همایون شاهرخی سالها برای تیم پاس بازی کرد، همراه این تیم به چند عنوان قهرمانی در جام تخت جمشید رسید و بعدها به نیمکت مربی گری رسید و حضور در تیم ملی بزرگسالان را تجربه کرد. شاهرخی را آخرین بار به عنوان سرپرست روی نیمکت تیم ملی در جام جهانی 2006 دیدیم.
او هر چند از حضور در فوتبال دوری میکند اما همچنان به عنوان کارشناس پاسخگوی رسانههاست. شاهرخی در گفت و گو با خبرنگار جی پلاس درباره وضعیت نیمکت تیم ملی، بعد از فسخ قرارداد با ویلموتس میگوید: «واقعیت این است که در این مقطع، کار مربی بعدی تیم ملی بسیار (بسیار بسیار!) سخت است. سه بسیار گفتم، چون حس میکنم این تیم از نظر روحی، جسمی و مدیریتی مشکلات فراوانی دارد. وقتی این مشکلات وجود داشته باشد، بازیکن هم در زمین نمیتواند کار مهمی انجام بدهد و از مربی هم نباید انتظار معجزه داشت. حالا میخواهد مربی، ایرانی باشد یا خارجی.»
همایون شاهرخی درباره احتمال انتخاب مربی ایرانی برای تیم ملی اینگونه صحبت میکند: «اعتقاد دارم مربی ایرانی کم نمیداند و هستند کسانی که دارای دانش بالا و تجربه گرانبها هستند. البته در این مقطع هیچ کسی نمیداند چه بر سر تیم ملی خواهد آمد. اگر با مربی ایرانی نتیجه نگیریم، همه میگویند ای کاش خارجی میآمد. اگر با خارجی به جام جهانی نرویم، همه میگویند چرا یک ایرانی انتخاب نشد. هیچ کسی نمیتواند پیشبینی کند که با مربی ایرانی موفق میشویم یا خارجی.»
اگر شاهرخی تصمیمگیرنده بود چه کسی را به عنوان سرمربی تیم ملی انتخاب میکرد؟ پاسخ مربی اسبق تیم ملی جالب است: «در مورد این مسئله، نظر من با آن هایی که با حساب و کتاب رییس میشوند، فرق دارد. من حرف منطقی میزنم و آن ها حساب چیز دیگر را میکنند. اگر بخواهند فکر میزشان را بکنند میگویند مربی خارجی تا دهان مردم را ببندند اما اگر منطقی فکر کنیم هیچ تفاوتی میان مربیان ایرانی و خارجی در این مقطع نیست. متأسفانه مطبوعات و برخی رسانههای ما با مربی ایرانی موافق نیستند. به همین دلیل اگر مربی ایرانی انتخاب کنند، از همان روز اول انتقادها آغاز میشود. داستانهای هزار و یک شب مینویسند که همین مسائل ذهن هر مربی را به هم میریزد.»
طی روزها اخیر خیلی از کارشناسها به حمایت از مربی ایرانی پرداختهاند. شاهرخی در این باره میگوید: «مسئله حمایت از مربی خارجی است، به شرطی که از فوتبال افغانستان وارد نشود. با توجه به دنیای مجازی و اطلاعات کامپیوتری و نرمافزارهای مختلف، اکثر مربیان داخلی هم دانش بالایی دارند. با ویلموتس مقابل کامبوج و هنگکنگ بازی کردیم که همه گفتند به به و چه چه. آن ها روز بد فوتبال را ندیده بودند اما میشد چنین شرایطی را هم پیشبینی کرد. نتیجه اینکه باید به مربیان خودمان احترام بگذاریم، کاری که باید قبلتر از این ها انجام میدادیم. ضمن اینکه باید مربی آینده تیم ملی را کمک کنیم و نگوییم فلانی قبلا فلان تیم بوده و نباید حامی او باشیم.»
سرپرست سابق تیم ملی در ادامه میگوید: «من کارهای نیستم که از گزینه خاصی نام ببرم. در مورد فرد خاصی صحبت نمیکنم و امیدوارم هر چه خیر است پیش بیاید. ایرانی بود حمایت کنیم، خارجی هم بود باز هم حمایت کنیم. مردم با نتایج تیم ملی خوشحال میشوند و شاید آن باعث شود برای دقایقی هم که شده مشکلات خودشان را فراموش کنند.»
شاهرخی با سابقه همکاری با برانکو، درباره احتمال مربیگری او به تیم ملی هم صحبت میکند: «وقتی مربی خارجی را گفتم، برانکو هم شاملش میشود. برانکو هم بیاید، فکر میکنید چه اتفاقی میافتد؟ فقط شناخت او بیشتر از برخی مربیان خارجی است اما آیا او میتواند معجزه کند؟ فوتبال ما الان مریض است و امیدوارم این مریضی مثل آنفلوانزا نباشد که بکشد و با دارو و درمان خوب شود.»