پژوهشگران در سال ۲۰۱۴ و با سرپرستی طاهر سیف، استاد مهندسی مکانیک توانستند اولین شناور خودران بیو هیبریدی را بسازند که می تواند با تحریک نوری و به وسیله بافت عصبی-عضلانی حرکت کند.
به گزارش جی پلاس، اولین مطالعه شناگر ما با موفقیت نشان داد که ربات الگوبرداری شده از سلول های اسپرم واقعا می توانند شنا کنند. این نسل از رباتهای یک دم (تک نوار) از بافت قلبی استفاده می‌کنند که به خودی خود می‌تپد اما نمی‌توانند محیط را حس کنند یا تصمیمی بگیرند.
محققان در مطالعه جدیدی که در مجموعه مقالات آکادمی علوم (PNAS) و به سرپرستی سیف به چاپ رسیده بود، نسل جدیدی از رباتهای دو دم (دو نوار) را که از بافت عضله اسکلتی تحریک شده به وسیله سلول‌های عصبی نیرو میگیرد تشریح کردند. نورون‌های استفاده شده در آن دارای ویژگی‌های اپتوژنتیک هستند، که به محض قرار گرفتن در معرض نور برای به کار انداختن ماهیچه‌ها برانگیخته می‌شوند.
به گفته سیف، در محیط کشت سلولی نورون‌های اپتوژنتیک، بافت عضله قرار داده شد و نورون‌ها به سمت عضله حرکت کردند و اتصالات عصبی-عضلانی و شناگر به خودی خود تشکیل شدند. وی همچنین افزود، به منظور دستیابی و تعیین اینکه کدام یک از ویژگی‌های فیزیکی به سریعترین و کارآمدترین حرکت و شنا منجر می‌شود از مدل‌های محاسباتی استفاده کردیم.
محققان امیدوارند این پیشرفت بتواند منجر به توسعه سیستم‌های زنده مهندسی چند سلولی با توانایی پاسخ هوشمندانه به نشانه‌های محیطی شود. چنین سیستم‌هایی کاربرد فراوان در علوم مهندسی زیستی و تکنولوژی مواد خود ترمیم کن خواهد داشت.
