چه طور کودکانی راستگو داشته باشیم؟

یک روانشناس درباره راهکار مقابله با دروغ گویی کودکان توضیحاتی داد.

لینک کوتاه کپی شد

به گزارش جی پلاس، کمال پرهون روانشناس و مشاور خانواده، درباره راهکار مقابله با دروغ گویی کودکان اظهار کرد: در حالی که دروغ گویی در کودکان امری عادی است، والدین و معلمان می‌توانند از حقیقت گفتن کودکان به روش‌های مختلف پشتیبانی کنند و  از مجازات‌های بیش از حد یا بیش از حد خودداری کنید.

این روانشناس با بیان اینکه دنیای کودکان بر اعتماد کامل استوار است، افزود: کوچکترین سوء استفاده از اعتماد آن‌ها و قول الکی به آن‌ها دادن باعث بی اعتمادی و یادگیری رفتاری‌های نامناسب از جمله دروغ گویی در آن‌ها خواهد شد از این رو باید در این زمینه والدین و معلم‌ها دقت لازم را داشته باشند.

او ادامه داد: آموزش هیجانات و احساسات می‌تواند بر درک کودک از مضرات و مشکلات دروغ گویی و مشکلاتی که این کار در آن و اطرافین به وجود می‌آورد آگاه شده و آن‌ها را در مسیر درست راستگویی و سودمندی آن هدایت کنید.

پرهون گفت: اطمینان حاصل کنید که آن چه که کودک بیان می‌کند متناسب با سن او واقعا یک دروغ است، چون در کودکان نوپا تخیل یک امر واقعی است و زندگی آن‌ها آمیزه‌ای از تخیل و واقیعت است.

این روانشناس با بیان اینکه اگر دروغ گفتن مداوم است و توانایی کودک را در عملکرد مؤثر در زندگی روزمره مختل می‌کند باید با یک متخصص سلامت روان مشورت کنید، اضافه کرد: همیشه از گفتن حقیقت الگو بگیرید و از دروغ‌های کوچک خودداری کنید و آموزش راستگویی و عواقب آن در قالب بازی و استفاده از قصه گویی و گفتن حقیقت به عنوان یک ارزش این رفتار‌ها را در کودکان نهادینه کنید.

او با اشاره به اینکه استفاده از بازی‌های و قصه‌هایی با عواقب مخرب دروغ گفتن برای شخصیت‌های داستان می‌تواند موثر باشد، افزود: بهانه دروغ گفتن را قبول نکنید، زیرا دروغ گویی قابل قبول نیست و کودکان باید عواقب مخرب دروغ گفتن را درک کنند و هر وقت ممکن باشد باید از دروغ گویی عذرخواهی کنند.

پرهون تصریح کرد: عواقب منطقی باید برای کودک دروغ گو ایجاد شود و بسیاری از کودکان برای رهایی از مجازات سرزنش دروغ می‌گویند همچنین از دشنام دادن خودداری کنید، رفتاری آرام داشته باشید، از بچه‌ها که حقیقت را گفتند تشکر کنید.

این روانشناس ادامه داد: والدین باید بین خود کودک و رفتاری که از او سر زده است تمایز قائل شوند و برای کودک توضیح دهند که به خاطر رفتار مشخصی باید عذرخواهی کند یا عواقب آن را جبران کند.

او با بیان اینکه یکی از روش‌های مداخله‌ای کارامد برای کاهش رفتار‌های نامناسب از جمله دروغ گویی در کودکان استفاده از تکنیک رفتاری محروم کردن است، اضافه کرد: کودک باید از دلیل محروم کردن و مدت زمان آن آگاه باشد به عنوان مثال، برای دروغ گویی یا صحبت بی ادبانه ۳ دقیقه محروم کردن کافی است و طول مدت محرومیت باید مختصر و کوتاه باشد، معمولا زمان ۵ دقیقه یا کمتر مناسب و کافی است.

پرهون خاطرنشان کرد: محروم کردم نباید به کودک این اجازه را دهد که از موقعیت‌ها فرار یا اجتناب کند، برای مثال کودکی که از فعالیت‌های مدرسه و انجام کار‌های کلاس متنفر است بیرون انداختن او از کلاس درس برای محروم کردن به او این اجازه را می‌دهد که از کار مدرسه اجتناب کند.

 

دیدگاه تان را بنویسید