حسن روشن، پیشکسوت باشگاه استقلال، درباره شرایط باشگاه استقلال و ایرادهای مدیریتی این باشگاه، انتقادهایی را مطرح کرد.
به گزارش جی پلاس، استقلال با استراماچونی قرار است لیگ برتر نوزدهم را استارت بزند. این تیم تغییرات زیادی هم در لیست بازیکنانش داشت و حالا امیدوار است که با یک مربی ایتالیایی به دوران ناکامی چند ساله خود در رسیدن به قهرمانی پایان دهد. حسن روشن پیشکسوت استقلال درباره وضعیت فعلی این تیم به سوالات پاسخ می دهد.
استقلال با استراماچونی متحول می شود؟
اگر کشتی، تنیس روی میز یا به‌طور کلی ورزش انفرادی بود، می‌شد گفت با حضور استراماچونی شاهد تغییراتی خواهیم بود، اما فوتبال ورزش تیمی است و به ۲۲ بازیکن نیاز است و باید به شناخت کافی رسید. اگر در چند بازی این مربی نتیجه نگیرد، می‌گوید که بازیکنان را نمی‌شناختم. نمی‌توان از مربی‌ای که قراردادش برای یک یا دو فصل است، انتظار برنامه‌ریزی درستی داشته باشید و یک مربی حداقل به سه فصل نیاز دارد. اگر به دوران تاج برگردیم، می‌بینیم که قراردادها با رایکوف سه و پنج ساله بود تا روی آکادمی باشگاه اشراف کافی پیدا کند و آینده‌نگری کند و برای مثال اگر خسرو حیدری خداحافظی کرد، جایگزین او از آکادمی وارد تیم شود. اگر برانکو این جا آمد، از قبل شناخت داشت، و هر کدام از مربی‌هایی که در ایران جابه‌جا می‌شوند از فوتبال ایران شناخت دارند ولی استراماچونی نسبت به استقلال شناختی ندارد و اگر نتیجه نگیرد، بهانه‌اش قطعا همین نداشتن شناخت خواهد بود.
شما به‌عنوان یکی از بزرگ‌ترین شماره ده‌های باشگاه استقلال، نسبت به اینکه این شماره به مهدی قائدی رسیده چه نظری دارید؟
این چیزهایی که در این درمورد بایگانی شماره‌ها می‌شنویم، فقط مربوط به ایران است ولی انتخاب شماره می‌توانست باتوجه به پست باشد، مثلا قائدی نمی‌تواند به‌عنوان مهاجمی که دائما جابه‌جا می‌شود بازی کند و در پست شماره ده بازی کند. قطعا قائدی بازیکن خوبی است و باید به خودش از لحاظ جسمی و قدرت‌بدنی کمک کند تا از سی بازی لیگ در بیست بازی حاضر شود و بازی کند و امیدوارم که موفق شود.
اخیرا علی خطیر درباره فتح‌الله‌زاده و دوران مدیریت او در استقلال صحبت های جنجالی مطرح کرده است.حرف های او را شنیده اید؟
احتمالا فتح‌الله‌زاده حرفی زده که خطیر واکنشی نشان داده. البته من هم درباره شرایط استقلال مصاحبه تندی داشتم. فتح‌الله‌زاده نظر خودش را داده و اصولا هرکسی نظر خودش را می‌دهد. وقتی استقلال حداقل بیست میلیون هوادار دارد و حقش داده نشده، طبیعی است خیلی ها در این مورد صحبت کنند. وضعیت فتح‌الله‌زاده البته با من فرق می‌کند و شاید و با احتمال چند درصدی، بخواهد به استقلال برگردد. در زمان فتح‌الله‌زاده هم دقیقا همین مسائل و مشکلات بود و مدیریت‌ها به شکلی نیست که بگویند فتح‌الله‌زاده باشگاه را قهرمان کرده، چون باشگاه را از اساس و ریشه درست نکرده است. البته او الان هم نشسته و می‌گوید که من به پیشکسوت ماهی ۳۰۰ هزار تومان کمک کرده‌ام. این حرف چیزی جز فحش و بد و بیراه نسبت به پیشکسوت نیست. مدیران فعلی و قبلی عیب دارند و تصمیم‌ها فقط شخصی است.
