نکاتی درباره نگهداری و پرورش گل آرالیا

به گزارش جی پلاس، گل آرالیا جز گیاهان مقام به نور کم، مناسب برای منزل و نامناسب برای ادارات و کارخانجات است.

این گیاه به سرما حساس و متعلق به خانواده آرالیاسه ها است.

برگ های گل آرالیا مانند پاپیتال و پنجه ای با 5 ، 7 و 9 بریدگی عمیق گل ها با هم متفاوت هستند، همیشه سبز، با رنگ سبز روشن و براق، سریع الرشد و ارزان.

نگهداری آن ساده است، در بعضی کتب، آن را به نام ((فاتسیاژاپونیکا)) می شناسند، برگ ها نسبت به ماده ی براق کننده ی شیمیایی حساس هستند، در اواسط تابستان گل های سفید ریز به صورت خوشه ظاهر می گردد، احتیاج به نور بیشتری دارد.

نور:  اگر چه مکان های پر نور را ترجیح می دهند ولی در نیم سایه و نیم آفتاب قابل نگهداری هستند.

دما:  قابلیت تحمل زیادی دارند و در درجه حرارت  صفر تا ۲۱ درجه ی سانتیگراد به رشد خود ادامه می دهد.

آبیاری:  آبیاری با خشک شدن خاک انجام شود. در زمستان هفته ای یکبار به آبیاری احتیاج دارد.

رطوبت:  در تابستان هر روز و در زمستان دو بار در هفته احتیاج به غبارپاشی دارد، گیاه شدیدا رطوبت دوست است.

تغذیه:  با کودهای مایع یا جامد محلول در آب مخصوص گیاهان زینتی هر ۱۴ روز یکبار گیاه را تغذیه ی مصنوعی نمایید.

خاک مناسب:  خاک لیمونی بهترین خاک است.

تعویض گلدان:  هر سال با شروع فصل رشد گلدان را فقط با یک اندازه بزرگتر تعویض نمایید، گیاه دوست دارد ریشه هایش نزدیک به هم باشد. از گلدان خیلی بزرگ استفاده نکنید.

چنانچه شاخه ها دراز و منحرف و فاصله برگ ها زیاد باشد پس از تعویض گلدان احتمال دارد انتهای شاخه ها بشکند، محل قطع شده را با گرد گوگرد ضدعفونی کنید.

تمیز نمودن برگ ها:  از مواد براق کننده ی شیمیایی استفاده نکنید، غبار پاشی برگ ها را نیز تمیز می نماید. گل ها را در معرض قطرات آب قرار ندهید.

گل آرالیا با بذر و پاجوش تکثیر می شود

تکثیر آرالیا:

تکثیر با قلمه:  با قلمه ساقه می توان آرالیا را تکثیر کرد. قلمه ها در اواخر فصل بهار تا اواسط تابستان تهیه می شوند و بهتر است که ۵-۳ گره داشته باشند. تمامی برگ ها را بجز ۲-۱ برگ آخر از قلمه جدا کنید و قلمه ها در بستری از مخلوط پیت و خاک کاشته می شوند. محل کاشت را می توان با پلاستیک پوشاند تا رطوبت در اطراف قلمه ها باقی بماند. بستر را باید همواره مرطوب نگه داشت.

تکثیر با بذر و پاجوش:  جداسازی و کاشت پاجوش ها از گیاه مادری روش دیگر تکثیر آرالیا است. اگرچه از بذر این گیاه نیز می توان استفاده کرد اما روش معمولی نیست زیرا بسیاری از نمونه هایی که به عنوان گیاه خانگی نگهداری می شوند بذر تولید نمی کنند.

بذرها را در هر زمان از سال که بر روی گیاه مادری تشکیل شود می توان در بستر سبکی همانند ورمی کولایت کاشت کرد و دما را در حدود ۲۳-۲۱ درجه سانتیگراد نگه داشت. در چنین شرایطی حدود ۲۰-۱۵ روز بعد بذرها جوانه می‌زنند. 

هرس آرالیا: 

زمان مناسب برای انجام این کار فصل بهار می باشد و این گیاه در شرایط محیطی مناسب می تواند تا ارتفاع 2.4-1.8 متر رشد کند که با هرس کردن می توان آنرا به 120 – 60 سانتیمتر محدود کرد.

نباید در هرس کردن این گیاه شدت عمل به خرج داد چون گیاه دچار استرس می شود.

قبل از این کار حتما گیاه را آب دهید تا بتواند بعد از انجام هرس رشد و فعالیت مجدد خود را آغاز کند.

