پیام امام خمینی در سال ۶۶ به مناسبت هفته دفاع مقدس؛
آیا این حب نافله است که در نتیجه تقرب به آن بنده خاکى پا بر سر ملک و ملکوت اعلا نهد
امام مجاهدان راه حق را اینگونه توصیف کرده است: دیگر سبیل اللهى در کار نیست و اسم و رسمى به جا نمى ماند، اینان از خانه خارج شدند و موت آنان را ادراک نموده و قدمها و قلمها شکسته شده است.
به گزارش خبرنگار جی پلاس، امام خمینی در سی و یکم شهریورماه سال 66 به مناسبت هفته دفاع مقدس در پیامی به تجلیل از رزمندگان و شهدا پرداخته است. ایشان در بخشی از پیام خود به اجر عظیمی که در قران به مجاهدان در راه حق وعده داده شده اشاره کرده و آورده است:
«وَ مَنْ یُقاتِل فى سَبیلِ اللَّهِ فَیُقْتَلْ اوْ یَغْلِبْ فَسَوْفَ نُؤتیهِ اجْراً عَظیماً این اجر عظیم که به قلم با عظمت عظیم مطلق وعده داده شده است، چگونه آن را با فکر ناچیز بشر مى توان تحلیل کرد. گویى این اجر عظیم همان حب خداوند تعالى است که در سوره مبارکه صف آمده است: إِنَّ اللَّهَ یُحِبُّ الَّذینَ یُقاتِلُونَ فى سَبیلِهِ صَفّاً کَأَنَّهُمْ بُنْیانٌ مَرْصُوصٌ.
محبوبیت نزد بارگاه احدى را کدام فیلسوف توانا یا عارف علمى بزرگ دانا مى تواند درک کند تا از آن سخن گوید و یا به سخن قلم درآورد؟ آیا این حب نافله است که در نتیجه تقرب به آن بنده خاکى پا بر سر ملک و ملکوت اعلا نهد و حق- جل و علا- با جاذبه غیبى خویش سمع و بصر و قلب او شود و آنچه بشنود یا ببیند یا ذوق عرفانى کند با سمع و بصر و قلب حق- جل و علا- باشد و نبیند جز به بصر حق و نشنود جز به سمع حق و نداند جز به علم حق و حجابها مرتفع شود و جهان را آنچه که هست مشاهده کند که اللَّهُمَّ أَرِنِى الْأَ شْیاءَ کَما هِىَ، یا قرب فریضه است که در آن شخص و شخصیت محو شود و صعق رخ دهد و خود و خودى از میان برود و کثرت به تمام معنى رخت بربندد و نه چشمى باشد و نه گوشى و نه باطنى و نه ظاهرى؛ هُوَ الاوَّلُ وَ الآخِرُ وَ الظَّاهِرُ وَ الْباطِنُ.
دیگر سبیل اللهى در کار نیست و اسم و رسمى به جا نمى ماند، اینان از خانه خارج شدند و موت آنان را ادراک نموده و قدمها و قلمها شکسته شده است. بارالها! این وصف مجاهدان فى سبیل اللَّه و اجر عظیم آنان است که در صحنه هاى کارزار با دشمنان تو و دشمنان رسول معظم تو و دشمنان قرآن کریم تو به شهادت رسیده اند یا در این راه پیروز گردیده اند.»
در بخش دیگری از این پیام آمده است:
«پروردگارا! شهداى ما را با سید الشهدا- علیه السلام- محشور فرما و جانبازان عزیز و مقتدر انقلاب اسلامى خودت را شفا عنایت فرما. اسرا و مفقودین ما را هر چه زودتر به اوطانشان بازگردان. خداوندا! به تمام ملتهاى اسلامى خصوصاً ملت شجاع و حماسه ساز ایران تحمل بیشتر فشارهاى نظامى استکبار از زمین و دریا و هوا و فشارهاى اقتصادى و سیاسى روزافزون کانونهاى فساد را عنایت فرما. خداوندا! باطن دلهاى معتقدان به دین رسول اکرم- صلى اللَّه علیه و آله و سلم- را تنها از رضایت خود لبریز گردان. «إنک مجیب الدعوات».
صحیفه امام؛ ج 20، ص 390-392
دیدگاه تان را بنویسید