تاثیر ژن ها در ابتلای به افسردگی موضوعی است که مورد بررسی پژوهشگران قرار گرفته است.
به گزارش جی پلاس، افراد زیادی به ژن افسردگی اعتقاد دارند اما چقدر این موضوع می تواند درست باشد؟ دلایل پیدایش افسردگی از عوامل گیج کننده برای روان پزشکان، محققان، روانشناسان و ملیون ها نفری که مبتلا به افسردگی اند می باشد. ارتباط ژنتیک و دیگر عوامل شناخته شده ای که در پیدایش افسردگی دخیل هستند بسیار پیچیده است. در ادامه به بررسی موضوع تاثیر ژنتیک بر افسردگی خواهیم پرداخت.
چگونه ژنتیک می تواند بر افسردگی تاثیر گذار باشد؟
تصور کنید اگر به شما گفته می شد که دارای ژن افسردگی هستید، یقینا شما تا پایان عمر از ابتلا به افسردگی نگران می بودید.
هرچند که مستعد یک بیماری ژنتیکی به معنای ابتلا به آن نیست.
اما استعداد ژنتیکی شما به افسردگی به طور ساده به این معنا است که شما نسبت به افراد دیگری که این ژن را ندارند با احتمال بیشتری مستعد ابتلا هستید.
تا آن جا که پژوهشگران می دانند، تعامل میان ژن ها و عوامل دیگر (چون محیط، تروماها) می توانند موجب پیدایش افسردگی در فرد شوند.
افسردگی و عامل ژن
پژوهش ها نشان می دهند که ژن می تواند در خطر (risk) ابتلا به بسیاری از اختلالات روانی از جمله اختلال افسردگی نقش داشته باشد.
آن ها می گویند که شخصی با افراد درجه اولی که تشخیص افسردگی گرفته اند در مقایسه با جمعیت عادی، بیشتر در معرض ابتلا به افسردگی در طول زندگی اش می باشد.
دو مطالعه روانشناسی در دهه اخیر به وجود عناصر ژنتیکی در افسردگی اشاره کرده اند.
هم چنین در مورد تاثیر ژنتیک بر افسردگی گفته شده است که زنان بیش از مردان مستعد ابتلا به افسردگی هستند و احتمالا ژن های مرتبط با افسردگی در زنان بیشتر است.
ژنتیک و وراثت فرایندی بسیار پیچیده را در پیدایش کوچکترین صفات طی می کنند.
لذا در معضلاتی چون افسردگی سختی فهم کار ژن ها دوچندان می شود.
هر چند که در برخی موارد محققان متغیرهای ژنتیکی ای را بیان می کنند، اما نمی دانند که در صورت وجود چه تاثیراتی خواهد گذاشت.
این متغیرها به عنوان اهمیت ناشناخته (unknown significancee) بیان می شوند.
چندین مطالعه ی گسترده ی ژنوم ارتباط میان ژنتیک و افسردگی اساسی را بیان می کنند.
تاثیر ژنتیک بر افسردگی چقدر است؟
در سال ۲۰۱۷ محققان دو متغیر ژنی مرتبط با افسردگی را معرفی کردند.
به علاوه مطالعه ای در سال ۲۰۱۸ در مجله Nature Genetics منتشر شد که چندین متغیر ژنتیکی مرتبط با علایم افسردگی و در برخی موارد با تفاوت هایی جسمی در مغز، را معرفی کرد.
اما نکته مهم آنست که در مجموع به نظر می رسد با وجود ارایه پتانسیل های ژنتیکی برای اختلالات ذهنی و روانی اما پژوهشگران به طور مشخص یک ژن واحد به عنوان علت افسردگی را مطرح نکرده اند.
آن ها معتقدند این به واقعیت نزدیک تر است که ژن های متفاوتی و متغیرهای ژنی گوناگونی بر پیدایش خطر ابتلای فرد دخیل باشند.
مطالعات تاکید می کنند که عاملی ژنتیکی دیگر که می تواند بر تمایل ژنتیکی یک فرد به افسردگی موثر باشد تاثیر ژن بر خلق فرد است.
شاید ژن به طور مستقیم موجب پیدایش افسردگی نشود، اما با تاثیراتی که بر خلق (mood) اعمال می کند می تواند موجب پیدایش خلق پایین و افسرده باشد.
ژنتیک از مسیری دیگر و کاملا غیر مستقیم نیز می تواند بر پیدایش افسردگی موثر افتد.
مطالعات بر زندگی انسان ها بیان می کنند، افرادی که بیشتر نسبت به استرس های محیطی واکنش نشان می دهند نیز در خطر بیشتر ابتلا به افسردگی به سر می برند.
در نتیجه اگر مشخص شود که بخشی از پیدایش اختلالات در نتیجه ی ژن ها می باشند، ژن های اضطراب آور می توانند در ایجاد افسردگی نیز سهیم شوند و به عنوان ریسک فکتور قلمداد شوند.
افسردگی در خانواده ژنتیکی است؟
بر اساس اعلام دانشکده پزشکی استنفورد تخیمن زده می شود که ۱۰۰ درصد از آمریکاییان افسردگی اساسی (major depression disorder) را در مراحل مختلفی از زندگی یشان تجربه می کنند.
این نوع افسردگی هرچه بیشتر توسط کودکان و فرزندان به اشتراک گذاشته می شود.
فردی با خویشاوندانی که از افسردگی رنج می برند تقریبا ۵ برابر بیشتر خطر ابتلا به افسردگی را نسبت به افراد دیگر داراست.
یک تیم تحقیقاتی انگلستانی در مطالعه ای درباره تاثیر ژنتیک بر افسردگی، اخیرا یک ژن مشخص که به نظر می رسد در خانواده های مبتلا به افسردگی جریان دارد را نشان داده اند.
کروموزوم ۳p25-26 در بیش از ۸۰۰ خانواده مبتلا به افسردگی یافت شده است.
آن ها معتقد اند که نزدیک به ۴۰ درصد از این افراد با افسردگی را می توان به یک ژن مشخص مرتبط ساخت.
محیط و دیگر عوامل نیز حدود ۶۰ درصد در پیدایش موثر هستند.
در مجموع مشخص کردن درصد حقیقی تاثیر هر یک از عوامل محیطی یا ژنتیکی در پیدایش افسردگی کار مشکلی است و با روش های امروزی تقریبا ناشدنی است.
اما در مورد تاثیر ژنتیک بر افسردگی مسلم آنست که شیوع افسردگی در خانواده های افسرده بیشتر بوده و این خانواده ها به عنوان ریسک فکتور افسردگی عمل می کنند.
یعنی فرض می شود که علاوه بر محیط (مثلا خانواده) که در پیدایش یا عود افسردگی دخیل است ژن هایی نیز در این اختلال دخیل هستند که خطر ابتلا را چند برابر می کنند.
