محیط زیست منجر شود.