الان که مدیریت استقلال و پرسپولیس چندان جالب نیست. مدیران می آیند، هزینه های گزافی روی دست باشگاه می گذارند و بعد هم بدون اینکه پاسخگو باشند می روند.
زمان خسروانی، تصمیم‌ها را یک نفر نمی‌گرفت و هر تصمیمی که باید گرفته می‌شد به کمیته مربوطه می‌رفت و چند نفر با دلیل، موضوعی را رد یا قبول می‌کردند و در نهایت هم مدیرعامل امضا می‌کرد، اما الان مدیر تا پشت در سرویس بهداشتی هم می‌رود تا بازیکن به باشگاه دیگر نرود و افتخارش این است که ما این شخص را آوردیم. الان برعکس زمان رایکوف که قراردادها کاملا شفاف و همه روی یک میز امضا می‌شد، یکی از نقص‌ها این است که قراردادها به‌صورت مخفی امضا می‌شود و این اتفاق باعث بهم ریختن تیم شده است. آقای فتحی از دوستان من بوده و الان هم دوست هستیم، اما نباید نقاط قوت یا ضعفش را با دوستی‌مان قاطی کنیم. اگر حرکت مثبتی انجام داده، باید تعریف کنیم و اگر کار منفی انجام داد باید نقد کنیم و الان هم باوجود اینکه ایشان از آقای مهاجرانی و دیگر پیشکسوتان مثل ما کمک خواستند، اما مدیریتی موافق هوادار انجام نداده. باشگاه‌های بزرگ روزنامه دارند و به هر شکلی، اطلاعات دقیقی را راجع‌به شرایط باشگاه ارائه می‌کنند و هر اتفاقی که در باشگاه رخ می‌دهد، به‌صورت دقیق به هواداران اعلام می‌کنند. البته می گویند حسن روشن انتقاد می کند تا به باشگاه استقلال برگردد. شنیدم که مصطفوی، زمانی که ایرج دانایی‌فر در بیمارستان بستری بود، به یک سری گفته بود که چون روشن می‌خواسته به باشگاه و آکادمی برگردد و به او آکادمی را ندادند، این حرفهای تند را می‌زد و حتی این حرف‌ها را به مشاوران فتحی هم می‌گفت. اما دلیل انتقادهای من این موضوع نیست.
در صحبت‌هایی که مطرح کردید، میان نتیجه گرفتن در بازه یک سال و تبدیل به یک باشگاه حرفهای شدن، تفاوت قائل شدید. می‌توانید یکی از این تفاوت‌ها را بگویید؟
اگر به امثال کارگرجم یا جباری که جزو پیشکسوتان هستند، می‌رسیدند و اسمشان را جزو بیمه‌شدگان باشگاه قرارداد می‌دادند، هزینه میلیاردی برای باشگاه نداشت، اما کار بزرگی بود. تنها چیزی که مدیران می‌بینند، این است که فقط برای فصل بعد تیم را ببندد و به درست کردن باشگاه توجه ندارد. اگر فقط به تیم بستن توجه کنیم و هشتاد میلیارد هم خرج کنیم و اول هم بشویم، سال‌های بعد می‌خواهیم چه کار کنیم؟ ابتدا باید آکادمی را درست کرد. البته شنیده‌ام در حال حاضر کارهایی صورت گرفته، اما توجه‌ها باید بیش از پیش شود و بودجه را باید افزایش داد و به مردم اعلام کرد. البته اگر بودجه خوبی به تیم می‌دهند، چرا به بازیکنان می‌گویند، ده میلیون پول بده و به تیم بیا. این باشگاه در سال‌ها اخیر بازیکنانی بزرگی مثل نورافکن را از آکادمی خود پرورش داده و استقلال باید برای فروش و استفاده از این بازیکنان در تیمش برنامه‌ریزی باشد.
