رئیس جوان فدراسیون کشتی بدون هیچ سند و مدرکی، از بدهی 50 میلیاردی فدراسیون کشتی صحبت می کند و با رفتاری شتاب زده و خام، کاری می کند تا منتقدان به راحتی برچسب تخریب رییس قبلی را به او بزنند.
به گزارش سرویس ورزشی جی پلاس؛ علیرضا دبیر که پس از کش و قوسهای فراوان و انتخاباتی دو مرحلهای، ریاست فدراسیون کشتی را در اختیار گرفت؛ حالا که گرد و خاک رقابت انتخاباتی خوابیده و شادمانی رئیس شدنش هم فروکش کرده، متوجه مسئولیت سنگین و کار دشوارش در کشتی شده است. او اخیرا در یک برنامه تلویزیونی، صحبت های جالبی انجام داد. دبیر بر خلاف ادعای قبلی، انگار شمشیر را برای رئیس سابق کشتی (رسول خادم) از رو بست و به بدهیهای سنگین این فدراسیون اشاره کرد.
طبق ادعای رئیس جدید، فدراسیونی که او تحویل گرفته، بیش از 50 میلیارد بدهی دارد و حالا رئیس جوان کشتی باید سوای سایر فعالیتها، این بدهیها را پرداخت کند.
دبیر که در هفتههای گذشته به وضوح تلاش کرده بود از صحبتهای حاشیهای و تاختن به مدیران قبلی فدراسیون امتناع کند، گویا طاقتش طاق شده و تصمیم گرفته تا شخصا مشکلات کشتی و شرایط به ظاهر نابسمان آن را روی آنتن زنده فریاد بزند. فریادی که هر چقدر هم ریشه در واقعیت داشته باشد، با شعار و شیوهای که دبیر قول آن را داده جور در نمیآید و از سمت هیچکس قابل قبول نیست.
تخریب خادم یا توجیه شکست احتمالی؟
بدنه قدرت در کشتی، به وضوح یکدست نیست و خود دبیر هم میداند فعلا حمایت بخشی از طرفداران خادم را ندارد. پس مخالفینی وجود دارند که خیلی ساده میتوانند به دبیر بگویند " وقتی میدانستی کشتی چنین بدهیهایی دارد، چرا اینقدر برای رئیس شدن تلاش کردی؟!"
شاید دبیر فکر بدهی 50 میلیاردی را هم نکرده باشد اما از ماهها قبل هم در رسانهها صحبت از بدهیهای سنگین 30 - 20 میلیاردی فدراسیون کشتی مطرح میشد و دبیر گویا مشکلی با این ماجرا نداشت که در گود رقابت باقی ماند.
حالا هم وقتی خود او بدون هیچ مدرک و سندی و از پشت تلفن، از بدهی 50 میلیاردی صحبت میکند، آیا واقعا همه ادعای او را میپذیرند و آن را جزئی از پروژه تخریب خادم و حتی توجیه شکست احتمالی در میدان جهانی قلمداد نمی کنند؟
سیکل قانونی
دبیر در حالی این ادعای سنگین را مطرح کرده که در ادامه به مجمع فدراسیون کشتی در تاریخ 12 شهریور برای بررسی همین بدهی اشاره میکند. آیا بهتر نبود که دبیر قبل از اعلام رسانهای این بدهی آن هم با این لحن، مدارک و مستندات همین بدهیها را به اعضای مجمع ارائه می کرد و سپس اعضای مجمع درباره این بدهی سنگین اظهار نظر و آن را رسانهای می کردند؟
دبیر حتی اگر نمیخواست تا زمان برگزاری مجمع هم صبر کند، آیا نمیتوانست مستنداتش را به وزارت ورزش ارائه و از این وزارت خانه برای عدم نظارت صحیح توضیح خواسته و در عین حال کمک بخواهد؟ اگر وزارت ورزش به عنوان نهاد رسمی ورزش کشور، بدهی بجا مانده از مدیریت قبلی را اعلام میکرد بهتر نبود؟ تا اینکه دبیر به این شکل ادعای سنگین خود را مطرح کند؟
به گزارش جی پلاس؛ علیرضا دبیر با علم به تمام این مشکلها، ولو با ابعادی کوچکتر وارد کشتی شده و حالا به جای اینکه رفتارهای خلاف گفتههای گذشته از خود نشان دهد، بهتر است به آوردن منابع مالی و اسپانسرهایی که قولشان را داده بود اهتمام ورزد و کشتی را در سال حساس کسب سهمیه، وارد حواشی جدید نکند.