می توان شاخه های جوان را سر زنی کرد تا رشد شاخه های جانبی بیشتر شود و گیاه بیشتر رشد افقی نماید تا عمودی. بدین منظور می توان در حدود 60 الی 120 سانتیمتر از یک شاخه را کوتاه کرد و برش را دقیقا از بالای یک گره برگی زد. چنین هرسی منجر به شکل بوته‌ای گیاه خواهد شد.

برای تحریک گیاه به تولید شاخه های جدید و جوان می توان حدود 30٪ از شاخه قدیمی را از ناحیه اتصال به ساقه اصلی کوتاه کرد.

شاخه های سنگین و شکسته و بد شکل را نیز قطع کنید. این اعمال منجر می شود تا رشد شاخه های جدید و جوان تحریک شود.

اگر گلدان گل آرالیا بزرگ باشد گل نمی دهد

آفت گل آرالیا و مشکلات:

•  در هوای گرم ساقه های بیش از اندازه بلند و ضعیف می شوند و فاصله بین برگ ها نیز زیاد می شود و برخی برگ ها نیز به سمت پایین خم می شوند همچنین تماس برگ های گیاه با شیشه داغ در طی تابستان موجب سوختن نوک و حاشیه برگ ها می شود.

•  لازم به ذکر است که منظور از رطوبت همیشگی بستر خاک در طی فصول رشد، خیس و غرقاب شدن خاک نیست زیرا در صورت آبیاری بیش از اندازه علاوه بر این که برگسار گیاه خود را می اندازد، ادامه این شرایط منجر به پوسیدگی ریشه های این گیاه می شود.

•  آرالیا دما را می تواند تا نزدیک صفر درجه سانتیگراد نیز تحمل می کند اما به تدریج برگ ها سیاه رنگ می شوند. همچنین تماس برگ های گیاه با شیشه سرد در طی زمستان موجب سیاه شدن برگ ها می شود و با ادامه کاهش دما و رسیدن دما به ۱۵- درجه سانتیگراد از بین خواهد رفت.

•  پوسیدگی ریشه از دیگر بیماری های آرالیا است و زمانی که علائم مشاهده می شوند بعید است که بتوان گیاه را نجات داد. برگ های گیاه آلوده وقتی آبیاری می‌شوند خم می شوند و برگ های موجود در پایین گیاه زرد شده و می ریزند و ریشه ها نیز قهوه ای می شوند. باید مانع از ایجاد این بیماری شد. از خاک ضدعفونی شده برای کاشت این گیاه استفاده کنید و خاک گلدان باید زهکش بسیار خوبی داشته باشد و هرگز به گیاه بیش از اندازه آب ندهید.

•  شته ها و شپشک های آردآلود به دلیل تغذیه از شیره گیاه موجب بدشکل و زرد شدن برگ های جوان این گیاه می شوند و ممکن است گیاه آلوده کوتاه قامت شود. هر دوی این آفات ماده چسبناک عسلک تولید می کنند که موجب چسبندگی سطح برگسار گیاه می شود.

•  زنگ از بیماری های قارچی این گیاه است که نقاط نارنجی- زرد رنگی بخصوص در سطح زیرین برگ ها تشکیل می شود. سطح رویین  برگ هایی که به شدت آلوده شده اند زرد و یا قهوه ای می شود و برگ های آلوده که نابالغ نیز هستند ریزش می کنند. برای جلوگیری از شیوع این بیماری باید مانع از خیس شدن برگسار در حین آبیاری شد و برگ هایی که علائم اولیه را نشان می دهند جدا کرد. در صورت شدت بیماری زنگ می توان از قارچکش استفاده کرد.

علت ریزش برگ آرالیا

•  گیاه خیلی تشنه است و هوا خیلی خشک، گلدان ها را به مدت ده دقیقه دردون تشت یا سطل پر از آب وارد کنید و سپس خارج کنید، آبیاری را تنظیم نمایید.

•  زمستان گذرانی ۶ هفته ای این گیاه در زمستان و نگهداری آن در سرمای ملایم و توقف در آبیاری در این مدت رمز گل دهی با کیفیت عالی آن در سال آینده است.

•  گل ها می ریزند و برگ ها خم می شوند: عامل آن آبیاری بیش از اندازه، تشنگی و یا گرم بودن هوا است. شرایط را بازدید و محیط را مساعد کنید.

•  اگر گلدان گل آرالیا بزرگ باشد گل نمی دهد.

•  نور متوسط می خواهد اگر خیلی نور کم باشد برگ های آن رنگ پریده می شوند.

•  اگر نور خیلی زیاد باشد لکه های قهوه ای روی برگ های آرالیا می افتد.