به گزارش سرویس ورزشی جی پلاس؛ تیم بسکتبال نفت آبادان در نخستین حضور خود در جام باشگاه های آسیا روی سکوی سوم ایستاد. نماینده بسکتبال ایران اگرچه با بازیکنان خوبی نظیر حامد حدادی، صمد نیکخواه بهرامی و ارسلان کاظمی تقویت شده بود اما با زمان محدود تمرین، راهی این رقابت‌ها شد و در نهایت هم با یک شکست مقابل تیم قهرمان، به عنوان سومی بسنده کرد.
یکی از بازیکنان با تجربه و باسابقه نفت آرن داودی بود. بازیکنی که فصل گذشته لیگ برتر، قهرمانی را با همین نفت تجربه کرد اما در لیگ پیش رو پیراهن شیمیدر را خواهد پوشید. او در جام باشگاه‌ها یکی از بازیکنان کمکی نفت بود و حالا پس از بازگشت به ایران در گفت و گو با جی پلاس درباره جام باشگاه‌های آسیا صحبت کرد.
تنها باخت نفت به نماینده ژاپن بود که در نهایت هم قهرمان شد. "الوارک" خیلی قوی بود؟
واقعا تیم خوبی بودند و دو خارجی قدرتمند هم داشتند. از همه مهم تر این بود که آن‌ها حدود دو ماه برای این رقابت‌ها کنار یکدیگر تمرین کرده بودند و به همین خاطر هم شرایط بسیار بهتری نسبت به سایر تیم‌ها داشتند. چند ملی پوش ژاپن هم از تیم ملی و جام جهانی به آن‌ها ملحق شده بودند.
نفت اما زمان قابل توجهی در اختیار نداشت.
زمان که هیچ. ما تنها یک جلسه در تهران کنار هم تمرین کردیم و فردای آن راهی تایلند شدیم. در کل تمرین مان دو جلسه هم نشد.
اگر بیشتر تمرین می‌کردید، شانس بردن نماینده ژاپن و قهرمانی وجود داشت؟
قطعا قهرمان می‌شدیم. تیم ما تیم بسیار خوب و پرمهره بود اما واقعا زمانی برای تمرین نداشتیم. اگر بیشتر تمرین می‌کردیم تیم خوب ژاپن هم قابل شکست دادن بود و می‌توانستیم روی سکوی قهرمانی بایستیم. با این حال این مورد خللی در قدرت تیم ژاپنی وارد نمی‌کند و آن‌ها تیم بسیار آماده و خوبی بودند.
در ادوار اخیر اغلب نمایندگان ایران و لبنان مدعیان اصلی قهرمانی بودند. با این حال نماینده ژاپن هم تیم ما و هم الریاضی لبنان را برد. الریاضی هم تیم خوبی را روانه مسابقات نکرده بود؟
شرایط الریاضی هم درست مثل ما بود. البته آن‌ها بازیکن خارجی خوب هم داشتند اما در مجموع مثل ما زمان قابل توجهی برای آماده‌سازی این رقابت‌ها در اختیار نداشتند و به همین دلیل آماده نبودند.
شرایط خودت چطور بود؟ بالاخره پس از پایان لیگ دیگر در هیچ مسابقه‌ای شرکت نکرده بودی!
فشار خیلی زیادی را متحمل شدم. من در هفته‌های گذشته در تمرینات شیمیدر و مشغول گذراندن دوران بدنسازی بودم. اصلا در شرایط بازی نبودم و تمرین توپی هم نداشتم. با این حال خداراشکر توانستم با فشار زیاد وظایفی که بر عهده‌ام بود را انجام دهم و سر بلند بیرون بیایم.
